Oratio 10

Libanius

Libanius. Libanii Opera, Volume 1, Fasc 2: Orationes VI-XI. Foerster, Richard, editor. Leipzig: Teubner, 1903.

ἔδει μὲν γὰρ ἐξ ἁπάντων τῶν τῆς τῆς χωρίων ἐκβεβλῆσθαι τοὺς ἀσχήμονας τούτους [*](6 τὸ γενησόμενον Bong 11 σωίζειν C 12 αὑτὸν Re 18 τὴν πόλιν ὁ πρόκλος C)

408
θορύβους καὶ ἐν μηδενί γε τῶν τριῶν τούτων μηδὲν ἰσχυρότερον εἶναι τοῦ νόμου, εἰ δὲ πᾶν ἀσθενἐστε- ρον τῆς ἐν ἑκάστῳ θεραπείας, τοῦτο γοῦν ὑγιαῖνον παρέχεσθαι.

νῦν δ’ εἰ μὴ μείζων καὶ αὐτὸ καθέξει νόσος, ἀτύχημα τοῦτο κέκριται. ἐπέδωκε γάρ, φασί τινες, εἰς πολυανθρωπίαν ἡ πόλις. ἐγὼ δὲ ἐβου- λόμην μὲν μὴ τὰς ἐν ταῖς ἄλλαις συμφορὰς ηὐξηκέναι σώμασι τὴν πόλιν τὴν ἡμετέραν, ἀλλ’ ἔχειν μὲν ἑκά- στην τοὺς ἑαυτῆς, εἶναι δὲ ἡμῖν ἐλάττους ἢ οὕτω πλείους· ἐπεὶ δὲ οὓς ἐξέβαλεν οἴκοθεν τὸ κακῶς πράττειν, οὗτοι δεῦρο συνερρυήκασι, μὴ διὰ τοῦτό γε ἡμῖν αἴρεσθαι τουτὶ τὸ θέατρον.

οὐ γὰρ ἄξιον τὴν ἐκείνων ὡς ἡμᾶς καταφυγὴν τοῖς Ὀλυμπίοις γενέσθαι [*](R 270) βλάβην. | ἀλλ’ ἱδρυέσθω μὲν τῇδε τὸ φεῦγον ἑτέ- ρωθεν, μὴ προσαπολλύσθω δὲ τῆς ἑορτῆς ὃ τῶν ἐν αὐτῇ δρωμένων πλείστην ἔχει τὴν σεμνότητα.

ἔτι τοίνυν οὐδ’ ἐπὶ τῶν πρώτων ἐκείνων οἱ καθιζάνοντες μόνοι τὴν πόλιν ᾤκουν, ἀλλ’ ὄντων οὐκ ὀλίγων, οὐ γὰρ ἔστιν ὅτε οὐ πολλοὶ τὴν πόλιν ᾤκουν, οὐ πλείους ἢ προσῆκεν ἤρχοντο ταῦτα ὀψόμενοι. πῶς οὖν νων εἰκόντων τοῖς τεταγμένοις τούσδε τιμήσομεν τῇ τοῦ πράγματος ἀτιμίᾳ; πῶς δ’ ἡμᾶς ἀναγκάσουσιν οὗτοι μεῖζον ποιεῖν τοῦ θεάτρου τὸ μέτρον οὐκ τος τοῦ τότε πλήθους τοὺς τότε ἄρχοντας μεῖζον ποιῆ- σᾶι τὸ θέατρον;

οὐ τοίνυν οὐδ’ ὁπόσον μέλλει [*](19 cf. p. 493, 4 sq.) [*](2 εἰ — 3 θεραπείας verba videntur labem contraxisse 1 η in μή in ras P3 7 μὲν om I Bong 9 ἢ οὔ γε Gasda 11 διατοῦτο ΡΙ 12 αἴρεσθαι ἴδει coni Re αἰρέσθω et Sintenis 17 καθίζοντες Bong 23 ποιεῖν — 24 μεῖζον om I Bong 24 ποιεῖν Re)

409
δέξεσθαι πάντας, ἔνι τῷ Πρόκλῳ ποιεῖν, οὐδ’ εἰ πάντα ἀξιοίη δύνασθαι. ἀλλ’ οὐ διὰ τοῦτ’ ἠδίκηται τὸ μὴ θεώμενον | ἔχον εἰπεῖν τοὺς θεωμένους. οὐκοῦν οὐδ’ [*](R 271) εἰ μὴ τοῦτο θεῷτο, δύναιτ’ ἂν ἐγκαλεῖν. ἦσαν, ὦ Πρόκλε, καὶ πάλαι λίθοι καὶ τό γε ἦν ὄρος τουτὶ τὸ τεμνόμενον καὶ τεκτόνων τέχναι καὶ χεῖρες ἕτεραι καὶ ἅμαξαι καὶ δοκοὶ καὶ κάλω, ἀλλ’ οὐδεὶς ἦν λογισμὸς ὁ πείσων πλειόνων ποιῆσαι τὴν θέαν.

