Declamatio 31

Libanius

Libanius, Declamatio 31, Libanii Opera, Vol 7, Declamationes XXXI-LI, Foerster, Teubner, 1913

ἀχθεσθεί- σης δέ ποτε τῆς γυναικὸς ἐπὶ τούτοις καὶ θαυμαζού- σης τὴν πολυτέλειαν τοῦ γείτονος καὶ προσειπούσης μακάριον διὰ τί; ἔφην. διὰ τὴν ἡδονήν; πάνυ γε, ἔφησεν. εἶτ’ οἴει τὴν ἡδονήν, ἔφην, ἐκείνην ἐγγὺς εἶναι τῆς ἡμετέρας καὶ οὐχ ὁρᾷς ὡς ἡ μὲν ἐφή- [*](RIV 205) μέρος, ἡ δὲ διηνεκὴς Ι ἀργύριον ἔχοντα [*](1 με om L et „facile patiar abesse, ut abest a Re delendum censet Gasda τι Va cf. t. I 488,2 | τἀληθὲς Va | δὲ ante ἔφυγον L Ferr 2 γε om Cl τε La | ὑφ’ ὑμῶν re- posui e libris ἐφ’ ὑμῖν edd sed „aut ἐφ’ ἡμῖν leg. in nos, damnum rei nostrae familiaris, aut ὑφ’ ὑμῶν a nobis“ 3 „malim δὲ“ Re Ι ἐπληροῦτο La Ι τῷ inserui e LPa edd | ἐκ ante τῆς Pa et γρ in marg Mor | ἀφαιρεῖν re- posui e ClLaVaB ἀφαιροῦ L ἀφαιρούμενος Ferr Re et γρ in marg Mor ἡμῖν Pa ἀφαιρῶν Mor sed γρ ἡμῖν in marg Ι τι post ἀφαιρεῖν Β 4 οὐδ’ ClLa 5 δ’ La | τὸν Va sed ν eras Ι λειπόμενον La 6 μήτ’ — 8 τούτοις in marg La n om eorumque loco praebet post lacunam 10 litt εὐφρονῶν τῆς σελήνης φέγγος οὐκ ὠνήσεται· οὐ et post lacunam 11 litt ἢ πῦρ περιττὸν καὶ σμικρὸν et post lacunam 10 litt ἡ τοσαύτη πότην λύχνον et post lacunam 11 litt ὅστις αὐτῷ ποιητής ἐστι τῆς θρυαλλίδος καὶ μέλλων καίεσθαι ἔσβεσα καὶ περιέθηκά σε φύ- λακα κρείττονα τῶν μυῶν· ἄρτου μέρος ἀνζιβ(?) et post lacunam 12 litt εἰς αὔριον καὶ τοῦτο ἤρκεσε μετὰ τοῦ γυναίου· καί (fol. 339 inc) ποτε τῆς γυναικός et post lacunam 5 litt ἑορτὴ τινὶ τὴν αὐτὴν μὲν ῥῶσιν et post lacunam 5 litt τράπεζαν συβαριτ|κὴν τὴν τοῦ γείτονος Οἶ’ | καθημέραν La | τὴν γυναῖκα καὶ om Pa) [*](8 θαυμαζούσης] παθούσης παδοῦσαν Cl) τί πρὸς ClLa 9 τοῦ γείτονος inser Va 2 om ClLa 11 οἴει] εἴη Va | ἐκείνη La sed μὴ suprascr p 12 καὶ inser Va213 διηνεκὲς Va | τἀργύριον Pa Mor)

19
ζῆν;

ἐπῄνεσε τὸ ῥητὸν καὶ συνεχώρησε καὶ τοῦτο καὶ ἕτερόν τι πρὸς τούτῳ, τὰς παρ’ ἐμοὶ πλίνθους καὶ τὸν πηλὸν τῶν ἑτέρωθι καὶ λίθων καὶ γραφῶν εἶναι βελτίω. οἱ μὲν γὰρ εἰς ἐκεῖνα βλέποντες πολλά- κις, ἔφην, ὑπὸ τοῖς δανείζουσι κεῖνται καὶ οὐ τέρπονται τούτοις μᾶλλον ἢ ἐκείνους πεφρί- κασιν, ἡμῖν δὲ τὸ χρυσίον ἐν κιβωτίοις κατα- κείμενον τὴν ἐκ τῶν πλίνθων ἀηδίαν ἀφαιρεῖ- ται. ὅσῳ τοίνυν βέλτιον χρυσίῳ ἢ γραφαῖς καὶ λίθοις τέρπεσθαι, τοσούτῳ ἡμεῖς ἐκείνων μᾶλ- λον τερπόμεθα. κατένευσε καὶ πάλιν ἡ γυνὴ καὶ τοῖς ἐμοῖς οὐδὲν ἐμέμφετο τρόποις.

