De Creatis (Fragmenta Ap. Photium, Bibl. Cod. 235)
Methodius
Methodius, De Creatis (Fragmenta Ap. Photium, Bibl. Cod. 235), Bonwetsch, Hinrichs, 1917
Πρὸς ὅν φησι δι' ἑτέρου προσώπου ὁ ἅγιος ἐρωτῶν, γε σοφίας καὶ δόξης καὶ συλλήβδην πάσης ἀρετῆς ἀρχὴν καὶ οὐσιωδῶς, ἀλλὰ μὴ ἐπικτήτως ἡγῇ τὸν θεόν;
Ὁ δέ, Ναί.
[*](6 Mt. 7, 6 — 12 vgl. Symp. S. 83, 19 t — 13 vgl. I Petr. 2, 11. De res. n, 18, 1 S. 368, 7 — 16 vgl. Orig. De princ. I, 2, 10. EI, 5, 3 S. 41, 11ff. 272, 22ff — 31 vgl. Plato Phaedr. 245C)[*](3 Χριστὸν 003C; B 6 βάλλετε B 7 παραβάλετε Α, παραβάλλετε B 8 εἰς τὸν Χ. Α 11 αὐτοῖς A 14 καὶ A 314 rb 15 βιωτεύειν A | παρασκευάσουσιν AB 26 ἀπὸ < A 27 μετέβαλλεν A, μετέβαλλε B 32 ἐπικτήτως A 314v)Τί δὲ πρὸς τούτοις; οὐχὶ τέλειος πάντῃ δι’ ἑαυτὸν καὶ ἀπροσδεής;
Ἀληθῆ.
Ἀμήχανον γὰρ τὸ ἀπροσδεὲς δι' ἕτερον εἶναί τι ἀπροσδεές; Ἀμήχανον.
Πᾶν γὰρ τὸ δι' ἕτερον πλῆρες ὂν καὶ ἀτελὲς λεκτέον;
Ἀνάγκη.
Τὸ γὰρ αὐτὸ δι' ἑαυτὸ ἑαυτοῦ πλήρωμα ὄν καὶ αὐτὸ ἐν ἑαυτῷ μένον, τέλειον εἶναι τοῦτο μόνον δοξαστέον;
Ἀληθέστατα λέγεις.
Τὸ δὲ μήτε αὐτὸ δι’ ἑαυτὸ μήτε αὐτὸ ἑαυτοῦ πλήρωμα ὂν φαίης ἂν ἀπροσδεές;
Ούδαμῶς.
Οὐκ ἄρα ὁ θεὸς τέλειος διά τι νομισθήσεται · ὃ γὰρ διά τι τέλειόν ἐστιν, αὐτὸ καθ’ ἑαυτὸ ἀτελὲς ἀνάγκη τυγχάνειν.
Ἀνάγκη.