Scholia in Euripidis Orestem (scholia vetera et scholia recentiora Thomae Magistri, Triclinii, Moschopuli et anonyma)

807.―817.

ὁ μέγας ὄλβος

: τὸ ἑξῆς, ὁ μέγας ὄλβος καὶ ἡ ἀρετὴ τῶν Ἀτρειδῶν ἡ μεγαλοφρονοῦσα καὶ ἐν Ἑλλάδι καὶ ἐν Τροίᾳ εἰς τὸ ἐναντίον τῆς εὐδαιμονίας ἀνῆλθεν, ὅ ἐστιν εἰς δυστυχίαν ἀρχαίαν, τὴν τοῖς Ἀτρείδαις συμπεσοῦσαν ἐπὶ τῷ χρυσομάλλῳ ἀρνειῷ. A. M. I. Ἄλλως. τὸ ἑξῆς, ἀπὸ τῆς παλαιᾶς συμφορᾶς τῶν οἴκων τῶν Ἀτρειδῶν ὁ μεγαλοφρονήσας ἐν Ἑλλάδι καὶ τῇ Τροίᾳ πάλιν εἰς τὴν ἀρχαίαν δυσδαιμονίαν ἔδραμεν, ὡς εἰ ἔλεγε, πρὸς τὴν κακοδαιμονίαν τὴν ἀρχαίαν ὠγκώθησαν ἐπὶ πολὺ οἱ Ἀτρεῖδαι καὶ πάλιν ἐδυστύχησαν. τὸ δὲ πλῆρες μέγα φρονοῦσα ἡ ἀρετή. εἰδωλοποιεῖ γὰρ αὐτὴν, ἢ ὅτι τῶν ἐπειλημμένων αὐτῆς ἐπαίρει τὸ φρόνημα. δύναται δὲ καὶ μέγα φρονοῦσι τοῖς Ἀτρείδαις. A. M. Ἄλλως. ὁ μέγας ὄλβος καὶ ἡ περίπυστος κατὰ πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα καὶ ἐν Ἰλίῳ τῶν Ἀτρειδῶν εὐδαιμονία καὶ ἀρετὴ εἰς τοὐπίσω πάλιν ἀνέδραμεν, εἰς δυστυχίαν ἐξ εὐτυχίας μεταβληθεῖσα, καὶ ὥσπερ εἰπεῖν, ἀπόρροιαν ἔχουσα, ἐκ τῆς παλαιᾶς ἐκείνης τῆς κατ’ οἶκον συμφορᾶς· ἐκείνη γὰρ ἡ ἔρις αὐτοῖς ἡ περὶ τοῦ χρυσομάλλου ἀρνειοῦ εἰργάσατο ἐλεεινὰ βρώματα καὶ σφαγὰς ἀνοσίους εὐγενῶν τέκνων τοῦ Θυέστου. ἐξ ἐκείνου δὴ φόνου συνεχεῖς καὶ ἀλλεπάλληλοι σφαγαὶ οὐ διαλείπουσι τὸν τῶν Ἀτρειδῶν οἶκον. A. B.I.

ὁ μέγας ὄλβος

: ὁ πολὺς πλοῦτος. Gr. Fl. 6. 9. 21. 56. 59. ἡ εὐδαιμονία, ἡ λαμπρότης τῶν ἔργων. Gu.

ἅ τ’ ἀρετά

: καὶ ἡ ἀνδρεία· ἀπὸ τοῦ καθόλου τὸ μέρος. Gr. Fl. 6. 9. 34. 56. 59. 76. εὐτυχία. Fl. 21.