Historia Ecclesiastica

Theodoret, Bishop of Cyrus

Theodoret, Bishop of Cyrus. Theodoret Kirchengeschichte. Parmentier, Léon, editor. Leipzig: Hinrichs, 1911.

ὁ δὲ Μαρεώτης χώρα τίς ἐστιν Ἀλεξανδρείας, τῆς λίμνης Μάριας ἐπώνυμος. ἐν ταύτῃ τὸ ψεῦδος ὑφήναντες καί τινα ὑπομνήματα διαπλάσαντες καὶ τὰς γυμνω- θείσας συκοφαντίας ὡς ἀληθεῖς συνθέντες κατηγορίας, ἀπέστειλαν βασιλεῖ.

Αὐτοὶ δὲ εἰς τὴν Αἰλίαν παρεγένοντο· τὴν γὰρ δὴ σύνοδον [*](15—22 vgl. Socrat. I 31, οἷο. Sozomen. II 25, 19. Athanas. Apol. c. Arian. — 18/19 vgl.Athanas. ebd. 63PG25, — 5. Socrat. 127, 13 — — 22 vgl. Rufin. H. E. X 18, 985, 16—17. Sozomen. II 25, 16 — 23—S. 88, 13 Const. IV 43—46. vgl. Sozomen. II 26, 1—.) [*](* 14—S. 88, 9 Cass. III 5 — 18/19 Nicetas Thesaur. VI 2 PG 140, 9 C — 23—S. 88, 9 Alexander Mon. De Inventione S. Crucis PG 87, 4065 D = 304, 2) [*](B A HN(n) GS(s) DL + FV(v) = z) [*](1 αὐτὸν] αὐτῶν τοῦτον n ι ἐφεστρίδος = (lel.] ἐφηστρίδοσ BF ἐφιστρίσοσ δοσ G ι 6 χῆναι BDv χῆναι Gel, χάναι AnsL ι 7 nach θορύβου + δὲ n ι αἶσ’ αἵ τῆ μιαιφονία A ι βραχέως AsD ι 12 γὰρ übergeschrieben Ae ι IS ἐπισκόπους τινὰς τινὰς Β ι ἀπέστειλαν = Gel.] ἐξαπέστειλαν H miserunt Cass. ἀποστείλαντεσ B 1 θεόγνιον LGel. θεόγ///νιον Α Theognium Cass. Cod. L θέογνιν Y ι 17 μάρην BY Marin Cass. ι κιλικείασ Chilicem Csiss. ι 19 μαρείασ GL Cod. Nicet. I 21 ἐπέστειλαν B ι 22 τῶ βασιλεῖ n ι 23 λα am Rand HSS ι τὴν Αἰλίαν = Gel. Cass.] τύρον B ι γὰρ δὴ] γὰρ s δὲ u)

88
ἅπασαν ἀπὸ τῆς Τυροῦ καταλαβεῖν τὴν Αἰλίαν βασιλεὺς παρηγγύησε.

συνελθεῖν δὲ καὶ τοὺς ἄλλους ἅπαντας πανταχόθεν ἐκέλευσε καὶ τοὺς ὐπ’ αὐτοῦ δομηθέντας καθιερῶσαι νεώς. συναπέστειλε δὲ καὶ τῶν εὐνουστέρων ἀρχόντων τινὰς εὐσεβείᾳ καὶ πίστει λαμπρυνομένους, φιλοτίμως ἅπασι πάντα χορηγηθῆναι κελεύσας, οὐ μόνον ἀρχιερεῦσι καὶ ἱερεῦσιν καὶ τοῖς τούτοις συνεπομένοις, ἀλλὰ καὶ τοῖς δεομένοις ἅπασιν οἳ πανταχόθεν συνέτρεχον.

διεκοσμεῖτο δὲ καὶ τὸ θεῖον θυσιαστήριον βασιλικοῖς τε παραπετάσμασι καὶ κειμηλίοις λιθοκολλήτοις χρυσοῖς. οὕτω δὴ τῆς ἑορτῆς λαμπροτάτης γεγενημένης, οἱ μὲν εἰς τὰς οἰκείας ἐπανῆλθον πατρίδας, ὁ δὲ βασιλεὺς τὴν τῆς πανηγύρεως μεμαθηκὼς φαιδρότητά τε καὶ πολυτέλειαν, θυμηδίας τε ἐνεπλήσθη καὶ τῶν ἀγαθῶν τὸν πρύτανιν ὕμνησεν ὅτι καὶ ταύτην αὐτῷ τὴν αἴτησιν ἔδωκεν.

Ἐπειδὴ δὲ προσῆλθεν Ἀθανάσιος ὁ θαυμάσιος τὴν ἄδικον ὀδυρόμενος κρίσιν, ἀφικέσθαι τοὺς αἰτιαθέντας τῶν ἐπισκόπων ἐκέλευσεν.