20. Ἀλλ’ ἐμοί, ὦ ἄνδρες, τοῦτο μόνον δεινὸν ἐφαί- νετο καὶ παγχάλεπον, ὡς ἄλλοις μὲν αὐτομάτως ἐπιρ- ρεῖ τὰ τοῦ πλούτου καλά, ἐμοὶ δὲ τὴν γαστέρα στε- νοῦντι καὶ τὴν γυναῖκα θλίβοντι καὶ τοὺς οἰκέτας [*](16 Isocr. pac. p. 163 a) [*](1 ῥηθὲν ClLa I ἐχώρησε Ferr Ι καὶ om Pa Mor Re 2 τοῦτο PaCl 3 τὸν Cl | καὶ(1) om La 4 γὰρ εἰς om Pa, εἰς Mor 6 ἐκείνους Va sed οὑς ex ὄις corr m 2 κείνους La 7 ἡμῖν — 20, 2 ἐκείνων om La et Cl qui eorum loco praebet post lacunam 7 litt φαυλότερα χρήματα ἔχουσι· χαλεπώτερον θέαμα τῶν ἠσκημένον πολλὰ ὦ βουλὴ λέγειν ἔχων περὶ τοῦ πόθεν ἐμοί et post lacunam 5 litt τὸ ἀργύριον καὶ ἑτέρω γένει παρα- λείψω· σπεύδω γὰρ ἐπί τε ευτὸν (num τελευτὴν?) φάρμακα ἀπολ et post lacunam 5 litt βούλεσθε μαθεῖν· et post lacunam 14 litt ἑώρων πολλοὺς τῆ τύχη φίλους. τοὺς μὲν ἐξ ὑπνίων ἐπὶ θησαυ- ρὸν ἥκοντας, τοὺς δὲ εἰς et post lacunam 6 litt ἐντυχόντας χρή- μασι et post lacunam 12 litt οἰκίαν ἢ ποιοῦντας ἢ καθαιροῦν- τας καὶ βραχὺ μόριον ἡμέρας et post lacunam 9 litt φῆνε τοὺς ἄρτι πένητας et post lacunam 16 litt ἐκείνοις μὲν οὖν συνηδό- μην et post lacunam 6 litt ἑκὼν εἰς καὶ αὐτὸς ἐκείνων 10 τοσούτῳ — 11 τερπόμεθα om LVaB Ferr Ι τοσοῦτον Pa 11 κατένευσεν PaB Mor Re Ι καὶ πάλιν om Pa 13 δεινὸν om Pa 15 τοῦ om Pa 16 διὰ ante τὴν Pa Ι τοὺς — 20, 1 τα- λαιπωροῦντι praemissis verbis εὕρηται οὐ μόνον ἐγὼ ταλαιπωρῶ, ἀλλὰ καὶ τὸν δεῖνα ταλαιπωρῶ. Λιβάνιος ἐν μελέτη τῇ Νόμος τὸν εὑρόντα θησαυρὸν χιλίας τῇ πόλει διδόναι δραχμάς citat Thomas Mag 8. V. ταλαιπωρῶ p. 364, 12 R)

20
λιμῷ ταλαιπωροῦντι. διὰ ταῦτα τοίνυν ἠδημόνουν καὶ ἔστενον οὐκ ὢν εἷς καὶ αὐτὸς ἐκείνων καὶ τὸν ἐμαυ- τοῦ δαίμονα ἐκάκιζον ὧς ῥᾴθυμον προστάτην, εἰ τοῖς μὲν ἄλλοις ἀπόνως ἀφικνεῖται τἀγαθά, ὁ δὲ περιορᾷ με γλίσχρως καὶ μόλις καὶ ταλαιπώρως ἀγείροντα χρυσίον.

