Oratio 11

Ἀντιγόνῳ δὲ πολεμοῦντι πρὸς Εὐμενῆ σύμ- [*](16 Diod. XVIII 3. Appian. Syr. 57. 17. Arrian. et Dexipp. ap. Phot. bibl. XCII p. 71b 28 et LXXXII p. 64b 28) [*](2 οἰκίσεως scripsi e Μ auctore Re coll. Thuc. V 11, 2 οἰκή- σεως libri edd 3 εἰς in ras Ι2 ὃς U | οἰκιστὴν U 4 τοῖς inser I2 5 τηνταχίστην Β 6 ἐκεῖνο U sed post o rasura unius litt | δεξάμενος UI sed in hoc δία antepos. m2 7 δὲ R | ς in ἄξιος in ras B2 8 γίγνεται UIMBCa et e γίνεται corr Mo2 14 ν in δικαίων add. Μο2 | ἀπολαμβάνει Β et m2 supra ἀπελάμβανεν Μ 15 ὡς Μο 16 ἵππαρχος Ι sed ιπ in ras m2 ὕπαρχος Ca 16 et 17 περδίκου ΙΒΜ 19 σατραπίαν ΙΜ 20 εὐμενῆ acuto supra altero ἑ et post ἡ duabus litteris erasis I εὐμεν duabus litteris erasis U cf. Eust ad II. ἑ 576)

μαχος ἐλθὼν τὸν μὲν Εὐμενῆ συγκαθεῖλε, πονηρὸν δὲ ἄρα τὸν Ἀντίγονον εὖ ποιῶν οὐκ ᾔδει· ὃς ἐπειδὴ δι’ ἐκείνου μέγας ἐγεγόνει, φθόνον εἰς τὸν εὐεργέτην λαβὼν ἐβούλευε θάνατον. ἐντεῦθεν δὴ θεῶν τις χεῖρα ὑπερέσχεν, ὥσπερ ἐν δράματι· ἀπὸ γὰρ τῆς αὐτῆς οἰκίας ὅ τε φόνος αὐτῷ κατεσκεύαστο καὶ τὸ τῆς σω- τηρίας εὑρίσκετο.