Scholia in Iliadem

640. συναπτέον τοῖς ἡγουμένοις τοῦτον τὸν στίχον, εἶτα ἀπʼ ἄλλης ἀρχῆς ἀναγνωστέον. ἢ γὰρ τοῦτό ἐστι τὸ λεγόμενον, ὅτι ἐφθόνησαν διὰ τὸ μέγιστα εἶναι τῶν ἵππων ἆθλα, ἢ τοῦτο, οὕνεκα τὰ μέγιστα ἆθλα παρʼ αὐτοῖς ἦν, νενικηκόσι δηλονότι. οὕτως δὲ παρʼ αὐτόφι διὰ τοῦ φ ἀντὶ τοῦ παρʼ αὐτοῖς.

642. πρὸς τὴν ἐπανάληψιν, ὅτι πυκνῶς μὲν ἐν Ἰλιάδι, ἅπαξ δὲ ἐν Ὀδυσσείᾳ.

644. ἔργων τοιούτων ὅτι ὁ στίχος οὗτος καὶ ἑξάμετρος γίνεται καὶ τρίμετρος παρὰ τὴν ἀγωγὴν τῆς προφορᾶς.

648. τὸ ἐνηέος βέλτιόν ἐστι τοῖς ἑξῆς συνάπτειν, εἰ καὶ οὐχ Ὁμηρικὸν τὸ ὑπερβατὸν, ἵνα ᾖ τὸ ἑξῆς, οὐδέ σε λήθω ἐνηέος τιμῆς. ἐὰν δὲ τοῖς ἄνω προσδῶμεν αὐτὸ, ὡς ἡ συνήθεια ποιεῖ, λείπειν φήσομεν τὸ ὡς, ἵνʼ ᾖ ὡς ἐνηέος. ἢ διὰ μέσου ἐστὶ τὸ οὐδέ σε λήθω.

650. *βραχὺ διασταλτέον ἐπὶ τὸ ἀντί.

659. ἄνδρε δύω περὶ τῶνδε ὅτι ἰσαρίθμους τοῖς ἐπάθλοις ἀγωνιστὰς καλεῖ, καὶ τοῦτο ἐπὶ πάντων τάττει.

660. Ἀπόλλων Φόρβας ἀνδρειότατος τῶν καθʼ αὑτὸν γενόμενος, ὑπερήφανος δὲ, πυγμὴν ἤσκησεν, καὶ τοὺς μὲν παριόντας ἀναγκάζων ἀγωνίζεσθαι ἀνῄρει, ὑπὸ δὲ τῆς πολλῆς ὑπερηφανίας ἠβούλετο καὶ πρὸς τοὺς θεοὺς τὸ ἴσον φρόνημα ἔχειν. διὸ Ἀπόλλων παραγενόμενος καὶ συστὰς αὐτῷ ἀπέκτεινεν αὐτόν· ὅθεν ἐξ ἐκείνου καὶ τῆς πυκτικῆς ἔφορος ἐνομίσθη ὁ θεός. ἡ ἱστορία παρὰ τοῖς κυκλικοῖς.

661. καμμονίην ὅτι οὐκ ἔστιν ἓν ἀνθʼ ἑνὸς καμμονίη νίκη, ὡς οἱ γλωσσογράφοι, ἀλλʼ ἡ ἐκ πολλῶν· διὸ ἐπὶ δρομέων οὐ τάσσει, ἀλλʼ ἐπὶ τῶν πυκτευόντων καὶ μονομαχούντων· μία γὰρ καταμονῆς.

662. *φερέσθω ἐν ἄλλῳ νεέσθω.

670. μάχης ἐπιδεύομαι τὸ ὁμολογεῖν ἐφʼ οἷς τις ἡττᾶται πίστιν ἐμποιεῖ περὶ ὧν τις ἐπαγγέλλεται.