Declamatio 26
Libanius
Libanius, Declamatio 26, Libanii Opera, Vol 6, Declamationes XIII-XXX, Teubner, Foerster, 1911
ἔδει μέν, ὦ βουλή, τεθνάναι με πρὶν ἢ RIV 134 γῆμαι καὶ τοσαῦτα ἀκοῦσαι τῆς γυναικὸς λαλούσης ὁπόσα ἀκήκοα, ἐπεὶ δὲ οὐ διέφυγον ἐκεῖνο κακῷ δαί-
τοῦτο δ’ ὑπὸ τῆς ἐμαυ- τοῦ βραδυτῆτος ἠδικημένος δέομαι ὑμῶν, ἐπειδήπερ ὀψέ ποτε πρὸς τὸ συμφέρον εἶδον, κυρῶσαί μοι τὸ βούλημα τήμερον. εἰς τοσοῦτον γὰρ ἀφῖγμαι κακῶν ὥστε μοι τὸ μηκέτ’ εἶναι τοῦ μετὰ τῆς γυναικὸς με- τριώτερον.
δότε δέ μοι πρὸ τοῦ κωνείου μικρὰν ἑτέραν, ὠ βουλή, χάριν· μή με εἰς μακρολογίαν ἐμβά- λητε τούτων ἀνασχόμενοι τῶν κομψῶν ῥητόρων οἷς ὁ βίος λέγειν τε καὶ ἀντιλέγειν. δέδοικα γὰρ μὴ διατρι- βῆς ἐν τῷ λόγῳ γιγνομένης τὸ πρᾶγμα ἡ γυνὴ πυθο- μένη τὴν γλῶτταν ἡμῖν ἐκείνην ἐπιστήσῃ καὶ κατα- κλύσῃ καὶ ἐμὲ καὶ ὑμᾶς. ὅπως οὖν μὴ τοῦτο γένηται, γένεσθε ταχεῖς πρὸς τὴν χάριν. εἰ γὰρ δὴ παρούσης ἐκείνης ἀποθνήσκοιμι καὶ λαλούσης, ἀναιρήσει τὴν τῆς τελευτῆς ἡδονὴν ἡ φλυαρία τῆς γυναικός.
[*](4 Soph. Ant. 1270 9 cf. t. IV 168, 6 R)[*](2 τοῦτο in Va 2 | δὲ LaViVa sed in hoc in ras M 2 | αὐτοῦ Cl sed in ἐμαυτοῦ corr m 3 3 ἐπειδὴ πρὸς Β 4 ποτε om Cl | πρὸς cancellandum duxerunt Gasda et Cobetus Misc. 158 at cf. p. 454,5 et 8; 478,19 | ἀπεῖδον Va 5 σήμερον LaViCl sed in hoc τ supra σ m 2 | τοῦτο LaViVaB | κακοῦ La Mor sed γρ κακῶν in marg Μου, Re κακὸν Cl sed ῶν supra ὂν m 3 6 εἷναι ante μετριώτερον βοί Mor Re delevi 7 δέ om Cl Mor Re δή Β)[*](8 ἐμβάλλητε Β Mor Re 9 ἀνεχόμενοι Cl Mor sed γρ ἀνασχόμενοι in marg, Re | πολλῶν LaViVa et γρ in marg Μου | ῥητόρων Οἶ’ sed τόρ in ras m 3 10 δέδοικα — 12 ἐπιστήσῃ citat praemissis verbis πυθέσθαι ἀντὶ τοῦ ἐρωτῆσαι συντάσσεται γενικῇ, πυθέσθαι δὲ ἀντὶ τοῦ ἀκοῦσαι αἰτιατικῇ. ὡς παρὰ βανίῳ auctor lexici Augustani ed. G. Hermann de emend. rat. graec. gramm. p. 332, 93 | δὴ Vi 11 γινομένης HC August Ferr | ἡ om HCl Mor Re sed addendum censuit Gasda | πειθο- μένη Cl sed υ supra ει m 4 12 ὑμῖν VaB Mor 2 Re (contra vos Wig) ὑμῶν Mor 1 | ἐκείνης Va | κατακαύσῃ Cl 13 γένοιτο LaViVa 14 γίνεσθε Β Mor Re | δὴ om Mor Re 15 καὶ λαλούσης ἀποθνήσκοιμι Cl καὶ λεγούσης ἀποθνήσκοιμι Mor |)4. | Εἰ μὲν οὖν ὁ θεὶς τῇ πόλει τοὺς νόμους RIV 135 μὴ περίεργός τις ἦν καὶ περιττὸς ἐν τῷ γράφειν, οὐκ ἂν εἶχον πράγματα νῦν πείθειν πειρώμενος ὅτι μοι τελευτᾶν ἀναγκαῖον, ἀλλ’ οὑτωσὶ λάθρα λαβὼν ἀπὸ τῆς κλίνης σχοινίον ἐλθὼν ἂν εἰς ἐρημίαν ἐπί τι δένδρον ἀπηγχόμην καθ’ ἡσυχίαν οὔθ’ ὁρῶν ὄχλον οὔτε πολλῶν ἀκούων· ἐπειδὴ δὲ ὁ πάντα τρόπον ἐκεῖνος ἡμᾶς κατα- δουλωσάμενος οὐδὲ τῆς ἀπαλλαγῆς τοῦ βίου κύριον ἀφῆκεν ἕκαστον, ἀλλὰ καὶ τοῦτο ὑπὸ ψηφίσματα ἤγαγε, καταρῶμαι μὲν αὐτῷ, πείθομαι δὲ καὶ τοὺς ἐν τῷ βου- λευτηρίῳ φέρω θορύβους ἐπὶ τῷ μηδὲν ἔτι τῶν ὀχλη- ρῶν ἐνεγκεῖν.
5. Οἱ μὲν οὖν εἰδότες τὴν τῆς γυναικὸς φύσιν οἶδ’ ὅτι μοι συγγνώμην ἔχουσι μηκέτι ζῆν δυναμένῳ, τοὺς δ’ ἄλλους οἶμαι δεῖν μαθεῖν οἵᾳ συνοικῶ συμ- [*](8 cf. p. 494 not. 1 λεγούσης Β Re | τὴν τῆς τελευτῆς ἡδονὴν scripsi e τὴν τῆς ἡδονὴν τελευτῆς Cl sed α supra ἡδονὴν et β supra τε- λευτῆς m 2 τὴν τῆς τελευτῆς HV sed in hoc ἡδονὴν post τε- λευτῆς inser m 2 τὴν τελευτὴν C sed τελευτὴν in τῆς τελευτῆς ἡδονὴν corr f, Ferr τὴν ἡδονὴν τῆς τελευτῆς Mor Re) [*](1 οὖν inser Cl 2 | τοὺς νόμους τῇ πόλει | τὸν νόμον 2 τις om LaViVaBCl Mor 4 οὕτω Cl Mor 1 5 ἂν om BCl Ferr | ἐρημίους Μορ 1 ἐρημίας Mor 2 6 οὔτε LaViVa | „num οὔτε λόγων πολλῶν ἀκούων?“ Re 7 ἐπεὶ BCl Mor1 | δ᾿ BCl Mor Re | καταδουλώμενος ἐκεῖνος ἡμᾶς Mor | καταδου- λωσάμενος Η sed ω suprascr et σά in ras καταδουλούμενος La ViBCl sed in hoc οὐ in ras m 2 δουλούμενος Va „quem de- signat? num Diocletianum?" Re miro errore 9 τοῦθ’ LaVi Va | ψηφίσματα scripsi e LaViB ψηφίσματος HVC Ferr ψη- φίσματι Cl Mor Re ψήφισμα Va ψήφισμα vel ψηφίσματα coni Gasda | ἤνεγκε LaViVa 10 ἐπὶ LaViVa | τῷ om HVC Ferr) [*](11 (??) 13 Οἱ — 14 ἔχουσι citat praemissis verbis φύσις καὶ ἡ γνώμη Andr. Lopad. lex. Vindob. p. 186,4 ed. Nauck | τὴν τῆς γυναικὸς φύσιν) τὴν φύσιν τῆς γυναικὸς Va Lopad τῆς γυναικὸς τὴν φύσιν LaViBCl Mor Re 14 ἕξουσι Lopad. (veniam sint daturi Wig) 15 δὲ LaVi)
