Historia Ecclesiastica

Ἐνιαυτοῦ δὲ ἄλλου καὶ μηνῶν διεληλυθότων ὀλίγων, ἐν Νικο- [*](14—20 vgl. Sozomen. II 28. Athanas. Apol. c. Arian. 86—87 — Socrat. I 35, 2—4. I 37, 1 — —S. 89, 4 vgl. Euseb. Vit. Const. IV — —S. 89, 6 vgl. Sozomen. II 34 1—2. Socrat. I 39, 1—3) [*](* 14/15 Polydeukes 310, 17—20 — 20—S. 89, 4 u. 7—20 Niceph. H. — 22—S. S. 89, 4 Alexand. Mon. De Inv. S. Crucis PG 87, 4068 Α. Polydeukes 314, 2) [*](B Α HN(n) ἔτος] S](s) DL + FV(v) = z T) [von 10 ὁ dsbis 15 ἐκέλευσεν] [*](1 ὁ βασιλεὺς n ι παρεγγύησε BA ι 2 τοὺς > Lv ι 3 δωμηθέντασ B ι καθιέρωσε A ι συναπέστειλε BADLGel. συναπέλυσε nsv misit Cass. ι εὐνουστέρων = Gel. devotos Cass.] συνετωτέρων B, was an δεξιὸς ἀνὴρ Eus. S. 1.36, 1, erinnern ürde ι 6 καὶ ἱερεῦσιν BD Gel. > AnsLv, ἴου solum pontificibus fieibus ac sacerdotibus sed etiam erjentibus unirersis Cass. ι 8 τε //// A ι 11 μεμαθηκὼς vor τὴν τῆς ~ ns ι nach πανηγύρεως + τοῦ γεῶ ἱεροσολύμων Τ* ι φαιδρότητά] λαμπρότητά L ι τε BT//// > nszGel. ι 12 καὶ τῶν — ὕμνησεν am Rand Ac ι 14 ὁ θαυμάσιοσ ἀθανάσιοσ B (= 85, 7) ι 15 αἰτιαθέντας] ἀδικήσαντασ s ι 17 κατέλειπον B κατέλιπον ///// A ι 19 γαλλίων A γαλατίων B, Γαλατῶν bei Sozom. ι 20 αὐτὸν übergeschrieben Ac ι τρίβερρισ V τριβέριοσ D ι 1 n I τοῦτο = Alex. Mon. B Nie. ι 22 λβ am Rand HSS ι — S. 89. 1 νικομηδεία τῆς βιθυνίασ auf Rasur Α)

εἰς δὲ τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἐπανελθεῖν τὸν μέγαν προσέταξεν Ἀθανάσιον καὶ ταῦτα Εὐσεβίου παρόντος καὶ τἀναντία πείθειν ἐπιχειροῦντος.

Θαυμαζέτω δὲ μηδεὶς εἰ τηλικούτους ἄνδρας ἐξαπατηθεὶς ἐξωστράκισεν. ἀρχιερεῦσι γάρ, κρύπτουσι μὲν τὴν πονηρία, τὴν δὲ ἄλλην ἔχουσι περιφάνειαν, ἐξαπατῶσιν· ἐπίστευσεν. ἴσασι δὲ οἱ τὰ θεῖα πεπαιδευμένοι ὡς καὶ ὁ θεῖος ἐξηπατήθη Δαβὶδ ὁ πραότατος καὶ τοσοῦτος προφήτης.

ἐξηπάτησε δὲ αὐτὸν οὐκ ἀρχιερεὺς ἀλλ’ οἰκέτης οἰκότριψ καὶ μαστιγίας· τὸν Σιβὰ λέγω τὸν κατὰ τοῦ Μεμφιβοσθὲ τὰ ψευδῆ τὸν βασιλέα διδάξαντα καὶ τὸ ἐκείνου χωρίον σφετερισάμενον.

καὶ ταῦτα λέγω, οὐ τοῦ προφήτου κατηγορῶν, ἀλλ’ ὑπὲρ τοῦδε τοῦ βασιλέως τὴν ἀπολογίαν προσφέρων καὶ τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως ἐπιδεικνὺς τὴν ἀσθένειαν, καὶ διδάσκων ὡς οὐ χρὴ μόνοις τοῖς κατηγοροῦσι πιστεύειν κἂν ἄγαν ὦσιν ἀξιόχρεοι, ἀλλὰ θατέραν ταῖν ἀκοαῖν τῷ κατηγορουμένῳ φυλάττειν.