Poenulus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Plauti Comoediae, Volume 2. Leo, Friedrich, editor. Berlin: Weidmann, 1896.

  1. Nón eo genere súmus prognatae, tam étsi sumus servaé, soror,
  2. ut deceat nos facere quicquam quod homo quisquam inrideat.
  3. multa mulierum sunt vitia, sed hoc e multis maxumumst,
  4. quom sibi nimis placent minusque áddunt operam, uti placeant viris.
Ant.
  1. Nimiae voluptatist quod in extis nostris portentumst, soror,
  2. quodque haruspéx de ambabus dixit.
Agor.
  1. Velim de me aliquid dixerit.
Ant.
  1. Nos fore invíto domino nostro diebus paucis liberas.
  2. id ego nisi quid di aut parentes faxint, qui sperem hau scio.
Agor.
  1. Mea fiducia hercle haruspex, patrue, his promisit, scio,
  2. libertatem, quia me amare hanc scit.
Ad.
  1. Soror, sequere hac.
An.
  1. Sequor.
Han.
  1. Prius quam abitis, vos volo ambas. nisi piget, consistite.
Ad.
  1. Quis revocat?
Ag.
  1. Qui bene volt vobis facere.
Ad.
  1. Facere occasiost.
  2. sed quis homost?
Ag.
  1. Amicus vobis.
Ad.
  1. Qui quidem inimicus non siet.