ἐμοὶ δὲ ὁ πατήρ, ὦ βουλή, παρῄνει τὸν νοῦν ἀεὶ συνάγειν καὶ συνέχειν, μὴ συγχωρεῖν δια- χεῖσθαι, διορᾶν τῶν ἐν τῷ βίῳ τά τε ἀναγκαῖα καὶ τὰ μὴ καὶ τῶν μὲν ἔχεσθαι, τῶν δὲ ἀπέχεσθαι, τιμᾶν τὴν ἡσυχίαν, φεύγειν τὰς ταραχάς. ἃ καὶ ποιῶν, ὦ βουλή, διατελῶ τῶν ἐκκλησιῶν οὐ μάλα κοινωνῶν, [*](R IV 136) | οὐ διὰ τὸ τῶν κοινῇ συμφερόντων ἀμελεῖν, ἀλλὰ διὰ τὰς τῶν οὐ δυναμένων σιγῆσαι βοὰς ῥητό- ρων, εἰς ἀγορὰν οὐ σφόδρα ἐμβάλλων διὰ τὰ πολλὰ [*](7 cf. p. 555, 3 16 cf. p. 553, 12. Dem. Timocr. p. 732, 21) [*](2 (??)εστηκότων Β παρεστηκότων Cl Mor (qui adstant Wig) καὶ γελώντων om Mor 2 | λαλούντων C Ferr 3 με om LaVi VaB | τι om LaVi | τί VC Ferr | ἂν om Va 4 τίς HV 5 καὶ ante διεφθαρμένοι LaVi | καὶ om LaVi 6 ἀεὶ — 7 καγχάζοντες om βοί 7 καὶ καγχάζοντες om Mor κακχά- ζοντες La | ras 2 litt ante καὶ(2) La 8 ὅτι HVi | τύχη Vi τύχοιεν Cobet Misc 141 Coll 280 at cf. Plat. Theag. p. 130 E et locos Philodemi collectos a Franc. Schoen, De assimilationis pronominis relativi extra dialectum Atticam usu, Vratisl. 1909 p. 98 sq. | δ’ βοί sed in hoc μὲν suprascr m 3, Mor Re 9 συνάγειν ἀεὶ HVCVa sed in hoc ἀεὶ inser m 2 Ferr | καὶ om LaViVa | καὶ ante μὴ VaBCl Mor Re | διαχεῖσθαι et 11 ἔχε- σθαι et ἀπέχεσθαι La sed αἰ ex ἑ corr n 11 τὰ om Cl | δ’ VLaBCl Mor Re 12 φεύγειν τὰς ταραχάς respexit, ut vide- tur, lex. August. ed. Herm. de emend. rat. gramm. p. 340, 139 φεύγω τὸ ἀποδιδράσκω πρὸς αἰτιατικὴν συντάσσεται. ὧς παρὰ Λιβανίῳ, φεύγω τἀς ἀρχάς | καὶ om HVC Ferr | νῦν ante ποιῶν Va 13 κοινωνῶ Va 15 μὴ LaVi | βοᾶς La 16 ἐμβάλλω Vi ἐμβάλω Va | τὸ HV)
καὶ μὴν κἀκεῖνο δεινὸν ἐξελάσαι τῆς ἀγορᾶς τὸ τῆς προσρήσεως οὐκ οἶδ’ ὁπόθεν εἰς τὸν βίον εἰσελθὸν τὸν δεῖνα χαίρειν. οὐ γὰρ ἔγωγε, μὰ τοὺς θεούς, ὁρῶ τοῦ ῥήματος τὸ κέρδος. οὐ γὰρ ᾧ γε λύπης ἀξίως ἔχει τὰ πράγματα, βελτίω παρὰ τὸ χαίρειν ἀκοῦσαι γίγνεται.
