Argumenta
Joannes Zonaras
Joannes Zonaras. Ioannis Zonarae Epitome Historiarum, Volume 4. Dindorf, Ludwig, editor. Leipzig: Teubner, 1871.
Κύρου συμβουλὴ ὅπως χρὴ χειμῶνος τος λῦσαι τὸν πόλεμον. ὅτι ἀεὶ ἀεὶ ’ν τοὺ ’ς οἰκείους ἤθελε Κῦρος, ἵνα, φησίν, ὑγιαίνοιεν. περὶ Ἀράσπα, καὶ ὅπως ἤρα τῆς γυναικὸς ἣν ἐφύλαττε τῷ Κύρῳ, καὶ ὅπως αὐτῆς μὴ πεισθείσης τῷ Ἀράσπᾳ καίτοι βιαζομένῳ ὁ Κῦρος ἔμαθε, καὶ οὐκ ὠργίσθη, ἀλλὰ συνέγνω αὐτῷ ὡς ἀνθρώπῳ , εἰπὼν καὶ θεοὺς ἐρᾶν, ‘‘ἑαυτὸν μᾶλλον’’ εἶπεν ‘‘ αἰτιῶμαι ὅτι συγκα- θεῖρξα τῷ Ἀράσπᾳ θηρίον τοιοῦτον ἄμαχον, τὴν γυναῖκα δηλονότι. ὅτι κατὰ συμβουλὴν Κύρου ἔδοξε φεύγειν Ἀράσπας 2), καὶ ἀπῆλθε πρὸς τὸν Ἀσσύριον ἐπὶ τῷ μαθεῖν τὰ κατ’ αὐτόν, καὶ ἡ Πάνθεια, τοῦτο γὰρ ὄνομα τῇ γυναικί, ἐζήτησεν ἐλθεῖν ἀντὶ Ἀράσπα εἰς 3) φίλον Κύρου καὶ ὑπηρετεῖν τὸν ἄνδρα αὐτῆς Ἀβραδάταν, ὁ καὶ γέγονε. καὶ ἐλθὼν ὁ Ἀβρα- δάτας, καὶ μαθὼν τὰ πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ Πάνθειαν καὶ τὴν σωφροσύνην Κύρου, ηὐχαρίστει αὐτῶ.
Ἀποστολὴ χρημάτων τῷ Κύρῳ παρὰ τοῦ Ἰνδοῦ καὶ φιλίας ἀρχή. ὅτι εἶχε μυρίους ἱππεῖς ὁ Κῦρος καὶ ἅρματα δρεπανηφόρα ἑκατόν, καὶ ὁ ἀβραδάτας ἑκατόν, καὶ τὰ Μηδικὰ ἑκατόν, καὶ ὅτι ἑκάστη κάμηλος εἶχε τοξότας δύο. πάλιν Κύρου συνέλευσις κατὰ Ἀσσυρίων. ὅτι χιλὸς ἐνταῦθα ἡ τῶν ἀλόγων τροφή. ὑποστροφὴ Ἀράσπου καὶ ἐγκώμιον [*](1) οἰκείῳ pro ἰδίῳ 2) ὁ om. ante Ἀρ’. 3) εἰς] fort. ὡς.)
ὅπως ἀντέταξε τοὺς ἑαυτοῦ τοῖς τοῦ Κύρου ὁ Κροῖσος. ὅτι ὁ παιὰν ᾠδή ἐστι πολέμου. ὅτι αἱ κάμηλοι τοῖς ἵπποις δειλίαν ἐνέβαλον. συμβολὴ Περσῶν καὶ Αἰγυπτίων , ἐν οἶς καὶ ὁ Ἀβραδάτας, ὃς ἐκπεσὼν τοῦ ἅρματος κατεκόπη. ὅτι πεσών τις μαχαίρᾳ τὸν ἵππον τοῦ Κύρου ἔπληξε, καὶ οὕτως ὁ Κῦρος ἐκ τοῦ ἵππου κατεβλήθη. ὅτι κυκλωθέντες οἱ Αἰγύπτιοι ὑπὸ τῶν πολεμίων, καὶ μὴ δυνάμενοι ἀντέχειν, ὑπὸ ταῖς ἀσπίσιν ἐκάθηντο ἄπρακτοι, εἶτα ῥίψαντες τὰ ὅπλα ἔφευγον. ἐστρατοπεδεύσατο ἀντὶ τοῦ ἦλθεν εἰς τὸ στρατόπεδον.
