Declamatio 29
Libanius
Libanius, Declamatio 29, Libanii Opera, Vol 6, Declamationes XIII-XXX, Teubner, Foerster, 1911
πλούσιός τίς ἐστιν ἐκ προ- γόνων πολὺν κλῆρον παρειληφώς. εὐδαίμων οὗτος ἀκονιτὶ τρυφῶν. ἕτερος γυναῖκα ἠγάγετο πλουσίαν. δεύτερον εἰς εὐδαιμονίαν τοῦτο. οἴκοθεν οὐκ ἒχων [ἢ [*](8 Od. θ 167. II. ν 730 sq.) [*](1 αἰτήσαι La | καὶ Ma 2 | λαβεῖν — 2 φέρων del Ma 2 sed κείμενον in marg m 3 | εὐτυχές La sed ευ in ras 2 litt f εὐ- τυχής HV 2 ἐμαυτὸν scripsi auctore Gasda ἐμαυτοῦ libri edd | φέρων LaMa | καὶ num delendum? λείπει in marg Lay „deest aliquid“ Re καὶ ζῆν καὶ μὴ ζῆν Iacobs Add μὴ eras La 3 ὅπως οὖν La 4 δι’ inserui auctore Sin- teni om libri edd 5 ἕλοι τὸ La | δ’ ἐκείνην LaMa 6 τὴν inserui ex HVLaMa om C edd | θεῶν La sed εων in ras s 7 ἐπακούσατε Η sed ἑ in ras ὑπακούσατε LaMa Par 3017 „quod an sit melius non statim dicere queo“ Anecd. V 96 8 νέμουσιν — 10 ἀποθανεῖν ad versus comoe- diae Atticae revocabat Kockius 1. 1. III 672 9 ἄλλα] ἄλλο HV ἕως Cobet Coll 284 10 ἐκπέσοι reposui e libris ἐκπέσει Ferr ἐκπέσῃ Mor Re | δεῖ La sed εῖ in ras s 12 ἐκπέσῃ Mor Re 14 κλῆρον πολὺν La 15 ἀκονιτὶ scripsi e LaMa coll p. 459, 5 ἀκοπητὶ V Mor Re ἀκοποτὶ ΗΟ Ferr Ι ἕτερος scripsi ut coni Re ὕστερον ΗVCLa sed in hoc ἕτερος suprascr y, edd ἔτερον Ma sed corr m 2 16 τὸ τοιοῦτο La | ἔχοντα LaMa Ι ἢ πατέρων οὐκ (om LaMa) ἔχων ἔχων Ma) cancellavi ut orta e scholio ἐκ πατέρων οὐκ ἔχων ut coni Re („aut varians lectio aut scholion sunt ista ἢ πατέρων οὐκ)
δευ- τέρα λῆξις ἀγαθῶν ἐμπορίᾳ χρησάμενον πλούσιον ἐπ- ανελθεῖν, ἀπὸ γεωργίας εὔπορον. καλὰ μὲν καὶ ταῦτα, ἔχει δὲ προηγουμένους τοὺς πόνους. καὶ τοὺς στρα- τιώτας δὲ τοὺς πλουσίους ζηλοῦμεν οἱ πολλοί, ἀλλ’ ὅτι γε μετὰ <τῶν> πόνων καὶ τῶν ὅπλων καὶ φόνων, οὐ καθ’ ἡδονὴν ἔμοιγε δοκεῖ τὸ τοιοῦτον.
τρίτη δὲ λῆξις ἀγαθῶν αἱ τέχναι καὶ τὸ ἀπ’ αὐτῶν εὐπορεῖν, ἀλλ’ οὐδὲ τοῦτο καθ’ ἡδονήν, ὅτι δὴ παν- ταχοῦ τὰ τῶν πόνων συνέζευκται καὶ μαθεῖν δεῖ καὶ τεχνίτην γενέσθαι καὶ κατ’ ὀλίγον εὐπορεῖν. ἀλλὰ καὶ [*](1 πατρῷα pro πατέρων scribendum coni Cobetus Coll 284 coll Men IV 250,54 M (III 177, 581 K) πατρᾷ᾿ ἔχειν δεῖ τὸν καλῶς εὐδαίμονα οἴκοθεν οὐκ ἔχων ἐκ πατέρων οὐδέν Iacobs Anth. Pal. III 792 Ι τίς HLa 2 παρὰ La sed e πρὸς corr f 3 τίς Η La 4 τὰ delendum censet Gasda Ι ταῦτα VC edd 5 παρὰ — 6 ἐστι ut notam a lectore in margine ad superiora positam cancellavi cum Sinteni cf. p. 597, 9 sq. παρὰ — διαδέξασθαι glossam ad τὸν πλοῦτον ἔχειν dixit Gasda 6 ἑτέρου coni Mor) [*](8 ἢ ante ἀπὸ in marg inser Ma 9 ἔχεις HLaMa sed σ in LaMa eras Ι δὲ scripsi auctore