Scholia in Euripidis Orestem (scholia vetera et scholia recentiora Thomae Magistri, Triclinii, Moschopuli et anonyma)

517.

τὸ λοίσθιον

: τὸ ἔσχατον, τὸ ἀφ’ ἑτέρου εἰς ἕτερον μεταβαῖνον. Ὅμηρος λοῖσθος ἀνὴρ ὥριστος. εἷς δὲ, φησὶν, ὁ πρὸς τῷ τέλει ἤμελλεν εἶναι μεμιασμένος ὕστερος, ὁ μηκέτι ἔχων ἕτερον μεθ’ ἑαυτὸν, οἷον εἶς ἕνα φονέα κατὰ διαδοχήν. καὶ οὐδείς ἐστι μύσους αἴτιος ἐν ᾧ φονεύεσθαι μέλλει, εἰ μὴ εἷς. ἐκεῖνος μέντοι ὁ μὴ φονευθησόμενος μεμιασμένος ἐστὶν ὁ πρὸς τῷ τέλει. A. B.C. M.I.

τὸ λοίσθιον

: τὸ ἔσχατον μίασμα λαμβάνων διὰ τῶν χερῶν, ἤγουν ἔσχατος φονεύων. Gr. Fl. 9. 17. 21. 56.