Historia Ecclesiastica

τότε δὴ τοῦτον κληθῆναι κελεύσασα τὸν πρεσβύτερον, τῆς τοῦ βασιλέως ἀξιοῦσθαι προμηθείας ἱκέτευεν. ὁ δὲ Κωνσταντῖνος καὶ τηνικαῦτα τοῦτο ποιήσειν ὑπέσχετο καὶ μετὰ ταῦτα πεπλήρωκε τὴν ὑπόσχεσιν·

μετέδωκε γὰρ αὐτῷ παρρησίας ὅτι μάλιστα πλείστης. ἀλλ᾿ ὅμως καὶ πολλῆς ἀξιούμενος θεραπείας οὐκ ἐθάρρησεν ἀποκαλύψαι τὴν νόσον, βεβαίαν ὁρῶν περὶ τὰ θεῖα τοῦ βασιλέως τὴν γνώμην.

ἐπειδὴ δὲ Κωνσταντῖνος εἰς τὴν ἀνώλεθρον μεθιστάμενος βασιλείαν τοῖς παισὶν ἐν διαθήκαις τὴν ἐπίκηρον ταύτην βασιλείαν διένειμεν (οὐδεὶς δὲ τούτων τελευτῶντι παρῆν), τούτῳ μόνῳ τῷ πρεσβυτέρῳ τὰς διαθήκας ἐπίστευσε, Κωνσταντίῳ ταύτας δοθῆναι κελεύσας· οὗτος γὰρ τῶν ἄλλων πληοιέστερος ὢν πρὸ τῶν ἄλλων ἀφίξεσθαι προσδόκιμος ἦν.

ἐντεῦθεν οὗτος τῷ Κωνσταντίω γενόμενος γνώριμος (ἀπέδωκε γὰρ [*](7—18 vgl. Rufin. H. E. X 12, 976, 24—977, 14. Socrat. l 25, 1—5. Sozomen. Il 27, 2—4. Gelas. Cyzic.III 12 — 20— S. 97, 5 vgl. Rufin. H. E. X 12, 978, 5—19 — 21—24 vgl. Socrat. I 39, 3—5. Sozomen. II 34, 2) [*](* 11 — 14 Gelas. Cyzic. lll 12, 142a 12 — 16-18 ebd. 142b, 8 — 20— S. 97, 22 Cass. IV 5) [*](B A HN (n) + S = r L + FV (v) = z Τ [bis 3 Θεογόνιος]) [*](1 οἱ ὀλίγοι καὶ οἱ BT οἱ ὀλίγοι καὶ L ὀλίγοι καὶ οἱ F ὀλίγοι καὶ ArV | ἀρειμανίασ ο B | 2 πάλιν > BA, nach τὰς οἰκείας ~T | 3 θεόγ///νιοσ A θεόγνιοσ LT θέογνισ V | 7 γݲ am Rand An | λικινίου BSL | 9 μὲν > B | 13 χηρείας] χάριτοσ B | 16 ἱκέτευεν BAr ἱκέτευσεν z und, σ übergeschrieben, Ae | 17 τοῦτο ποιήσειν] ποιεῖνB | 19 ἐθάρσησεν A | 21 τοῖσ παισὶν am Rand Ac | 25 ἀφίξεσθαι A ἀφικέσθαι Brz)