Scholia in Euripidis Phoenissas (scholia vetera et scholia recentiora Thomae Magistri, Triclinii, Moschopuli et anonyma)

1508.-1538. Ἑτέρα στροφὴ δοκεῖ εἶναι αὕτη, ἐπεὶ καὶ τὰ κῶλα ἐνηλλαγμένα ἐστί. συστηματικὰ δέ ἐστι καὶ ταῦτα ἐξ ἀνομοίων. εἰσὶ δὲ πάντα τὰ τῆς στροφῆς λδ′. τὸ ά ἀντισπαστικὸν ἡμιόλιον ἐξ ἐπιτρίτου πρώτου καὶ τροχαίου. τὸ β′ περιοδικὸν δίμετρον καταληκτικὸν ἐξ ἰαμβικῆς συζυγίας καὶ τροχαϊκῆς καταληκτικῆς. τὸ γ′ ἰαμβικὸν πενθημιμερές. τὸ δ’ χοριαμβικὸν δίμετρον κατα ληκτικὸν ἐκ χοριάμβου καὶ χορείου, ἢ ἀναπαίστου διὰ τὴν ἀδιάφορον. τὸ έ ἰαμβικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον. τὸ ς′ ὅμοιον τῷ δ’. τὸ ζ′ ὅμοιον, τοῦ δευτέρου ποδὸς προκελευσματικοῦ τετραβράχεος· εἰ δὲ βούλει, τροχαϊκὸν ἰθυφαλλικὸν τοῦ δευτέρου καὶ τοῦ τρίτου ποδὸς χορείου. τὸ ή ἀντισπαστικὸν δίμετρον καταληκτικὸν Φερεκράτειον ἐξ ἀντισπάστου καὶ βραχείου. τὸ θ′ προσοδιακὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐξ ἰωνικοῦ ἀπ’ ἐλάττονος καὶ χοριάμβου. τὸ ί ἀναπαιστικὸν πενθημιμερές· εἰ δὲ βούλει, ἰωνικὸν δίμετρον καταληκτικὸν ἐξ ἰωνικοῦ ἀπ’ ἐλάττονος καὶ ἀναπαίστου. τὸ ιά χοριαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ δύο χοριάμβων. τὸ ιβ′ ἰωνικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον ἐκ παίωνος τρίτου, ἰωνικοῦ καὶ ἰάμβου. τὸ ιγ′ ἰαμβικὸν πενθημιμερὲς, τοῦ πρώτου ποδὸς χορείου τριβράχεος. τὸ ιδ’ δακτυλικὸν πενθημιμερές· εἰ δὲ βούλει, χοριαμβικὸν δίμετρον καταληκτικὸν ἐκ χοριάμβου καὶ δακτύλου. τὸ ιέ ἰαμβικὸν ὅμοιον τῷ έ. τὸ ις′ ἰωνικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον ἐκ δύο ἱωνικῶν ἀπ’ ἐλάττονος καὶ συλλαβῆς. τὸ ιξ ἀναπαιστικὸν ἑφθημιμερές. τὸ ή ὅμοιον τῷ έ, τοῦ πρώτου ποδὸς χορείου. τὸ ιθ’ παιωνικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον καθαρόν. τὸ κ′ ἀναπαιστικὸν ἑφθημιμερές. τὸ κά ὅμοιον. τὸ κβ ἀντισπαστικὸν ὅμοιον τῷ ή. τὸ κγ′ δακτυλικὸν δίμετρον· εἰ δὲ βούλει, χοριαμβικὸν μονόμετρον ὑπερκατάληκτον. τὸ κδ’ ὅμοιον τῷ κά· ἔστω δὲ, εἰ βούλει, ἀμφότερα χοριαμβικὰ καθαρὰ δίμετρα ὑπερκατάληκτα. τὸ κέ ἀναπαιστικὴ βάσις· δι’ ἑνὸς γὰρ τ’ ὀφείλει γράφεσθαι. τὸ κς′ τροχαϊκὸν πενθημιμερές. τὸ κζ′ περίοδος ἐκ τροχαϊκῆς συζυγίας, τοῦ πρώτου ποδὸς χορείου, καὶ ἰαμβικῆς. τὸ κη ἰαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον, τοῦ τετάρτου ποδὸς ἀναπαίστου. τὸ κθ′ ἀντισπαστικὸν

τρίμετρον καταληκτικὸν, τοῦ δευτέρου ποδὸς ἑξαβράχεος. τὸ λ′ ἀναπαιστικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον, συνίζησιν ἔχον ἐν τῷ πρώτῳ ποδί. τὸ λά ... ... τὸ λβ′ ἀντισπαστικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον, ἐξ ἀντισπάστου * * * ἐξ ἀντισπάστου καὶ διιάμβου. τὸ λδ’ ἰωνικὸν ἡμιόλιον ἐξ ἰωνικοῦ ἀπὸ μείζονος καὶ σπονδείου, ἤτοι ἡμίσεως ἰωνικοῦ. ἐπὶ ταῖς ἀποθέσεσι παράγραφος· ἐπὶ τῷ τέλει κορωνίς.