Declamatio 18

περιάξει Φίλιππος πανταχοῦ τὸν ἄνθρωπον, δείξει τοῖς συμμάχοις, φήσει ταῦτα· τοῦτον ὠνησάμην ἐξ Ἀθηνῶν· οὐκ ἔλαβε Δημοσθένης, ἀλλ’ ὁ δῆμος ἔλαβεν. οὗτος οὐκ ἀπέδοτο τὴν πόλιν, ἀλλ’ ἐκεῖνοι τοῦτον πεπρά- κασιν. ἔχω πάντα. προητοίμασταί μοι τὸ ἔργον. ἐκ τῆς ὠνῆς ἑάλωκεν ἡ τῶν Ἀθηναίων πόλις. κατὰ συμβόλαιον ἐώνημαι τὴν πόλιν. ταῦτ’ αἰσχρὰ καὶ ἀνάξια τῆς ἡμετέρας φιλανθρωπίας καὶ προσέτι ὄλεθρον σαφῆ φέροντα τῇ πόλει. εἰ δὲ κατέ- χοιμεν αὐτόν, ἀπαθὴς ἡ πόλις ἔσται τῶν κινδύνων.

34. Ὑπολείπεταί μοι παραμυθήσασθαι Δημοσθένη τὴν ὑπὲρ τῆς δουλείας παραμυθίαν. δουλεύεις, Δημό- σθενες, οὐ πρῶτος οὐδὲ μόνος ἐν ταύτῃ τῇ δυστυχίᾳ γενόμενος. ἄνθρωπος εἶ. ποικίλαι τῶν ἀνθρωπίνων μεταβολαί. ἐδούλευσε Νικίας ὁ στρατηγὸς ἐν Σικελίᾳ καὶ Συρακουσίοις ἐδούλευσε καὶ νοσῶν ἐδούλευσεν. [*](15 [Dem.] epit. p. 1399, 19. [Lys.] c. Andoc. p. 107, 24 20 Thuc. VII 86,4. Diod. Sic. XIII 19 et 27. Plut. Nic. 28,4) [*](1 καὶ inserui auctore Gasda om libri edd | ἤ coni Mor | ἐστὶ ante προδότης Ma 3 σοι Ma 7 ὠνησάμην] cf. p. 246, 20) [*](10 ἔργον ἐκ τῆς ὠνῆς Ma 11 ἀθηνῶν Va 12 κατὰ] πρὸς Ma 13 ὑμετέρας Ma 14 σαφῶς VaB | πατρίδι Ma) [*](16 Δημοσθένη scripsi e Va sed η ex ει corr m 2, La δη- μοσθένει B δημοσθένην Ma Δημοσθένῃ edd 19 aut ποικίλαι αἱ τῶν ἀνθρώπων μεταβολαὶ aut ποικίλαι τῶν ἀνθρώπων αἰ μεταβολαί scribendum coni Re | ἀνθρωπίνων scripsi ἀνθρώπων libri edd 21 συρρακουσίοις VaLa edd | νόσων VaB)

εἰ βούλει, μνήσθητι καὶ τῶν θεῶν. Ἡρακλῆς ὁ πᾶσαν ἐλευθερώσας τὴν οἰκουμένην καὶ τὴν γῆν θηρίων <ἀφρίων> ἄγονον καὶ πονηρῶν δρῶν καθαρὰν παρασκευάσας, ὁ πᾶσαν μὲν γῆν, πᾶσαν δὲ θάλασσαν ἐμβατὴν τῇ τόλμῃ γενέσθαι καταναγκάσας, ὁ κατὰ τοὺς ὅρους τῆς οἰκουμένης στήλας ἱδρυσάμενος τῶν ἰδίων κατορθωμάτων αὐτὸς ἐδούλευσε. καὶ τίνι; Εὐρυσθεὺς αὐτοῦ δεσπότης ἐγένετο ἀγενέστερος οὐχ Ἡρακλέους μόνον, ἀλλὰ καὶ ἄλλων μυρέων γενόμενος. ἀλλ’ ἔφερεν Ἡρακλῆς τὰ τοῦ δεσπότου προστάγματα καὶ | δουλεύειν ἑνὶ σώματι φορητὴν δυστυχίαν [*](R IV 335) ὑπελάμβανεν.

οὐκ ἄπειρος εἶ, Δημόσθενες, οὐδὲ τοῦ πατρῴου θεοῦ οὐδὲ τῶν κατ’ ἐκεῖνον δημηγοριῶν. ἐδούλευσεν Ἀπόλλων ὁ τοῦ Δῖός υἱός, ὁ πᾶσιν ἀν- [*](1 cf. t. IV 309, 17 R 6 cf. t. V 39, 4 sq. Xen. Hell. I 7, 2 sq. 7 sq. cf. t. II 568, 17 sq. 9 Plat. Menex. p. 237 D) [*](10 sq. Thuc. II 41, 2 15 Od. λ 621 19 cf. p. 258, 18) [*](20 cf. ad t. V 82, 2) [*](6 <τοὺς> στρατηγοὺς coni Gasda | δουλεύεις La 9 inserui coll Plat. 1. 1. ἡ ἡμετέρα (γῆ) θηρίων μὲν ἀγρίων καὶ καθαρὰ ἐφάνη, pro ἄγονον sciibendum coni Gasda om libri edd 10 ὁ πᾶσαν] ἅπασαν VaB | πᾶσαν in ras Va 2 11 ἐμβατὸν Ma sed εἰν supra ὂν m 2 | τῇ ἑαυτοῦ τόλμῃ coni Re) [*](14 ἀγεννέστερος Ma 15 κυρίων VaB 16 δεσπότου Va sed ότου in ras m 2 17 δεσποτείαν Ma sed γρ΄ suprascr m 2 18 ὑπελάμβανε BLa edd | οὐδὲ om VaB 19 πατρῴου Va | τῶν om Ma | δημηγοριῶν scripsi δημαγωγῶν libri edd δημαγωγιῶν Weiske Hyb. err. II 8 20 ὁ πᾶσιν scripsi e Ma ut coni Re ἅπασιν VaBLa edd)

Succedunt duae declamationes eiusdem argumenti, quin etiam eiusdem fere inscriptionis quibus Demosthenes post pugnam ad Chaeroneam commissam a Philippo expostulatus ab Atheniensibus deliberantibus petit ne dedatur sed veneno mortem voluntariam subeat.

Quarum declamationum prior