Ὅτι Κῦρος Κροίσου φυγόντος ἐπὶ Σάρδεις καὶ αὐτὸς ἐκεῖ ἀπῆλθεν. εἶλε δὲ καὶ τὴν ἀκρόπολιν. 2) πρόσρησις)) Κροίσου πρὸς Κῦρον καὶ πρό- κλησις μὴ διαρπάσαι τὴν πόλιν , ἀλλὰ λαβεῖν ἡσυχῇ τὰ χρήματα. περὶ τοῦ θανάτου τοῦ Ἀβραδάτου καὶ ὅσα εἶπεν ἡ γυνὴ πρὸς Κῦρον, καὶ ὅπως ἀπέσφαξ ν ἑαυτήν. ὅπως ὁ Κῦρος Ἀβραδάτην καὶ τὴν Πάνθείαν ἔθαψε μεγαλοπρεπῶς.
Περὶ Καρῶν καὶ τῶν ἐπὶ Φρυγίαν τὴν 4) παρ’ Ἑλλήσποντον. περὶ τῶν ἁμαξῶν τῶν ἑλκουσῶν τὰ χρήματα ἃ ἔδωκεν ὁ Κροῖσος, καὶ οἷον εἶπε λόγον ὁ Κῦρος. περὶ τῆς μεγάλης Φρυγίας. πολιορκία Βαἑαυτῆς [*](1) pro ἑαυτοῦ 2) σὴ. καταστρατοπεδεύσας addit, ubi hoc est 3) πρόρρησις] Scripsi πρόσρησις 4) τὴν] addit.)
Ὅτι ἐκτομίας εἶχεν ὁ Κῦρος ὑπηρέτας. οἵα ἦν ἡ διαγωγὴ Κύρου καὶ τῶν περὶ αὐτὸν ὡς λίαν καλή. ὅπως τὸν Κροῖσον ὁ Κῦρος ἤλεγξε κακῶς. ὅτι κόσμον οἰκεῖον ὁ Κῦρος ἡγεῖτο τὸν κόσμον τῶν ὑπηκόων. διὰ1) τί περὶ τὴν ἀριστερὰν τοὺς οἰκειοτάτους2) ἐκάθισεν. ὅτι πολλὰ ἔλεγεν ἔχειν ὁ Κῦρος χρήματα, ἵνα τοῖς ἀξίοις αὐτὰ διανέμῃ, οὐ μήν γε3) ἑαυτοῦ χάριν.
Ὅτι εἰς τὰ οἰκεῖα Κύρφοι ὑποστρέφοντι4) δέδωκε Κυαξάρης5) καὶ ἄλλα μέν, ἀλλὰ καὶ τὴν θυγατέρα γυναῖκα καὶ τὴν χώραν Μηδῶν. ὁ δὲ μὴ ἄλλως λαβεῖν εἶπεν, εἰ μὴ συναινέσει τῶν γονέων. ὃ δὴ καὶ ἐποίησεν , ἀπελθὼν ἐκεῖ καὶ δοὺς πᾶσι τοῖς Πέρσαις δῶρα πολλά. ὅτι πάλιν εἰς Βαβυλῶνα ὑπέστρεψε, καὶ ὅσα κατέσχεν ἔθνη, ἐν οἷς ἦν καὶ Κύπρος. περὶ τῶν λεγομένων κοντούρων. ὅτι τὰ πρὸς Συρίαν ἔθνη οἰκοῦντα ὑπέταξε καὶ Αἴγυπτον. καὶ ὅθεν ἤρχετο αὐτῷ ἡ ἐξουσία. καὶ ὅπως δι’ ὅλου τοῦ ἐνιαυτοῦ περιῄει τὴν οἰκείαν ἐπικράτειαν. καὶ ὅτι γέρων γέγονεν, οἶά τε διελέχθη τοῖς οἰκείοις καὶ τίωας νᾶς κατέλειψε διαδόχους. ὅτι ὁ ‘Πρόδοτος ἄλλως τὰ κατὰ τὸν Κῦρον ἱστόρησεν.
[*](l) καὶ οm. ante διὰ 2) οἰκειοτέρους prο οἰκειοτάτους, litteiis ερ attritis, sed tamen minime ita evanidis ut prο ατ haberi pοsSint. Perspicue vero περὶ pro παρά. 3) καὶ ante ἑαυτοῦ 0m. 4) ὑποστρέφοντι pro ὑποστρέψοντι.)