Poenulus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 2. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1896.

  1. Bonus est hic homo, mea voluptas.
Ad.
  1. Pol istum malim quam malum.
Agor.
  1. Siquidem amicitiast habenda, cum hoc habendast.
Ad.
  1. Hau precor.
Agor.
  1. Multa bona volt vobis facere.
Ad.
  1. Bonus bonis bene feceris.
Han.
  1. Gaudio ero vobis.
Ad.
  1. At edepol nos voluptati tibi.
Han.
  1. Libertatique.
Ad.
  1. Istoc pretio tuas nos facile feceris.
Agor.
  1. Patrue mi, ita me di amabunt, ut ego, si sim Iuppiter,
  2. iam hercle ego illam uxorem ducam et Iunonem extrudam foras.
  3. ut pudice verba fecit, cogitate et commode,
  4. ut modeste orationem praebuit.
Han.
  1. Certo haec meast.
  2. sed ut astú sum adgressus ad eas.
Agor.
  1. Lepide hercle atque commode.
Han.
  1. Pergo etiam temptare?
Agor.
  1. In pauca confer: sitiunt qui sedent.
Han.
  1. Quid istic? quod faciundumst cur non agimus? in ius vos voco.