σὺ δ’ οἴει τῷ πλήθει φαιδρότερον καταστήσειν τὸ Πλέθρον, κακῶς ὑπολαμβάνων. ὁρᾷς γοῦν, ὡς Ὀλυμπίων ἀρχομένων ἔλαττον ποιοῦμεν τῇ πόλει τὸ πλήρωμα τῶν τε ἐπὶ τῆς σκηνῆς τοὺς πολλοὺς ἐξελαύνοντες καὶ πόρνας καὶ ἑταίρας καὶ πόρνους. καίτοι χρῆν, εἰ ἐν τῷ πλείονι τὸ βέλτιον ἦν, ὅπως ἄλλοθεν ταῦτα ἐπεισοίσομεν, σκο- πεῖν.

νῦν δ’ ὅταν ἀνδρῶν μόνων ποιῶμεν τὴν Δάφνην, τὰς γυναῖκας δὲ ἔξω τῶν ἐκείνης ὁρίων, τί ποιοῦμεν; φαυλοτέραν τὴν Δάφνην; ἱερωτέραν μὲν οὖν, ἐπεί τοι καὶ ἐδακρύσαμεν εἰς τὸ μὴ πάσας ποτὲ σχεῖν ἐκβαλεῖν ὑπ’ ἀνδρὸς ἀσεβοῦς βιασθέντες. τοι πλέον ἐγίγνετο παρὰ τὰς γυναῖκας τὸ τότε ὂν ἐν Δάφνῃ, ἀλλ’ ὅμως κατηρώμεθα τῷ παροινοῦντι, καὶ οὐ τηνάλλως, ὡς ἔδειξε τῆς τελευτῆς ὁ τρόπος. συμ- βαλὼν ἄκροις τοῖς τῶν ποδῶν δακτύλοις | τὸ μέτω- [*](R 272) [*](15 cf. Paus. V 6, 7. Leonardos, Ἡ Ὀλυμπία p. 24 sq.) [*](1 ἑ alterum in δέξεσθαι in ras Ρ5 δέξασθαι CI Bong contra usum Libanii 2 διατοῦτ᾿ Ι 3 ὁ in οὐδ᾿ in ras Ρ2 5 τότε Re perperam id in A legi asserebs | ἦν Re οὖν libri sed in ras P3, Bong 7 ὁ λογισμὸς ὁ AIP edd, sed in Ρ prius ὁ erasum, quod delendum vidit Gasda 10 ὑπο- λαμβάνον Re, quod correxit Sintenis 11 οἱ in ποιοῦμεν in ras P2 | τε om Bong τ’ Re 16 τῶν] τῆς Bong 21 παρ- οικοῦντι Bong 22 prius λ in τηνάλλως in ras P3 τηνάλως CI)

410
πον χρόνον πολὺν ὅδ’ ᾔδει τε ἐν οἶς ἔκειτο καὶ τὸν θάνατον ἐκάλει.

31. Καὶ μὲν δὴ κἀκ τῶν ἀθλητῶν τοῦτ’ ἴδοι τις ἄν, ὅταν τοὺς μὲν ὁ κῆρυξ· εἰσάγῃ τῇ φωνῇ, τοὺς δὲ μὴ τῇ σιωπῇ τῆς περὶ αὐτοὺς βασάνου τούτων ἑκάτε- ρον ποιούσης. καίτοι πλείους ἂν ἦσαν οὐκ οὔσης ἐξετάσεως. ἀλλ’ ἦν ἂν μετὰ τοῦ βελτίονος τὸ χεῖρον· ἐγένετ᾿ οὖν τοὔλαττον τοῦ πλείονος ἄμεινον.

ταῦτα εἰδότες Ἠλεῖοι μεγαλοφρονοῦσι τῷ μόλις ἑπτὰ αὐτοῖς αὐτοῖς ἀποδύεσθαι. τοιοῦτον δέ τι καὶ τὸ τῶν φῶν. παρ’ ἄλλοις δέ γε ἀθλητῶν ἀγέλαι δευτέρας ἡμέρας εἰς τὸν ἀγῶνα δεόμεναι, τοὔνομα μέντοι γε οὐκ ἴσον, οὐδ’ εστιν οὕτως ἀναιδὴς οὐδείς, ὅστις ἂν [*](14) τοὺς ἀθλητὰς ἀνταριθμῶν ἀξιώσαι ἂν πρὸ ἐκείνων [*](R 273) τετάχθαι τῶν τοῖς ὀλίγοις χρωμένων. |

ὅλως δὲ εἰ φιλάνθρωπόν τις οἰεται τὸ πάντων εἶναι ταῦτα ὀφθαλ- μῶν, τὶ δεῖ πράγματα ἔχειν ἕτερα ἐφ’ ἑτέροις τιθέντα, ἐξὸν ἃ δείλης δρᾶται, τοῦ προμήκους ποιῆσαι θεάτρου τοῦ γείτονος καὶ τὸ νῦν τῶν τριῶν ἡμερῶν ὅλῳ δοῦναι τῷ μηνὶ καὶ μηδὲ περὶ τῆς ἐσθῆτος πρὸς μηδένα δια- φέρεσθαι; γένοιντο γὰρ ἂν οὕτω πλείους.