καὶ μὴν τῶν ἐργαστηρίων ὅσα μὲν ἄκμονα καὶ σφῦραν ἔχει καὶ 1 Dem. Theocr. p. 1323,6 sq.; 1325,9 2 Dem. Apat. p. 892,9; Lacr.p.939, 11 7 cf. t.V545,12 11 cf. t. III 103,11 [*](1 φάσις λέγεται ἐπὶ δημοσίου ἐγκλήματος, ὅταν τις ἀπο- φαίνῃ τῶν δημοσίων ἔχοντά τινα οὐ πριάμενον. (= Harpocr. p. 182 not. 7 ed. Bekker. Suid. s. v.) | ἔνδειξις εἶδος δίκης μοσίας ὑφ’ ἢν τούς ἐκ τῶν νόμων εἰργομένους τινῶν ἢ τόπων ἢ πράξεων, εἰ μὴ ἀπέχοιντο αὐτῶν, ὑπῆγον. οὕτως Δημοσθένης. (= Harpocr. Suid. s. v.) 2 διαδικασία οὐχ ἀπλῶς(?) πᾶσα δίκη, ἀλλ’ ἐν αἷς περί τινος ἀμφισβήτησίς ἐστι (= Harpocr. C p. 57 not. 7 ed. Bekker) in marg rubr Β) [*](1 φάσις ἔνδειξις διαδικασία γραφή citat et explicat auctor lexici Augustani ed. G. Hermann de emend. rat. p. 338 sq. et 337 sq. φάσις om Vi φύσις Η 2 δικασία Va sed α post ι(1) inser m 2 | γραφή om Mor | παραγραφή om Cl | ἃ inser Va 2 4 ἐμοὶ? | τούτων] τοῦτο τῶν La τοῦτο τῶ ViVa τούτω cum ras 1 post ω V 5 νῦν Ferr | ἐκεῖνο VVa Mor Re quod correxerunt Iacobs Lect 96 et Gasda | δεῖν ViVaBCl Mor Re, qui δεινὸν ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες, οὐκ ἐξελάσαι coni δεῖ Gasda δίκαιον lacobs Add 273 App Pors Adv 288 Lect 96 pergrave Wig 6 προσρή- σεως La sed e πρὸς ῥήσεως corr n 7 ὅθεν Mor | εἰσελθὸν scripsi e Β εἰσελθὼν Va ἐπελθὸν HVCLaVi edd ἀπελθὸν Cl sed α in ε corr m 2 9 λύπης ἀξίως Va sed λύπης del et ἀκαίρως supra ἀξίως scr m 2 | βελτίων C Ferr 10 π(??)ρ(??) Vi | ἀκούσαι La | γίνεται VaCl | καὶ ante τῶν Va | γε post τῶν BCl Mor Re 11 σφῦραν scripsi σφῦραν libri edd | καὶ κτύ- πους in marg Qf om Ferr)
9. Ἕως μὲν οὖν μόνος ἔζων, ἀπέλαυον ἡσυχίας ἱκανῆς τῶν οἰκετῶν πεπαιδευμένων μηδὲν ποιεῖν οἶς ἀνιῶμαι· ἐπεὶ δὲ ἔδει μοί ποτε γενέσθαι κακῶς, πρόσ- εισι τις τῶν ἐπιτηδείων καὶ κακίσας τὴν μοναυλίαν καὶ τὴν συζυγίαν ἐπαινέσας μὴ μόνος ἀτίμαζε τὸν Γάμον, ἔφη, θεὸν ὄντα καὶ θεῶν μέγιστον καὶ διηγεῖτο περὶ κόρης τινὸς τῷ γένει διαφερούσης, ὥρᾳ λαμπρᾶς, τάλαντα πολλὰ κεκτημένης, σωφρονεῖν ἐπιστα- μένῃς, τὰ περὶ ἱστὸν πεπαιδευμένης, καὶ τελευταῖον προσέθηκεν ὧς ἀρκεῖ βουληθῆναι καὶ ἐν χεροῖν ὁ γά- [*](1 Plat. conv. p. 195 B; epin. p. 974 B; epist. 8 p. 354 C | cf. t. II 547, 8 8 cf. t. II 39, 5; 367, 1. Her. II 161, 1; IV 79, 1 9 Plat. leg. IV p. 721 D 11 cf. ad t. I 312, 17; t. II 542,2 13 Thuc. VI 54, 2 15 cf. t. V 420, 18) [*](1 φυγὴ Va sed in σιγὴ corr m 2 2 γιγνομένας Cl Mor Re 3 εἶδον Cl Mor Re 4 τὸ om Mor 5 αὑτούς Va αὐτοὺς LaVi 6 ἀπ(??)