Oratio 26

Libanius

Libanius, Oratio 26, Libanii Opera Vol 3, Orationes XXVI-L, Teubner, Foerster, 1906

ἐκεῖνοι μὲν οὖν οὕτως ἂν μόνως περισωθεῖεν, οἱ δὲ ἐν τιμαῖς τε καὶ κέρδεσιν ὄντες μεγάλοις ἐπὶ τοῦ πρὸ σοῦ τήνδε τὴν ἀρχὴν ἐσχηκότος πονηροί τε δο- κούντων, εἴπερ ἦσαν πονηρῷ φίλοι, καὶ μὴ μετὰ τῶν [*](4 sq. cf. Plut. apud Stob. flor. 53,14. Proverb. ἄλλος οὗτος Ἡρακλῆς. Eustath. ad II. ἑ 638. Plut. Thes. 29, 3) [*](1 μὴ δὲ PIMo V 4 ταῦτ’ V 5 δὲ Mor 7 ἐστὶν ἐν] ἐστὶν C sed ν in σοι corr s ἐστί σοι Μο Mor qui συνήθεια vel ἐν συνηθεία coni 9 ἀήτους Pa sed γρ ἐκείνους in marg m2 ἐκείνους V 10 ἀλεκτρυόνα Mor, sed γρ ἀλεκτρυόνας in marg 18 ’κείνους V 20 δ’ Re | μεγάλαις V 21 σοῦ] προσώπου I | δοκούντων V sed δοκείτωσαν in marg m2 22 πονηρῶν Μο Mor)

19
τότε ὑβριζομένων διὰ τὸ μὴ δύνασθαι τὰ τότε πρατ- τόμενα ἐπαινεῖν ἐν τῷ τιμᾶσθαι πάλιν ἔστων. νης γὰρ δὴ τὸ πρᾶγμα ἄξιον, εἰ ἐν ᾧ καιρῷ χρῆν αὐτοὺς γενέσθαι ταπεινούς, μενοῦσιν ἐπὶ τοῦ κακῶς αὐτοῖς πεπορισμένου φρονήματος.

36. Νῦν μὲν ἐν τούτοις, ὦ Ἰκάριε, δείκνυμέν σοι τὸν φίλον, ἴσως δέ τις ἔσται λόγος καὶ μετὰ τοῦτον τὸν λόγον δεικνύναι τὸν φίλον καὶ αὐτὸς βουλόμενος·

[*](2 Arist. Ach. 125 7 or. XXVII p. 20 sq.)[*](2 ἀγχόνης — 5 φρονήματος in hunc modum citat Macar fol. 89 Εἰ ἐν ᾧ καιρῷ χρῆν τινὰς γενέσθαι ταπεινούς, μένουσιν ἐπὶ τοῦ κακῶς αὐτοῖς πεπορισμένου φρονήματος, ἀγχόνης ἐστὶ τὸ πρᾶγμα ἄξιον 3 γὰρ in ras Ρ2 | εἰ om I 4 μενοῦσιν scripsi e Pa V μένουσιν reliqui libri Macar edd 8 σαυτοῦ βουλομένου coni Mor πρὸς ἰκάριον subscr Al3)