Refutatio Omnium Haeresium (= Philosophumena)

σκότος, γνόφος, θύελλα, καὶ οὐ προσέθηκεν.« οὐδὲν γάρ, φησίν, ὁ θεὸς τοῖς τρισὶ προσέθηκεν αἰῶσιν, ἀλλ᾿ αὐτοὶ πάντα τοῖς [*](4 f vgl. S. 3, 10 — 7 — S. 228, 2 vgl. X 16, 1. 2 — 9 f öller, Kosmol. S. 325 nimmt wohl mit Unrecht Beziehung auf Gen. 3, 8. 7 an — 10 f Mark. 11, 13. 14. 20. 21 Matth. 21, 19. 20 und Luk. 13,6. 7 combiniert — 15 f Mark. 13, 28; Matth. 24, 32 — 17 f vgl. S. 197, 21 f. 198, 21 f — 19 vgl. VI 9, 8 10. VII 21, 3 S. 197, 5 — 23 Deut. 5, 22 σκότος, γνόφος, θύελλα, φωνὴ μεγάλη, καὶ οὐ προσέθηκεν vgl. S. 121, 7) [*](5 f κεκτῆσθαι <οἰομένους> Miller, κεκτημένους oder τούτους τὸ We., <δοκοῦντας> Usener, Weihnachtsfest S. 138, κεκτῆσθαι <ἐπηρμίνους> Diels γ’ ö.: οἷς Ρ 7 τὸν] τὸ Miller, doch s. Χ 16 οἱωνεὶ Ρ 8 ἄπειρον Cruice öller, Kosmologie S. 325: ταπεινὸν Ρ, <ἄπειρον>, ταπεινὸν ö. We. 9 f καταφυγήν, σκέπην, ζητούμενον καρπόν Sauppe: καταφυγή, σκέπη, ζητούμενος καρπός P 10 ἐπικάλυμα 12 καρπὸν ζητούμενον > Sauppe, zu. Z. 10 13 τόπω Ρ 14 παμμεγέθους We.: μεγέθους P, ἀμεγέθους ö. 16 ἔστιν δρᾶν We., ἐστὶν εἰρημένον Kloat. 18 δικοῦσιν We. 20 οὕτως Miller: οὗτος Ρ, οὗτοι Scott 23 θύελα Ρ)

τὸ δὲ τέλειον εἶναι δοκοῦσιν ἀριθμούμενον δέκα. ἴσων οὖν γεγονότων ἀριθμῷ καὶ τελειότητι τῶν αἰώνων, ὡς ἐκεῖνοι δοκοῦσι, τριάκοντα γεγόνασιν αἰῶνες οἱ πάντες, ἕκαστος αὐτῶν ἐν δεκάδι πληρούμενος. εἰσὶ δὲ ἀλλήλων διαιρετοὶ καὶ τιμὴν ἔχοντες οἱ τρεῖς πρὸς ἑαυτοὺς μίαν, θέσει μόνῃ διαφέροντες, ὅτι τὸ μέν ἐστι πρῶτον, τὸ δὲ δεύτερον, τὸ δὲ τούτων τρίτον. ἡ δὲ θέσις αὐτοῖς διαφορὰν δυνάμεως παρέσχεν· ὁ μὲν γὰρ ἔγγιστα τῷ πρώτῳ θεῷ, τῷ οἱονεὶ σπέρματι, θέσεως τυχὼν τῶν ἄλλων γονιμωτέραν ἔσχε δύναμιν, δεκάκις αὐτὸς αὑτὸν μεγέθει μετρήσας ὁ ἀμέτρητος· ὁ δὲ τῇ θέσει τοῦ πρώτου γενόμενος δεύτερος, ἐξάκις αὑτὸν κατέλαβεν ὁ ἀκατάληπτος· ὁ δὲ ἤδη τρίτος τῇ θέσει, εἰς ἄπειρον διάστημα διὰ τὴν αὔξησιν τῶν ἀδελφῶν γενόμενος τρὶς νοήσας ἑαυτόν, οἱονεὶ δεσμόν τινα τῆς ἑνότητος αὐτὸν ἔδησεν αἰώνιον.

Καὶ τοῦτο εἶναι δοκοῦσιν οὑτοι τὸ λελεγμένον ὑπὸ τοῦ σωτῆρος· »ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι, καὶ <τὸ> πεσὸν εἰς τὴν τὴν καλὴν καὶ ἀγαθὴν ἐποίει ὃ μὲν ἑκατόν, ὃ δὲ ἐξήκοντα, ὃ δὲ τριάκοντα.« καὶ διὰ τοῦτο εἴρηκε, φησίν· »ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω«, ὅτι ταῦτα οὐκ ἔστι πάντων ἀκούσματα.

