De Resurrectione
Methodius
Methodius, De Resurrectione, Bonwetsch, Hinrichs, 1917
Φέρε γάρ, ἐπειδὴ πολλῶν δεῖ τῶν περὶ τᾶ τοιαῦτα παραδειγμάτων, ἐντεῦθεν αὐτὰ μάλιστα σκεπτώμεθα, μὴ ἀφιστάμενοι, πρὶν ἂν πρῶτον εἰς εὐδηλοτέραν ἑρμηνείαν ἀποτελευτήσῃ καὶ ἀπόδειξιν ὁ λόγος.
φαίνεται τοίνυν, ὥσπερ εἴ τις δημιουργὸς ἄκρος ἄγαλμα καλόν, ἀπὸ χρυσοῦ κατεσκευασμένον ἢ ὕλης ἑτέρας αὐτῷ καὶ πάντα τὰ μέλη συμμέτρως εἰς κάλλος διακεκοσμημένον, πάλιν χωνεύοι, λελωβημένον ἄφνω θεασάμενος ὑπό τινος ἀνθρώπου πονηροτάτου, ὃς οὐκ ἐωεγκὼν ὑπὸ βασκανίας εὐπρεπὲς εἶναι τὸ ἄγαλμα, ἐσίαντο, ματαίαν ἡδονὴν καρπίζόμενος τοῦ φθόνου (πρόσσχες γάρ, [*](1 vgl. zu Symp. 9, 2 S. 116, 13f. De res. I, 38, 5. 43, 3 S. 282, 1f. 291, 4. II, 6, 3 — 5 vgl. Plato Tim. 88 B. 89 B — 9 Plato legg. XII, 961 E. 960 E — 12 vgl. Justin De res. (S. Parall. S. 42, 193ff Holl); vgl. auch zu S. 292, 2 1 παρελείφθη ursprúngl. Cr: »ward ersonnen« S | καὶ ἀφανισμόν < C S | διαινίζων V 2 τὸ κακὸν] es endet Ph | ἀθάνατον — νόσον Z. 5 < S | δὲ < V 3 νοσσ. V 3f διατρίβομεν Cr 5 διὸ U 124 | δὴ < S | ταύτην] καὶ τοῦτο πάλιν w. w. sch. S 5f σωτηρίαν πρὸς ἄμφω C 6 σωτηρίαν < S | κ. σώμ. κ. ψυχ. S | φαρμακευτικὴν V: »Heilkraut« S | τρόπον < S 6f κα|θ. V 361v 7 εὕρατο Cc 8 οὕτως] ὄντως] ὄντως V Dd 9ff Pl auch πολλῶν — παραδειγμάτων u. μὴ . . ἀφιστώμεθα . ., πρὶν ἂν 9 δεῖ]δὴ Cr | τὰ τοιαῦτα] ταῦτα viell. S 10 ἔνθεν C: ἐνταῦθα w.es sch. S | αὐτὰ] ταῦτα C r, »über dieses« S | σκεπτώμεθα U C r: σκεπτόμεθα C c: σκοπώμεθα V Dd. σκεψώμεθα Jh mit Plat. Theaet. 151 E 11 πρῶτον < C S | εὐδηλωτ. V | ἀποτελευτήσει V U Cc 11f καὶ ἀπόδειξιν < S 12 φαίνεται usw.] der nach- satz fehlt, sachlich folgt er S. 291,1 | εἰ] ὅτι od. ὡς las schwerlich S (»wie daβ« jakoze jako i wohl aus »wie wenn« jakoze aste): < Cr 13 καλόν] ἤ εἶδός τι w. e. sch. (»Statue od. Bild«) S | ἀπὸ] ὑπὸ U | ὕ. ἑτ.] »anders« S | αὐτῷ] οὕτω V: αὐτὸ Cr 14 διακεκ. Cc 80 15 χωνεύων Cr | ἄφνω < S 15f πονηρωτάτου V U 16 ὑπὸ βασκανίας <S | ἐμπρεπὲς C | τὸ: τοῦτο τὸ S 17 ἐσίνατο < w. e. sch. S | ματαίαν] μιανθεῖσαν w. e. sch. S | ἡδονὴν slasj: vlastj Sb | καρπούμενος U Jh | πρόσχες V U C: S 83)
