Scholia in Euripidem (scholia vetera)

ἄλλως: ἰαλέμῳ: ⟨ἱστορεῖται τὸν ἰά⟩λεμον παρωνομάσθαι ἐπὶ τιμῇ Ἰαλέμου τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ Καλλιόπης, ὥς φησι Πίνδαρος [frg. 139]·

ἔντι μὲν χρυσαλακάτου τεκέων Λατοῦς ἀοιδαὶ ὥριαι παιανίδες· ἔντι ⟨δὲ καὶ⟩ θάλλοντος ἐκ κισσοῦ στεφάνων [ἐκ] Διο⟨νύσου⟩ ⟨διθύραμβον μ⟩αιόμεναι· τὸ δὲ — υ — υ — . . . . . . . . . . ἀποφθιμένων ἃ μὲν ἀχέταν Λίνον αἴλινον ὑμνεῖ, ἃ δ’ Ὑμέναιον, ⟨ὃν⟩ ἐν γάμοισι χροϊζόμενον ⟨Μοῖρα⟩ σὺμ πρωτὰ λάβεν ἐσχάτοις ὕμνοισιν· ἃ δ’ Ἰάλεμον ὠμοβόρῳ νούσῳ [ὅτι] πεδα θέντα σθένος, υἱὸν Οἰάγρου ⟨δὲ