Historia Ecclesiastica

οὗτος σὺν τοῖς ἄλλοις ἀφικόμενος εἰς τὴν Ῥώμην, [*](18—S. 324, 3 vgl. Sozomen. VII 3, 3—4. Socrat. V 15, 4 f. Pallad. de vita S. Joh. Chrys. 6 PG 47, 22 ob.) [*](* 3—S. 324,2 Theophan. 73, 31 — 18—S. 324, 5 Nicetas Thesaur. V 26 PG 139, 1383 B) [*](B V F HN (n) + GS (s) = r AL (y)) [*](1 ποιμαίνειν] διοικεῖν B regere Cass., vgl. Ζ. 21 u. S. 828, 12 und oft ι 3 συχνοῦ > s ι Ῥωμαίων] ῥώμην nA Nic. ι πόλιν] πόλιν NA αὖθις Nic. > mit leerem Raum H, Romain denuo veniens Cass., der aber πόλιν nach αὐτὰς äßt ι 4 ὑπέμενεν rA patiebatur Cass. ι 7 προβεβλῆσθαι] γεγενῆσθαι n ι 8 δικάζεσθαι B Nic. δικάσασθαι VFry ι τἀς ἐκκλησίας ὁμονοίᾳ ~ V ι 9/10 vor Παυλῖνός τε + καὶ B ι 12 τὴν ἑῴαν BFL ι Ἀσιανὴν] ἀσίαν B Asia Cass. 13 κοινωνοῦσαν u. συνημμένην B ι 14 οἶδε > V, novit Cass. ι 15 ἡγούμενον vor 14 τῶν ~ n ι ταῖς παραινέσεσιν εἴξαντες ~ L ι 17 πρεσβεύσασι B 18 ὁ θεῖος μαθὼν ~ B, Cass. wie im Text ι ἀπέστειλεν nach 20 διακόνων ~ B, Cass. wie im Text 1 21 τὴν ἐκκλησίαν > ry ι δὲ > B ι 22 nach οὕτος + οὖν B, fehlt bei Cass.)

τὴν μὲν οὑν τῶν ἐκκλησιῶν εἰρήνην τοῦτον τὸν τρόπον ὁ πιστότατος ἐπρυτάνευσε βασιλεύς.

Πρὸ δὲ τῆς γεγενημένης εἰρήνης, τήν τε Βαλεντινιανοῦ τελευτὴν [*]([κε΄]) καὶ τὴν Εὐγενίου τυραννίδα μαθὼν εἰς τὴν Εὐρώπην ἐστράτευσε. κατ’ ἐκεῖνον δὲ τὸν χρόνον ἦν τις Ἰωάννης ἐν Αἰγύπτῳ τὴν ἀσκητικὴν ἀσπαζόμενος πολιτείαν.