Adversus Porphyrium (Fragmenta)
Methodius
Methodius, Adversus Porphyrium (Fragmenta), Bonwetsch, Hinrichs, 1917
Ἡμέτερον μὲν ὄντως ἐστὶ κακὸν ἡ πρὸς τὸν θεὸν ἀνομοιότης τε καὶ ἄγνοια· ἀγαθὸν δὲ ἔμπαλιν πηλίκον ἡ πρὸς αὐτὸν ἐξομοίωσις; φαίνεται γοῦν οἰκεῖον μὲν ἀληθῶς ἀγαθὸν ἡ περὶ τὸ ἄφθαρτόν τε καὶ θεῖον ἐπιστροφὴ καὶ πίστις , κακὸν δὲ ἡ περὶ αὐτὸ ἄγνοια καὶ ῥᾳθυμία, εἴ γε τὰ ἐν ἡμῖν καὶ ἐξ ἡμῶν φυόμενα, ταῦτα ἡμέτερα τυγχάνουσι, κακοποιητικὰ ὄντα πονηρίας.
[*](9 vgl. De lepra 6, 2. 7. 7, 4 S. 457, 17 ff. 458, 23. 460, If — 10 vgl. De res. I, 41, 1 S. 285, 15 — 13 vgl. Symp. 3, 7 S. 34, 2 ff — 14 vgl. Symp. 1, 5 S. 13, 15 f. Plato Theaet. 176 B)[*](8–12 S. Parall. 455 S. 208 f Holl — 13–18 S. Parall. 456 S. 209 Holl)[*](1 διὰ — ὑπὸ θανάτου Ζ. 2: in immortalitatem mutata est per mortem devicta Syr 2 οὐδὲ ἀλγ. ὑ. πάθους < Syr. 3 ὅλως < Syr 4 ἀθάνατος] es endet Syr 5 ἀθάνατον M 7 σαρκός] es endet Μ 8 Μετάνοια — ἀρτισυστάτου Ζ. 12] R 209; Lemma τοῦ ἁγίου Μεθοδίου κατὰ Πορφυρίου 12 ἀρτισ.] endet R 13 Ἡμέτερον — πονηρίας Ζ. 18] R 233 v; Lemma Μεθοδίου ἐκ τῶν κατὰ Πορφυρίου 18 πονηρίᾳ Ausgg.: es endet R)