Scholia in Euripidis Phoenissas (scholia vetera et scholia recentiora Thomae Magistri, Triclinii, Moschopuli et anonyma)

1215.

οὐκ ἄν γε λέξαιμ’

: πρὸς οἷς ἔλεξα ἀγαθοῖς οὐκ ἂν ἀγγείλαιμι τὰ κακά. A.B.M.I. ἤγουν ἀγαθὰ εἰπὼν οὐκ ἔχω προσθεῖναι κακά. Gu. Bar. οὐκ ἔστι δυνατὸν ἵνα εἴπω ἐφ’ οἷς ἤκουσας ἀγαθοῖς κακά. Gr. Bar.

1216.

εἰ μή με φεύγων

: λέξεις δηλονότι. I. εἰ μὴ ἄρα φεύγων με ἐκφύγῃς εἰς τὸν αἰθέρα. M. λέξεις, ἐάν γε μὴ φεύγων ἐκφύγῃς, ἤγουν τὴν φυγὴν ἀνύσῃς πρὸς αἰθέρα. Gr. Cant.

1217.-1224.

τί μ’ οὐκ εἴασας

: διὰ τί μετὰ τὴν εὐάγγελον ἀγγελίαν οὐκ ἀφῆκας ἐμὲ ἀπελθεῖν, ἀλλ’ ἀναγκάζεις μηνῦσαι τὰ κακά; τὼ παὶδε τὼ σὼ φροντίζουσι τολμᾶν, λέγω, ἀπρεπέστατα τολμήματα, μονομαχεῖν ἰδίᾳ παντὸς τοῦ στρατοῦ, λέξαντες εἰς μέσον τῶν Ἀργείων καὶ Καδμείων λόγον τοιοῦτον, ὁποῖον μὴ ὤφελον εἰπεῖν. ὁ Ἐτεοκλῆς δὲ ἤρξατο τοῦ λόγου ἀφ’ ὑψηλοῦ πύργου στὰς, κελεύσας τοῖς κήρυξι σιγὴν κηρῦξαι τῷ λαῷ. I.