Scholia in Lucianum
Scholia in Lucianum
Scholia in Lucianum. Rabe, Hugo, editor. Leipzig: Teubner, 1906.
Φινεύς*] ὁ μὲν Φινεὺς τυφλὸς ἦν, ὁ δὲ Λυγκεὺς πάνυ ὀξέως ἔβλεπεν. ~ ΓCφMΩ
— ] ⸤Ἀρ⸥κὰς μὲν ὁ Φινεὺς καὶ ⸤π⸥ερὶ Στύμφαλον κατοικῶν· ⸤ιιὧ⸥ καὶ αἱ Ἅρπυιαι τὰ δεῖπνα σινόμεναι πρὸς τοῦ Ἀλ⸤κ⸥μήνης Ἡρακλέους ἐξετο⸤π⸥ίσθησαν. Ἀθηναῖος δὲ ὁ
Λυγκεὺς ὀξυδερκέστατος ⸤τ⸥οσοῦτον, ὡς καὶ τὰ κατὰ γῆς ὁρᾶν δύνασθαι. ~ ⸤B⸥CφMNΩἐπάλξεσιν*] ἔπαλξίς ἐστιν ὁ προμαχεὼν τοῦ τείχους. ~ ΓR
διαφέρεσθαι*] φιλονεικεῖν, μάχεσθαι. ~ ΓR
Μηδείας*] δρᾶμα Εὐριπίδου ἡ Μήδεια, ἐν ᾧ λέγει ἡ Μήδεια ὡς [250]
τρὶς ἂν παρ’ ἀσπίδα στῆναι θέλοιμ’ ἂν μᾶλλον ἢ τεκεῖν ἅπαξ.~ R
βλᾶκα*] βλὰξ ὁ ἀνόητος ἐνταῦθα. ~ BφMNΩ
ὄρνεα: Πρόκνη καὶ Φιλομήλα. ~ R
δένδρα: ἡ Δάφνη. ~ R
θηρία: ἡ θυγάτηρ τοῦ Λυκάονος ἡ Καλλιστώ. ~ R
Λυκάονος θυγατέρα] τὴν Καλλιστὼ λέγει. ~ M