Scholia in Euripidis Phoenissas (scholia vetera et scholia recentiora Thomae Magistri, Triclinii, Moschopuli et anonyma)

1127.

πόρπαχ’ ὑπ’ αὐτόν

: τὸν ὀμφαλὸν, ὃ καλοῦσι τὸ μέσον τῆς ἀσπίδος. Gu. κατὰ τὸ μέσον τῆς ἀσπίδος. B. rec. I. πόρπαξ ὁ λῶρος τῆς ἀσπίδος. Fl. 5. 6. 9. 21. 56. 59. 76. Mosq. πόρπαξ δὲ καλεῖται τὸ κατὰ μέσον τοῦ ὅπλου ὑπὸ τὸ τοῦ ὀμφαλοῦ κοίλωμα, δι’ οὗ καὶ βαστάζεται τὸ ὅπλον. καλῶς πως ὑπὸ τὸν πόρπακα κατεχόμεναι σκιρτηματικῶς, ὡς δοκεῖν μαίνεσθαι αὐτάς. εἴη δ’ ἂν αὐτῷ τῆς τύχης οἰκεῖον καὶ τῆς φυγῆς τὸ σημεῖον. τὸ δὲ ἔνδοθεν δηλοῖ ὅτι τῆς ἄντυγος ἔσωθεν, ἵνα εἴπῃ, κατὰ τὸ μέσον τῆς ἀσπίδος. πόρπακα δὲ τὸν ὀμφαλὸν τῆς ἀσπίδος. ἐν δὲ τῇ ἀσπίδι, φησὶ, τούτου ἐντετύπωντο αἱ Ποτνιάδες ἵπποι οὕτως ἀκριβῶς ὡς δοκεῖν τῇ ἀληθείᾳ σκιρτᾶν κατὰ τὴν γραφὴν καὶ περιθέειν τὸν τῆς ἀσπίδος ὀμφα1128. λόν. A.C.T.