Scholia in Lucianum
Scholia in Lucianum
Scholia in Lucianum. Rabe, Hugo, editor. Leipzig: Teubner, 1906.
ἐν αὐταῖς κτλ.] τὴν τῶν Κρονίων ἑορτὴν ἔοικε λέγειν. ~ RΔ
ἔγνως ἄν, ὡς ὀργίζεσθαι γοῦν ἐφεῖται κτλ.] τὸ ἑξῆς ἔγνως ἂν ἐρωτήσας, ὡς ὀργίζεσθαι γοῦν ἐφεῖταί μοι. ~ RV
εἴ τις ἕνα κτλ.] βάλλ’ ἐς κόρακας, ὄλεθρε, γελωτοποιέ, βωμολόχε. RΔ
οἵ γε οὐδὲ ἑορτάζοντες κτλ.] σημείωσαι. ~ Γ
ὁπότε ἡ* χιὼν ἐπέχει κτλ.] χειμῶνος γὰρ τὰ Κρόνια ἤγετο. ~ VΔ
Κρονωσόλων.
ὁπόταν τὸ στοιχεῖον* ἑξάπουν ᾖ] τὴν ἀπὸ τῆς ἀκτῖνος τοῦ ἡλίου τῶν σωμάτων περιγραφομένην λέγει σκιάν· οὕτω γὰρ αὐτὴν στοιχεῖον ἐκάλουν. ~ BCRVΔ
Ἐπιστολαὶ Κρονικαί.μύρμηξ ἢ κάμηλος;παροιμία ἐπὶ τῶν μικροῖς μεγαλαυχουμένων. ~ CRVΔ
κοιτίσι] κοιτὶς ἡ μικρὰ κίστη, ἐν ἧ κοιταζόμεναι αἱ τῶν πλουσίων γυναῖκες ἀποτίθενται τὸν χρύσεον αὐτῶν κόσμον. ~ Δ
ἔλαφον καὶ τὰ δελφάκια κτλ.] σημείωσαι. ~ V
σφηνοπώγωνες ἐν κωμῳδίᾳ δύο εἰσίν, ὁ μὲν ἐλεύθερος, ὁ δὲ οἰκέτης· ὁ μὲν ἐλεύθερος ἀναφαλαντίας, ὀφρῦς ἀνεσπασμένος, ὀξυγένειος, ὁ δὲ οἰκέτης ἀκμάζει καὶ ὄγκον ἔχει ὑψηλὸν καὶ πλατύν, κοιλαινόμενον ἐν περιφορᾷ, ξανθός, τραχύς, ἐρυθρός, πρέπων ἀγγέλῳ. ~ VΔ
ἀλλ’ εἰᾶτε καθ’ ἑαυτοὺς πλουτεῖν — ὧν οὐδὲν ὄφελος] τοῦτο καὶ Δίων ὁ Προυσαεὺς ἐν τῷ Περὶ πλούτου [cf. 79, 6] φησίν. ~ Δ
ὡς δὲ νῦν ἔχετε κτλ.] σημείωσαι. ~ V
ψύττα: ἐπὶ τοῦ ταχέως ἀποδραμεῖν τάσσεται. ~ CRVΔ
μηδὲ πρὸς ἔπος λαμβάνοιεν: ἀντὶ τοῦ παρευθύς, ἢ ὅσα ᾔτησαν. ~ CVΔ
ἀναμνήσθητι τὸν Ἰξίονα κτλ.] σημείωσαι. ἱστορία. ~ V