λαυον Η ἀπήλαυον VLaViVaBCl Mor cf. ad p. 411, 13 8 δ’ VCl Mor Re | με Β | τότε Cl αυλίαν citat auctor lexici Augustani ed. G. Hermann de emend. rat.gramm.p.340,141 μοναυλίαν ἄγει τις ἀντὶ τοῦ μόνος αὐλί- ζεται ἐν τοῖς ἑαυτοῦ 10 τἀς συζυγίας La Vi | μὴ — 11 γάμον citat piaemissis verbis ἀτιμάζω τὸ περιφρονῶ παρὰ Λιβανίῳ auctor lexici Augustani 1. 1. 142 11 θεῶν] θεὸν Οἶ’ 12 τῷ om LaViVaBCl Mor Re 14 πρὸς LaViVaB | πεπαιδευμένης La sed ς add s | τελευτῶν LaVi τελευτὴν Va 15 (??)ηκεν Β ἐπέθηκεν VaCl Mor Re | χερ(??) Β χερσὶν Cl)
τὰ μὲν ἄλλα, ἔφην, ἴα, τοσοῦτον δέ μοι φράσον, ποδαπὴ τὴν γλῶτταν | ἡ παρθέ- [*](R IV 137) νος; οἶσθα γάρ, ὦ ἑταῖρε, τὸν ἐμὸν τρόπον, ὧς οὔτε ῥέγχων ἄνθρωπος ἐμοὶ φορητὸν οὔτε λύζων οὔτε χρεμπτόμενος οὔτε βηχὶ κατεχό- μένος, ἀλλ’ ἑλοίμην ἂν πληγὰς λαβεῖν πρότε- ρον ἢ ταῦτα ἀνασχέσθαι, λάλον δὲ οὐδ’ ἂν ὄναρ ἐνέγκαιμι. εἰ δὲ δεήσει με συζῆν τοιαύτῃ, πῶς, οἴει, πῶς βιώσομαι; θάρρει, ἔφη, οὐδὲν γὰρ αὐτῇ ὧς τοῦτο μεμελέτηται. πρότερον ἂν ἐγκαλέσαις τοῖς λίθοις λαλεῖν ἢ τῇ κόρῃ. ὥστε δέδοικα, ἔφη, μὴ τὸ πλεῖον ἢ δεῖ σιγᾶν ἔγκλημα [*](5 cf. t. V 136, 2 11 Ev. Luc. 19, 40) [*](1 οὖν ante ἄλλα Β Mor Re 2 ποδαπὴ — παρθένος citat praemissis verbis περὶ δὲ τοῦ τρόπου ἐρωτῶν οὕτως ἐρεῖς· ποταπὸς τὸν τρόπον Σωκράτης; ἐπιεικής. καὶ Λιβάνιος ἐν τῇ περὶ τῆς λάλου μελέτῃ Thomas Mag. s. v. ποδαπός p. 289, 10 R ποταπὴ Va Thom cf. Lobeck Phryn. p. 56 sq. 3 οἶσθας Mor 4 οὔτε ἁ sed ο ex ε m 2 | φορητὸς LaViVa Mor Re | οὔτε — 5 χρεμπτόμενος citat praemissis verbis λύζω τὸ τῷ κοινῶς λεγομένῳ κλώξῳ κατέ- χομαι, ὧς Λιβάνιος ἐν τῇ περὶ τῆς λάλου μελέτῃ Thomas Mag. s. v. λύζω p. 225, 15 R 5 ἄνθρωπος post λύζων Thom 6 ἀλλ’ in ras Va 2 | πρότερον πληγὰς λαβεῖν Β sed β supra πρότερον, α supra πληγὰς λαβεῖν, Mor Re 7 ταῦτ’ Mor Re | ἀνεσχέσθαι Cl sed α supra ε(1) m 4 ἀνέχεσθαι LaViVa | ἂν om Mor Re ante ἐνέγκαιμι inserendum coni Iacobs Lect 96 8 ἐνέγκοιμι HVCVa Ferr γρ ἔνεγκέ μοι in marg Mor cf. t. III 387, 3 | δὲ om La Mor 1 sed inserendum esse coni | ζῆν Cl Mor 1, qui σὺν αὐτῷ ζῆν coni | τοιαύτη, πῶς, οἴει] τοῦτο νοσούσῃ Η sed γρ τοι- αύτη πῶς οἴει in marg om Οἶ’ Mor 9 πῶς οἴει in ras V 2 γε post θάρρει Mor 2 Re | φησίν LaViVa Mor 2 Re 10 γὰρ om Mor Re | αὐτῇ non post γὰρ sed post τοῦτο LaViVa | πρό- τερον — 518,1 γένηται praemissis verbis ἐκ τῆς μελέτης τοῦ δυσ- κόλου citat Planudes fol 105 r | ἂν om LaVi γὰρ Γέ Mor Re γὰρ ἂν Iacobs Lect 96 11 τῇ κόρῃ] τὸν δεῖνα Plan 12 ἔφη om Plan | πλέον LaViVaB Plan | ἤδη LaViCl sed in hoc in ἢ δεῖ corr m 2)