Scholia in Euripidem (scholia vetera)

ἡ δ’ ἄχθος οἴκων: τί φὴς, Εὐριπίδη, κακὴ ἡ αἰδώς; ναί φησιν ἔσθ’ ὅτε κακή. δισσαὶ γάρ εἰσιν αἰδοῖ. εἰ δὲ ᾔδειμεν εὐκαίρως αἰδεῖσθαι, οὐκ ἂν δύο ἦσαν ἑνὶ ὀνόματι καλούμεναι. ἴσως δὲ τὸ Ὁμη

ρικὸν ἀνέγνω Εὐριπίδης [Ω 45]· ἥ τ’ ἄνδρας μέγα σίνεται, ἣ δ’ ὀνίνησιν: — NAB