λον δὲ ἔστι τι καὶ τούτου πρότερον εἰς τὰ τοιαῦτα. τί τοῦτο; τὸ ὑπὸ τῷ ὄρει θέατρον, ἄλλως θ’ ὅτε καὶ αὐτὸ τὸ ὄρος ἀντὶ θεάτρου καθίσταται. ἀλλ’ ἔξω [*](23 Archaeol. Jahrb. XII 106) [*](1 ὅδ᾿ corr ex ό δ᾿ P3 ὁ δ᾿ CAI Re 3 τοῦτο C 4 κήρυξ e κῆρυξ P3 5 τῆς σιωπῆς, Bong | βασάνους I Bong 7 ἂν om I Bong 9 Ἠλεῖοι om I Bong | τὸ I Bong 13 ἴσον ex ἶσον corr P3 ἴσον Α 14 ἀξιῶσαι Ι Bong | ἂν τούτους πρὸ coni Re 15 τοῖς om I Bong 17 πρᾶγμα Bong | ἕτερ’ Re 18 τοῦ om Bong 22 ι in τι in ras P3 τοι AI Bong Re qui tamen coni τι 24 αἰ in καθίσταται in ras C2)

411
τοῦ νόμου ταῦτα. τὸ δὲ νῦν τοῦτο, εἰπέ μοι, κατὰ τὸν νόμον; ἢ τὸ μὲν ἄλλοσε τὸ πρᾶγμα μετενεγκεῖν ἄτο- πον, τὸ δὲ τῷ πράγματι ποιῆσαι θέατρον ἀπᾷδον καλόν;

35. Πρόκλος οὐκ οἴεται μὲν ὑπ’ ἐμοῦ φιλεῖσθαι, [*](4) πολλὰς δ’ ἂν αἰτίας οὐκ | εἶχεν ὧν ἔχει νῦν, εἰ μὴ [*](R 274) τὰς παρ’ ἐμοῦ συμβουλὰς ὑπώπτευεν. ὅ δή με μηδὲ συμβουλεύειν ἔπεισε. καὶ νῦν ἐπαίνους μὲν ἐπὶ τοῖς περὶ τὸ Πλέθρον πολλοὺς αὐτῷ καὶ μεγάλους ἔσεσθαί φασί τινες, τῷ δ’ ἂν ἦν κέρδος, εἰ μὴ σχήσειν τοὺς ἐπαρασομένους ἔμελλεν.

οἶδα ἐγώ, πόσον τι τοῦτο ἔσται, ὅταν κλύδωνος γέμῃ τὸ Πλέθρον, ὅταν εἰς σπουδὰς τὸ πλῆθος διῃρημένον ἐκβαίνωσι καθ’ ἑκάτε- ρον τὸ δίκαιον, οἷς τε βοηθοῦσι καὶ δι᾿ ὧν ἐναν- τιοῦνται, ὅταν αἱ μὲν χεῖρες πανταχοῦ φέρωνται, ἡ βοὴ δὲ ἐπὶ πᾶσαν τὴν πόλιν, προίωσι δέ τινες καὶ ἐπὶ τὸ συρίττειν. τότε τῶν γεγηρακότων οὐκ ὀλίγοι τῶν ταῦτα μὲν ὁρώντων, τὰ πάλαι δὲ ἑωρακότων ἀλγοῦντες τῇ πολλῇ μεταστάσει τίνος ἀφέξονται ῥήματος, ἐρασταὶ παλαιοὶ τῶν ὡς ἀληθῶς Ὀλυμπίων;

ταῦτα οἱ μισθοὶ τῆς καλῆς ταύτης προσθήκης. καὶ διαβή- σονται οὗτοι διὰ τοῦ παιδὸς ἐπὶ τὸν πατέρα τὸν οὐδὲν ἐνταῦθα ἠδικηκότα, τῶν λυπουμένων δὲ οἴμαι καὶ τοῦτο, θαυμαστόν γε τὸ ἆθλον Ὀλυμπίων προσαγόντων καθῆσθαι φοβούμενον, εἰδότα οἷα ἀκούσεται.

[*](21 Τατιανόν cf. t. II 467, 5 R)[*](2 τὸν om Bong I Bong 3 inter ἀπᾷδον et καλὸν puto τῶν καλῶν ἀπᾳδόντων καλόν libri Bong Bong, ἀπᾷδον, λῶν Re 9 μὲν Bong 14 πανταχοῖ ? 17 ἁ in in τὰ in ras maiore P3 τῶν AI Bong Re, qui tamen τὰ coni 21 δ’ οὗτοι Sintenis 22 τῶν λυπούντων δὲ οἶμαι καὶ τοῦτο θαυμαστόν γε) τὸν ἄθλιον Re Anim, qui tamen in editione quavis muta- tione abstinuit post τοῦτο fortiter interpungens.)