Iacobsio Lect 98 γὰρ libri edd ἧσσον δὲ ante ἔχει γὰρ excidisse coni Re Ι προηγουμένους scripsi e La sed οὐ in ras ex ω corr s, Ma ut coni Re προηγου- μένως HVC edd 10 τοὺς inserui e libris cum Boissonadio Anecd. V 15 om edd 11 τῶν inserui cum Gasda om edd) [*](12 τὸ om Ma Ι τοιοῦτο LaMa 13 ἀπ’ scripsi e La et Par 3017 cum Boissonadio Anecd. V 96 ὑπ’ HVCMa edd 15 δεῖν La sed ν eras 16 κατ’ ὀλίγον scripsi auctore Re κατὰ λόγον libri Mor Re κατάλογον Ferr)
9. Ἔμπειρος ἐγενόμην καὶ αὐτὸς τῆς τῶν ἀγαθῶν λήξεως. καινοτάτην ἀκούσεσθε καὶ οὐχ οἴαν ὁ λόγος προείρηκεν. οὐ πατρὸς ἐγενόμην πλουσίου ἢ οἷον ἄν τις ἐπεύξαιτο παῖδα ἰδεῖν, οὐ πλουσίαν ἠγαγόμην γυναῖκα, οὐ κληρονομίαν συγγενοῦς ἢ φίλου διεδεξά- μὴν, οὐ τῶν εὐπόρων <ἦν> οὐδ’ ὁτιοῦν, καὶ γὰρ ἀργὸς φύσει καὶ δυσμαθὴς καὶ πρὸς τὸ πονεῖν ἀνεπι- τήδειος.
εἰς φιλίαν δὲ καὶ εὐφροσύνην ἦν μάλιστα εὐφυής, ἱκανὸς | παραμυθήσασθαι, παραγαγεῖν, [*](R IV 219) [*](2 Athen. Χ p. 413 c sq. 4 Luc. Anach. 31 | cf. t. V 540,9) [*](6 Luc. Anach. 11 10 Aristid. pro IVviris t. II p. 202,22 Dind. 12 cf. p. 576,16; 600,1 et 3) [*](3 ἀθλητῶν scripsi auctore Meisero Ber. d. Bayr. Akad. 1905 II 159 ἀγαθῶν libri edd | ἀλλ’ scripsi καὶ libri sed eras in Ma, Ferr om Mor Re sed „leg. videtur ἀλλ’ ὅταν vel ὅταν δ᾿“ Re 4 ταύτης HLaMa Ι τῆς] μεγάλης? 5 καὶ ante πράγματα μάτα Ma) [*](6 παροξύναντος Ma | πρὸς τοιοῦτο scripsi τοιούτου libri sed del Ma, edd τοιαῦτα coni Iacobs Lect 98 τοσοῦτο Gasda 7 Ante Ἕμπειρος enuntiatum quale εἰ δέ μ’ ἐρωτᾶτε, οἴαν ἐγὼ ὀδὸν βεβάδικα excidisse coni Gasda 8 κενοτάτην ἀκούσεσθαι Η 9 οἷον scripsi coll Aristid. 1. 1. οἴων HVCMa edd οἴων La sed in ras ex οἷον, ut videtur, corr n οἴου et ἀπεύ- ξαιτο coni Mor Not ad Lib f VI 10 ἐπεύξαιτο Ma sed ἐπ’ ex ὑπ corr m 2 11 γυναῖκα inser Ma 2 12 οὐ in ras Ma 2 | ἐμπόρων LaMa et coni Re ἐμπορευομένων vel εὐπορούντων (procurantium) Iacobs Lect 99 | ἦν inserui auctore εὐπορούντων edd | οὐδοτιοὖν La οὐδὲ τῶν τεχνῶν ἐπετήδευον οὐδοτιοῦν coni Re 13 ποιεῖν La 14 δὴ LaMa sed in hoc η in ε corr m 2) [*](15 ἱκανὸς — 598,4 σκώμματα] „videtur hic locus scholiis in- quinatus et male distinctus, quibus sublatis expeditius legatur sic: ἱκανὸς παραστατεῖν τῷ λυπουμένῳ, συνησθῆναι δὲ πράττοντι κα- λῶς, καὶ ἐπιτεῖναι τὴν εὐφροσύνην ἐπὶ τὰ κάλλιστα τοῦ βίου προάγειν, ὑπηρετήσασθαι τὰ μέτρια, ταῦτα δὲ ἦν πρὸς ἔνστασιν (haec autem mediocria, quae ego amicis famulabar, erant haec, quae nunc dicam exempli causa). ἐπιτήδειος ἦν σκώμματα —“ Re Ι περιαλγεῖν τῷ λυπουμένῳ, τῷ ἡδομένῳ συνησθῆναι Iacobs Anth. Pal. III 599 Ι num παρηγορεῖν?)