λαβὼν δὴ λιβανωτὸν καὶ στεφάνους αὐτο- φυῶν ἀνθέων ἦλθον εἰς Δῖός Κτησίου καὶ Ἑρμοῦ Κερδῴου καὶ θεραπεύσας οἷς ἔφην, οὐ γὰρ δὴ βοῦν γε οὐδὲ κριὸν οὐδὲ κάπρον ἔθυσα οὐδὲ χρυσίδα ἀν- ἔθηκα φέρων ἀνάξιον νομίζων τῶν θεῶν τηλικαύτης βλάβης αἰτίους καθίστασθαι τοῖς ἀνθρώποις καὶ ἐν τιμῆς σχήματι φανερῶς λαμβάνειν ἃ τοῖς κλέπτουσιν ὀργιζόμεθα καὶ τὸ πᾶν διδόντας τοσοῦτον ζητεῖν μέρος.

[*](1 Plat. Theaet. p. 175 D; Phaedr. p. 251 D. Dem. p. 402,24)[*](5 Plat. rep. VIII p. 553 C 7 Men. Ψευδηρ. IV 223,2 M (III 149, 519 K). Dem. p. 531, 28 Ι Luc. Tim. § 41. Alciphr. III 47, 1)[*](12 Il. ὢ 24)[*](1 διαταῦτα Β 2 ἐκείνων L sed είνων in ras m 2 | καὶ τὸν ἐμαυτοῦ δαίμονα om La sed τὸν μὲν οὖν δαίμονα in marg sin. et τὴν μὲν οὖν ἐμὴν τύχην in marg dext p 3 ῥάθυμον libri (sed in lac 4 litt om Cl) edd Ι προστάτιν La sed ι ex η corr 4 ἀπόνως om Va Ι τὰ ἀγαθά Β Mor Re τἀγαθὸν Cl | ἡ La sed ex ὁ corr p 5 ἐγείροντα ἁ ἀγείροντι Pa Mor 6 λαβὼν — 13 ὀργιζόμεθα praemisso titulo νόμος τὸν εὑρόντα θησαυρὸν — ἀξιοῖ citat Planudes florileg. fol. 99 | δὴ scripsi e La cum Sinteni δὲ LPaClB edd οὖν Va om Plan 8 κερ- δώου LaVa Plan Ferr | καὶ — ἔφην om Plan Ι βοῦν Mor sed γρ βοῦς in marg βοῦς L βοῶν Pa 9 χρυσίδα L sed χρυ- σοῦν πότερον in marg m 2 χρυσὸν Va Plan χρυσίον Pa Mor)[*](10 τοὺς θεοὺς La sed οὑς utrumque in ras ex ῶν corr n τὸν θεὸν ὢ τὸν θεῶν L 11 ἀξίους Cl | ἀνθρώποις καὶ om Plan 12 φανερῶς λαμβάνειν] διδόναι θεοῖς Plan 13 ὀριζό- μεθα La Plan Ι τὸ τούτου LClLaVa Ferr)
21

22. βλέπων τοίνυν εἰς τὰ ἀγάλματα καὶ τοὺς ἐκ θη- σαυρῶν πεπλουτηκότας ἀριθμήσας ηὐχόμην, ἐδεόμην, ἱκέτευον τῶν | ἴσων καὶ αὐτὸς τυχεῖν. ἀπῆλθον [*](RIV 206) ἡγούμενος πεπεικέναι τοὺς θεούς. καὶ πρώτη νὺξ καὶ ὀνείρων ὄψις ἀσαφὴς οὔθ’ ὅλως ἀφεστηκυῖα θησαυρῶν οὔτε διδοῦσα παντελῶς. πάλιν οὖν ἐγὼ περὶ τοὺς βωμοὺς ἅμα λιβανωτῷ, τοῦτο γὰρ ἦν τὸ δεινόν, καὶ ᾔτουν σαφῶς μηνυθῆναι τὸ κέρδος.

ἡ νὺξ ἡ δευ- τέρα πλέον μέν τι τῆς προτέρας εἶχεν, οὔπω δὲ ἐδί- δου καθαρῶς οὐδὲν οὐδὲ αὕτη. εἵμαρτο γάρ με, ὡς ἔοικε, καὶ τρὶς ἐνεγκεῖν λιβανωτόν. γίνεται δὴ τελεία τις ὄψις καὶ ἐκέλευσεν ὁ φανεὶς θεὸς ἐλθόντα εἰς ἀγρὸν ὀρύττειν χωρίον, εἰπὼν ὅ τι τοῦτο ἦν, ὧς ἐκεῖθέν με κερδανοῦντα. ἐγείρομαι περιχαρὴς καὶ οὐδὲ ὑποδησάμενος εἶπον τοῖς οἰκέταις ἄμας τε καὶ θυλά- κους ὡς πλείστους λαβόντας ἀκολουθεῖν.