Declamatio 40

Libanius

Libanius, Declamatio 40, Libanii Opera, Vol 7, Declamationes XXXI-LI, Foerster, Teubner, 1913

[*](RIV 582)

δυστυχὴς ὁ πατὴρ καὶ τῶν πώποτε πατέ- ρων ὁ δυστυχέστατος. ξίφος γὰρ πρὸ μικροῦ κατὰ νυμφίου καὶ παιδὸς νεονύμφου ἐπέσεισε. καὶ θερμὸν [*](L = Codex Laurentianus LVII 27) [*](Pa = Parisinus gr. 3018) [*](Ma = Matritensis 4679, olim N-49) [*](Cl = Berolinensis gr. 195, olim Claromontanus) [*](Vi = Vindobonensis philos. et philol. IV 82) [*](Β = Barberinus II 41 nunc Vaticanus Barb. 220) [*](Va = Vaticanus gr. 82) [*](1 Sopat. rhet. gr. VIII 229, 18 sq. ed. Walz. Ach. Τ. VIII 8, 13) [*](1 Ἄλλη μελέτη. Ὑπόθεσις ante Νόμος Mor Re delevi | Νό- μος — 9 κρίνεται inser Va 2 4 ἑτέραν ἐπέδωκεν B Va 2 6 κατέσχεν Ma | ἐπέδωκεν Ma sed ἁ supra ἑ m 2 ἀπέδωκεν Cl) [*](7 μὲν ἐκεῖνος B Va 2 | ἡ δ’ scripsi ἥδ’ LPaMaCl Vi edd ἡ δὲ B Va 2 8 καὶ inserui e MaClVi om LPaBVa edd 9 Ἡ στάσις ἀντέγκλημα post κρίνεται. LPaMa Mor Re delevi cf. ad p. 326, 6 10 ἡ ante προθεωρία MaCl Vi Ferr Ι προθεωρία in marg rubr L)

325
ἔτι τὸ ξίφος καὶ αἰ χεῖρες τοῦ λύθρου ἐναποστάζουσιν. ὅθεν δεῖ τῷ λόγῳ καὶ πάθους, ὧς ἔνι, μάλιστα. καὶ ὁσάκις μνησθῇ τῆς παιδός, καὶ ἐπιστενάξει τῷ λόγῳ καὶ ἀποκλαύσεται τῆς τύχης ἑαυτὸν καί τινα δαιμόνων τελχῖνα βαρὺν καταιτιάσεται, ὅς καὶ τῆς θυγατρὸς τὰς φρένας εἰς τοῦτο κακοῦ μετέστρεψε καὶ τὴν αὑτοῦ χεῖρα κατὰ τῆς παιδὸς ἐξεβίασε.

τὸ μὲν οὖν δυστυ- χὴς εἶναι πατἦρ | οὐκ ἀπαρνήσεται, τὸ δὲ κακός. [*](RIV 583) τοῦτο δ’, ὧς οἷόν τε, μὴ εἶναι διαγωνιεῖται καὶ προσ- αποδεῖξαι σπεύσει τὰ τῆς αὐτοχειρίας ἀβούλητα, ὅθεν καὶ τὸ ὑφορμοῦν θεραπεύσει καὶ τὰ τῆς ἀνάγκης ἐπι- βεβαιώσει ὀλίγα μὲν τῆς παιδὸς ἐφαπτόμενος καὶ τὰ πολλὰ εἰς τὸ τῆς γυναικὸς ἀνάγων εὐεξαπάτητον, ἴνα μὴ πάντη ἀνεύθυνον δοκοίη διαχρήσασθαι, τὸ δὲ πᾶν τῆς σκαιωρίας τῷ νυμφίῳ προσάψει καὶ τοῦ ὅλου δρά- μάτος ἐκεῖνον εἶναι ποιητὴν ἰσχυρίσεται, ἐπάξει μέντοι καὶ ὅπως τὰ πρῶτα κἀκείνου ἐκήδετο, ἔνα πανταχόθεν τὸ θηριώδης εἶναι δοκεῖν ἐξέλῃ καὶ τὸ βεβιάσθαι ἀντεισάξει.

οὕτω τοι καὶ οἱ παῖδες ἂν εἶεν οἱ καὶ [*](5 cf. p. 330, 7; 364, 20; t. IV 31 7, 7 11 Plat. leg. V p. 733 D) [*](13 Plat. rep. III p. 409 A 14 Her. III 80, 2. Thuc. III 43,3) [*](3 ἐπιστενάξει scripsi e PaBVa ut coni Re ἐπιστενάζει L MaCl sed in hoc ζ in § corr m 2 Vi edd 6 ἐς MaClVi | κα- κὸν Οἶ’ sed ὸν in οῦ corr m 2 | παρέτρεψε Ma sed γρ in marg m 2 ClVi Ι αὐτοῦ libri edd 7 ἐξεβιάσατο coni Re cf. p. 333, 10; 352, 22 num ἐξεβίβασε? 10 ἀβουλήματα Vi 11 ὑφορμοῦν reposui e PaMaClViBVa coll t. IV 639, 8 sq. R et Thom. M. p. 265, 6 R ἐφορμοῦν L edd 12 ὀλίγον BVa) [*](13 τῶν γυναικῶν Ma sed in τῆς γυναικὸς corr m 2, Vi | εὐεξαπάτητον ὢ sed α(1) in ras m 2 15 σκαιωρίας reposui e libris cum Ferr σκευωρίας Mor Re et Boissonade Pachym p. 210 cf. ῥ’. 336, 17; 334,20; 336,1; 345, 10; 337,1; 349,21; 363, 13; t. IV 805, 17 R σκευωρεἷν p. 339, 1; σκευωρεῖσθαι 362,11; t. IV 802, 35 R 17 ταπρῶτα MaVi 18 βεβιᾶσθαι edd 19 ἀντεισάξει scripsi e BVa ἀντεισάξῃ LPaMaClVi edd cf. p. 319, 15 sq.)

326
τὸν πατέρα ἀδικεῖν ἀρξάμενοι μετὰ καὶ τοῦ παντὸς γένους, μετὰ τῆς ὅλης πόλεως καὶ αὐτοὶ ἐπὶ σφᾶς αὐ- τοὺς μονονουχὶ τὸ ξίφος ἄραντες καὶ ὁ πατὴρ ὁ τὴν ὕβριν τοῦ γένους ἐκκόψας καὶ τὸ τῆς πόλεως εὔφημόν ἐν πλείονι τοῦ πατὴρ εἶναι θέμενος.