ταὐτὸν ἄρα φαίνεται δή μοι καὶ ἐφ' ἡμῶν ὁ θεὸς διῳκονομηκέναι. τὸν γὰρ ἄνθρωπον, τὸ εὐπρεπέστατον ἑαυτοῦ τέχ- νημα, βασκάνοις ἐπιβουλαῖς φθόνου κεκακωμένον ἰδὼν οὐκ ἠνέσχετο τοιοῦτον καταλεῖψαι, φιλάνθρωπος ὤν, ὅτως μὴ δἰ αἰῶνος εἴη μεμωμημένος, ἀθάνατον ἔχων ἐν ἑαυτῷ τὸν ψόγον, ἀλλὰ διέλυσεν εἰς ὕλην πάλιν, ἵνα διὰ τῆς ἀναπλάσεως ἐκτακῶσι καὶ ἐξαφανισθῶσι πάντα τὰ ἐν αὐτῷ μωμήματα. τὸ γὰρ ἐκεῖ ἀναχωνευθῆναι τὸν ἐν- δριάντα τοῦτο ἐνταῦθα ἀποθανεῖν καὶ διαλυθῆναι τὸ σῶμα· τὸ δὲ ἐκεῖ ἀναμορφοποιηθῆναι τὴν ὕλην ἤ ἀνακοσμηθῆναι, τοῦτο ἐντοῦθα τὸ ἀναστῆναι. ὥσπερ καὶ ὁ προφήτης Ἱερεμίας· τούτοις γὰρ ἤδη καὶ αὐτὸς ὧδε τὰ αὐτὰ παρεγγυᾷ, »καὶ κατέβην« λέγων »εἰς τὸν οἶκον τοῦ κεραμέως· καὶ ἰκού, αὐτὸς ἐποίει ἔργον ἐπὶ τῶν λίθων, καὶ διέπεσε τὸ ἀγγεῖον ὅ αὐτὸς ἐποίει ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ, καὶ πάλιν ἐποίησεν αὐτὸ ἀγγεῖον ἕτερον, καθὼς ἤρεσεν ἐνώπιον αὐτοῦ τοῦ ποιῆσαι. καὶ ἐγίνετο λόγος κυρίου | πρός με λέγων· εἰ καθὼς ὁ κεραμεὺς οὗτος οὐ δυνήσομαι τοῦτο ποιῆαι ὑμᾶς, οἶκος τοῦ Ἰσραήλ; ἰδού, ὡς ὁ πηλὸς τοῦ κεραμέως ὑμεῖς ἐστε ἐν ταῖς χερσί μου.«
[*](4 vgl. De res. I, 44, 1. II, 18, 4; auch zu S. 289, 1 — 5 Justin De res. (S. Parall. 43 S. 207ff Holl) — 11 Jerem. 18, 3 — 6 ; vgl. Symp. 3, 5 S. 31, 10ff 1 ff Epiph. Panar. haer. 64, 65 S. 674, 15ff. 675, 16ff — 7 vgl. Prokop. PGr 87, 1, 165,33f 1 ταὐτὸ S | ἄρα Md: γὰρ ΗSS | δή μοι < S | δὴ: δὲ U | ὁ θεὸς — γὰρ Ζ.2] »Denn Gott machte den« S | θεὸς οὕτως U 2 διοικονο- μηδέναι V: Cc 80v: δὴ ᾠκονομηκέναι Cr | ἑαυτοῦ] »seiner Hand« S 2f τέχ- νισμα V, τέχνασμα Dd 3 βασκ. Cr 89v | φθόνω U 4 τοιοῦτο VCc: »so« S 5 μεμωμημένος S 83v: μεμωμημένον V U C: λελωβημένον z. B. Jh | ἔχον Cr Pet Dd Jh | ἑν ἑαυτῷ < S 6 ἐκτακῶσι καὶ < S | ἐκτακῶσιν κ. ἐξαφανισθῶσιν Cc. 7 ἐν αὐτῷ < S | μήματα U | τὸ] ὅ C u. w. e. sch. S 8 τοῦτον τὸ U | τὸ ἀποθανεῖν C | ὅ δὲ C 9 ἀναμορ- φωθῆναι Cr. ποιη übergeschr. in U | ἤ ἀνακομισθῆναι V: ἤ ἀνακοσμοποιη- θῆναι U: < S | ἐνταῦθα] μετὰ τὰ ἀποθανεῖν + U 10 καὶ . . Ἱερ.] »<i> ier.« S | τούτοις — παρεγγυᾷ Ζ. 11] »reinigt« ocistaet wohl aus »upovaet S: Ἰουδαίοις παρᾐνει καὶ . . παρηγγύα vermutete Md: Kolon vor τούτοις Κl | ἤδη] δεῖ Cc, δὴ Cr 11 τ.α.] ταῦτα U C | καὶ κατέβη U 125 | λέγων γάρ φησιν S: λέγων hinter κεραμέως C 12 ἐπὶ τὸν λίθον C 13 αὐτὸς < U | ὑπὸ τῶν χειρῶν w. e. sch. S | αὐτῷ w. e. sch. S 14 ἕτερον las wohl auch S (»in ihm nem wohl aus »zu einem anderen ihm« (v' in emu) | τοῦ ποιῆσαι] ποιεῖν < S 15 εἰ <S 16 οὖτος] αὐτὸς V | τοῦτο < S: τοῦ Cr | ποιεῖν Cr | υμῖν C | τοῦ < C | τοῦ < U 17 ταῖς < C)