Historia Ecclesiastica

Theodoret, Bishop of Cyrus

Theodoret, Bishop of Cyrus. Theodoret Kirchengeschichte. Parmentier, Léon, editor. Leipzig: Hinrichs, 1911.

ἀλλ’ οὗτοι οἱ [*](22—S. 69, 12 vgl. Sozomen. II 21, 8. I 21, 5) [*](A HN(n) GS(s) DL + FV(v) = z T) [*](1 nach φράσαι + μακροθύμως ἀκούσατε Gel. 1, loqui decet + audite Cass., Ω Gel. Λ wie im Text ι 4 πρό γε AnT (expung. in A) πρὸ ΩGel. Gel. 1 = Cass. Λ > sLv ι 6 τοὐ) τῆς τοῦ Τ ι ἰσχυροποίητο nGT ἰσχυροπόίοιτο A ἰρχυροποιεῖτο ΩGel. Gel. 1 ι 7 ὀλεθρίου Τ ι 8 οὕτος ΤΩGel. Gel. 1 οὕτος ὁ An I νομίζετε ΩGel. 1 putatis Cass. Λ νομίζεται AGTGel. ι 10 ἐλεγχομένη. Τ, uQGel. Gel. 1 wie im Text ι 11 μοι] τοι Τ ι 13 ἐστί μοι AT Cass. ὥ Gel. 1 μοί ἐστι Λ μού ἐστι n ι14 ὃς] ὡς s ι φιλάγαθος Ausgaben ι 15/16 ἐπιγνώσεσθε ΠΩ Gel. ἐπέγνωτε καὶ ἐπιγνώσεσθε Gel. 1 nostis Cass. cognoscitis Λ ι 16 αὐτὸς] καὶ αὐτὸς n ι ἐπόθει = Cass. Ω Gel. Λ ] Λ] ἐπεπόθει s ἐφάνη ποθῶν= ι 17 ἐπὶ τῆς ἑαυτοῦ διανοίας = Cass. Gel. Λ] ἐν T Λ] ι718 τού- του = ΩGel. 1 ι αὐτοῦ n ι σκαιότητος τοìτου Τ T ι παρῶ τί] παρόντι v ι 19 θεγνίον AnsDF θεογνίον LTi2Gel. 1 ΤιeοΡωiο > θεόγνιρῶ V ι 21 κε· κέλευσιν κελεί·σειν S ι ἐπειδὴ = Cass. ΩGel. gel. 1] ἐπειδὴ δὲ A 22 ἠγείρετο ΑΤΩ Gel. Gel. 1 διηγείρετο nsz)

69
>καλοί τε καὶ ἀγαθοὶ ἐπίσκοποι, οὓς ἅπαξ ἡ τῆς συνόδου ἀλήθεια >πρὸς μετάνοιαν τετηρήκει, οὐ μόνον ἐκείνους ἐδέξαντο καὶ παρ' >ἑαυτοῖς ἠσφαλίσαντο, ἀλλὰ καὶ ἐκοινώνησαν αὐτοῖς τῆς τῶν τρόπων >κακοηθείας. διὸ τοῦτο περὶ τοὺς ἀχαρίστους τούτους ἔκρινα πρᾶξαι >ἁρπαγέντας γὰρ αὐτοὺς ἐκέλευσα ὡς πορρωτάτω ἐξορισθῆναι.

νῦν >ὑμέτερόν ἐστιν πρὸς τὸν θεὸν ἐκείνῃ τῇ πίστει βλέπειν ἣ πάντοτε καὶ >γεγενῆσθαι συνέστηκε καὶ εἶναι πρέπει, καὶ διαπράξασθαι οὕτως ὡς >ἐπισκόπους ἁγνούς τε καὶ ὀρθοδόξους καὶ φιλανθρώπους ἔχοντες >χαίρομεν. εἰ τις δὲ πρὸς μνήμην τῶν λυμεώνων ἐκείνων ἢ πρὸς >ἔπαινον ἀπρονοήτως ἐξαφθῆναι τολμήσει, παραχρῆμα τῆς ἰδίας >τόλμης διὰ τῆς τοῦ θεράποντος τοῦ θεοῦ, τουτέστιν ἐμοῦ, ἐνεργείας >ἀνασταλήσεται· ὁ θεὸς ὑμὰς διαφυλάξει, ἀδελφοὶ ἀγαπητοί.

Τότε μὲν οὖν οὗτοι καὶ καθῃρέθησαν καὶ τῶν πόλεων ἐξηλάθησαν.« καὶ τὴν μὲν Νικομήδειαν Ἀμφίων ἐπιστεύθη, τὴν δὲ Νικαίαν Χρῆστος. ἀλλὰ πάλιν ταῖς ἐξ ἔθους χρησάμενοι μηχαναῖς καὶ τὴν βασιλέως φιλανθρωπίαν ἐφόδιον ἐξαπάτης εὑρόντες. ἀνεπάλαισάν τε καὶ τὴν προτέραν δυναστείαν ἀπέλαβον.

[*](13—17 vgl. Sozomen. 121, 5. II 16, 2. Socrat. I 14, 1. Gelas. ’zic. III (in fine). Athanas. Apol. c. Arian. 7)[*](* 13— S. 70, 11 Cass. II 23)[*](A HN(n) GS(s) DL + FV(v) = z Τ [bis 16 εὑρόντες])[*](1 ἅπαξ ἡ τῆσ συνόδου ἀλήθεια Ω Gel. Gel. 1 Gel. 1 τῆς συνόδου //// ἀλήθεια A ἅπαξ ἧ über τῆς geschrieben Ac ἅπαξ τῆς συνόδου ἡ ἠ > v) ἀλήθεια vT semel (simul Cass.) eoncilii veritas Cass. Λ ἅπαξ τῆ ἅπαντα N) τῆς συνόδου ἀληθεία nsD ι 2 τετηρήκει = Cass. Ω Gel. Λ] τετηρήκειν nGD ἐτετηρήκει Gel. 1 ι 3 ἑαυτοῖς] αὐσοὺσ L ι 4 διὸ τοῦτο ΩGel. = quapropter hoc Cass. διὰ τοῦτο ’ propter quod Λ ι τούτους Ω Gel. Gel. 1 = Cass. τοῦτο D und, nach ἔκρινα ~ L, τοῦτο //// ἔκρανα πρᾶξαι Α (die Ziffern von Ac), circa istos ingrafos + hoc Λ, danach: διὰ τοῦτο . . . τούτους τοῦτο Val. ι 5 γὰρ > Τ ι 7 πρέπῃ Α διαπράξασθαι οὕτως <ὡς> ’al.] διαπράξασθαι οὕτως· (so nach οὕτως ΠΩGel. διαπρ. οὕτως + ἵνα Gel. 1 διαπράξασθε οὕτως + παρακαλῶ ἵνα D, sie peragere ut . . . gaudemnus Λ apere, episcopos enim Cass., der weder οὕτως noch ὡς übersetzt ι 8 ὀρθοδόξουσ //// A ι ἔχοντες AzT Cass. Ω Gel. Gel. 1 Λ > ns ι 10 τολμήσῃ A ι 10/11 παραχρῆμα τῆς ἰδίας τόλμης > T ι 12 διαφυλάξοι A Gel. 1 διαρυλάξαι Τ φυλάξοι Gel. ι 13 κα am Rand sz ι οὖν = Cass. > DT καἰ1 = Cass. > AL ι 14 μὲν > s ι 15 ἀλλὰ = Cass.] ἀλλὰ τι καὶ L u. übergeschrieben Ac ι 16 ἀνεπάλεσάν τε AG)
70