Pro M. Scauro
Cicero, Marcus Tullius
Cicero. M. Tulli Ciceronis Orationes, Vol. VI. Clark, Albert Curtis, editor. Oxford: Clarendon Press, 1911.
poposcit, imperavit, eripuit, coegit.si doces[*](docet A: corr. nescio quis apud Orelli) tabulis, quoniam habet seriem quandam et ordinem contracti negoti confectio ipsa tabularum, attendam acriter et quid in defendendo mihi agendum sit videbo. si denique nitere testibus[*](nitere testibus T: ... usn ... re A) non dico bonis viris ac probatis, noti sint modo, quem ad modum mihi cum quoque sit confligendum[*](sit conflig. T: conflig. sit A) considerabo.
sin unus color, una vox, una natio est omnium testium, si, quod ei dicunt, non modo nullis argumentis sed ne litterarum quidem aliquo genere aut publicarum aut privatarum, quod tamen ipsum fingi potest, confirmare conantur, quo me vertam, iudices, aut quid agam? Cum singulis disputem? quid? non habuisti quod dares. habuisse se[*](sqq. interpunxit Francken) dicet. quis id sciet[*](scit Beier), quis iudicabit[*](iudicabit T: id iudicavit A: indicavit Beier)? non fuisse causam. finget fuisse. qui refellemus? potuisse non dare, si[*](si T: se A) noluisset. vi ereptum esse dicet. quae potest eloquentia disputando ignoti hominis impudentiam confutare?
non agam igitur cum ista Sardorum conspiratione et cum expresso, coacto sollicitatoque periurio subtiliter neque[*](neque T: nec A acuta quaedam et Kreyssig (cf. de Orat. iii. 32)) acu quaedam enucleata argumenta conquiram, sed contra impetum istorum[*](istorum T: istum illorum A) impetu ego nostro concurram atque confligam. non est unus mihi quisque[*](unus mihi quisque T: unus quisque mihi A) ex illorum acie protrahendus neque cum singulis decertandum atque pugnandum; tota est acies illa uno impetu prosternenda.
est enim unum maximum totius Sardiniae frumentarium crimen, de quo Triarius omnis Sardos interrogavit, quod genus uno[*](uno A: unum T) testimoni foedere et consensu omnium est confirmatum. quod ego crimen ante quam attingo, peto a vobis, iudices, ut me totius nostrae defensionis quasi quaedam fundamenta iacere[*](fund. iacere T: iacere fund. A) patiamini. quae si erunt, ut mea ratio et cogitatio fert, posita et constituta, nullam accusationis partem pertimescam.