Scholia in Iliadem

Scholia in Homerum

Scholia in Homerum. Scholia Graeca in Homeri Iliadem, Volume 1-6. Dindorf, Ludwig; Maas, Ernest, editors. Oxford: Clarendon Press, 1875-1888.

799. σκοποὶ εἵατο] στρατηγικὸν τὸ μὴ ταῖς σπονδαῖς πιστεύ- [*](B=) σαντας ἀστρατηγήτους ἑαυτοὺς παραδοῦναι τοῖς πολεμίοις.

804. ὣς οἵ γ᾿ ἀμφίεπον] Μενεκράτης φησὶν αἰσθόμενον ἑαυτοῦ [*](Β+) ἀσθενείας καὶ τοῦ μὴ ὁμοίως δύνασθαι φράζειν 〈τὸν ποιητὴν〉 σιωπῆσαι τὰ μεθ᾿ Ἕκτορα. καλῶς δὲ ἐταμιεύσατο τὰ λοιπὰ ἑαυτῷ τῶν διηγημάτων εἰς τὴν Ὀδύσσειαν· μικρὰ γὰρ ἦν ἡ ὑπόθεσις περὶ τῆς οἰκίας Ὀδυσσέως μόνον· τὰ γὰρ λείψανα ἐκεῖ ἃ μὲν Ὀδυσσεύς, ἃ δὲ Νέστωρ καὶ Μενέλαος, ἃ δὲ Δημόδοκος κιθαρίζων, φησίν, ἄλλως τε πολιορκίαν μακρὰν οὐκ ἄξιον διηγεῖσθαι. §. τινὲς γράφουσιν “ὣς οἵ γ᾿ ἀμφίεπον τάφον Ἕκτορος· ἦλθε δ᾿ Ἀμαζών, Ἄρηος θυγάτηρ μεγαλήτορος ἀνδροφόνοιο.”

ὣς οἵ γ᾿ ἀμφίεπον τάφον] Ἀττικοὶ τὸ περίδειπνον “τάφον” λέγουσιν· Πολύιδος δὲ τὸ μνημεῖον (cf. fr. lyr. gr. III p. 632 B.).

[*](1. ἔκτιμον B || 11. supplevi ex B ‖ 13. ζητημάτων, cf. 1. 16 ‖ 20. Πολυρρήνιοι δὲ coni. Bergk ‖ in fine add. pr. καὶ μὴ λαλῶν Ὅμηρε πάντας αἰσχύνεις, et inferius Ὅμηρε Μουσῶν χαῖρε χρύσεον στόμα, infra denique haec ἐτελειώθη μηνὶ σεπτεμβρίῳ ιη ἡμέρα ζ ἰνδικτι ιγ, cf. Ι p. vii.)
486

Ὅμηρος διαλέκτῳ κέχρηται Ἰάδι, καθάπερ καὶ πάντες ἢ οἱ πλείους τίῶν ποιητῶν

1. ∗∗ ἄειδε] ⌈ἀπὸ τοῦ εἴδω τοῦ σημαίνοντος⌋ ἐπίσταμαι, καὶ μετὰ τοῦ 〈ᾱ〉 ἐπιτατικοῦ ἀείδω, τὸ λίαν γινώσκω

** Πηληιάδεω] Ἰωνικῶς

3. τὸ “Ἄιδι ” κατὰ μεταπλασμόν· Ἀΐδης Ἀΐδη, ὥς φησιν Ἠρω- διανός προΐαψεν] ἵπτω καὶ κατὰ πλεονασμὸν ἰάπτω

4. τεῦχε] ἀφῃρέθη τὸ ε κατὰ Ἴωνας

5. οἰωνοῖσι] ⌈κόραξιν⌋ ἢ γυψίν A= 8. σφῶε] προσώπουτρίτου ξυνέηκε] Ἀττικῶς τὸ σ εἰς ξ

9. προσωπ] οποία· ἡ Μοῦσα ἀπεκρίν⌋ατο

10. ἀνὰ στρατὸν ὦρσε] ἔπεμψεν εἰς στρατόν ὀλέκοντο] Ἴωνες οὺκ αὔξουσιν

11. ἀρητῆρα] παρὰ τὸ ἀρὰ ἡ ⌈βλάβη⌋, ἢ παρὰ τὸ ⌈αῖρειν⌋ τὰς χεῖρας ἄνω

13. ἀπερείσια] ἄπειρα ἄπερα, καὶ κατὰ Ἀττικὴν ἐπαύ⌈ξησιν⌋

16. δύω] Ἀττικόν ἐστι δύο

21. ἁζόμενοι] ἄζω δὲ τὸ ξηραίνιω ψιλοῦται

23. ἀγλαά] εἰς ⌈ἃ⌋ ἀγάλλεταί τις δέχθαι] ⌈ἀπὸ τοῦ⌋ δέχεσθαι “δέχθαι ”

24. ήνδανε] ἐκ τοῦ ἥδω τὸ εὐφραίνομαι· ὅθεν καὶ δασυντέον. πλεονασμὸς ἁνδάνω A—

26. κίχω “κιχείω” 28. μή νυ τοι σὺ] μὴ οὺκ ἄν σοι χραίσμ] ἀπὸ τοῦ χρήσιμος γέγονε, καὶ συστολῇ τοῦ ἡ εἰς ὰ καὶ μεταθέσει τοῦ ἱ χραισμῶ στέμμα] δάφνινον.

29. καὶ γῆρας] τὸ “καί” παρέλκει κατὰ Ἀττικούς

30. πάτρης] τῆς ἰδίου

31. ἀντιόωνται] πλεονάζουσι τῷ ο οἱ ποιηταί

[*](3. ἀ. τ. εἰδῶ navavit rec. ‖ τὸ σημαίνω nov. rec., at ef. Et. M. ‖ 6. Ἄΐδῃ Epimerismi Hom. Cr. I 65, 11: Ἄιδις ‖ 10. supplevi ex A ‖ προσώπου τρίτου W: ὁρωτῖ ὁ τη detrita admodum ‖ 13. quod post στρ. sequitur τάς σω τὸ γὰρ κορερότατον non intellego ‖ 15. supplevi ex L et Et. M. ‖ 23. add. sec. atramento diverso ‖ 28. τὸ scripsi: legi λοι ‖ 30. τὸ ο)
487

32. σαώτερος] ἤτοι σῶος. συγκριτικὸν ἀντὶ ἁπλοῦ A+ νέηαι] συστολῇ τοῦ ῑ 33. ἔδδεισεν] Αἰολικόν

34. βῇ] ἀφαίρεσις· καὶ ἔστι τῶν Ἴώνων