οὗτοι πάντες οἱ αἰῶνες οἴ τε τρεῖς καὶ οἱ ἀπ᾿ αὐτῶν ἀπειράκις ἄπειροι πάντες εἰσὶν αἰῶνες ἀρσενοθήλθες. αὐξηθέντες οὖν καὶ μεγαλθυνθέντες καὶ γενόμενοι οὗτοι πάντες ἐξ ἑνὸς ἐκείνου τοῦ πρώτου σπέρματος, τῆς συμφωνίας αὐτῶν καὶ τῆς ἑνότητος, οἱ πάντες εἰς ἕνα ὁμοῦ γενόμενοι αἰῶνα τὸν μέσον αὐτῶν, γέννημα κοινὸν. οἱ πάντες ἐγέννησαν ἐκ παρθένου Μαρίας, τὸν ἐν μεσότητι Μαρίας] σωτῆρα πάντων, ἰσοδύνα- [*](3 vgl. S. 144, 2 — 4 vgl. S. 150, 4. 25. 156, 24 f — 17 —21 vgl. V 8, 29 — 18 —20 Matth. 13, 3. 8; Maxk. 4, 3. 8; Luk. 8, 5. 8, freie Wiedergabe — 20 Matth. 13, 9; Mark. 4, 9; Luk. 8, 8 — 23 —27 u. S. 228, 6 ὁμοφρονοῦντες) vgl. S. 160, 4 f. 128, 2 f) [*](3 λαβόντων Usener, Weihnachtsfest2 S. 138: λαβὼν Ρ <ἓκαστος> κατ᾿ 5 ἀριθμῶν καὶ Ρ 8 διαιρετοὶ καὶ ö.: διαιρετικ(οὶ) Ρ 11 τυχὼν Ρ (nicht τυχὸν) 12 αὐτὸν Ρ 13 ἀμέτριτος Ρ 14 ἐξάκις αὐτὸν Ρ 16 αὐτὸν Ρ αἰώνων ö. 18 + τὸ ö. 21 πόντων Miller: πάντως 23 <τέλειοι> γενόμενοι vgl. Ζ. 4 24 οὑτοι] τέλειοι We. 25 οἱ Ρ: καὶ Cruice οἱ πάντες > We. 26 γένημα Ρ ἐγένησαν Ρ 27 Μαρίας Cruice: μιᾶς Ρ, vgl. τὸν] τῶν? ö. Μαρίας > Sauppe, ~ nach μιᾶς Scott. Es ist Correctur zu)

κεκοσμημένων οὖν τῶν τριῶν αἰώνων ἐκείνων παναρέτως καὶ παναγίως, ὡς δοκοῦσιν οὗτοι διδάσκοντες, καὶ τοῦ παιδὸς ἐκείνου τοῦ μονογενοῦς — γέγονε γὰρ μόνος τοῖς ἀπείροις αἰῶσιν ἐκ τριγενοῦς· τρεῖς γὰρ αὐτὸν ἐγέννησαν ὁμοφρονοῦντες αἰῶνες ἀμέτρητοι —, κεκόσμητο μὲν ἀνενδεὴς πᾶσα ἡ νοητὴ φύσις, φῶς δὲ δὲ ἅπαντα ἐκεῖνα τὰ νοητὰ καὶ αἰώνια, φῶς δὲ οὐκ ἄμορφον οὐδὲ ἀργὸν οὐδὲ οἱονεί τινος ἐπιποιοῦντος δεόμενον· ἀλλὰ ἔχον ἐν ἑαυτῷ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν ἀπειράκις ἀπείρων κατὰ τὸ παράδειγμα τῆς συκῆς ἀπείρους ἰδέας ζῴων τῶν ἐκεῖ πολυποικίλων, κατέλαμψεν ἄνωθεν εἰς τὸ ὑποκείμενον χάος.

τὸ δὲ φωτισθὲν ὁμοῦ καὶ μορφωθὲν ἐκείναις ἄνωθεν ταῖς πολυποικίλοις ἰδέαις πῆξιν ἔλαβε καὶ ἀνεδέξατο τὰς ιδέας τὰς ἄνωθεν ἁπάσας ἀπὸ τοῦ τρίτου αἰῶνος τοῦ τριπλασιάσαντος αὑτόν. ὁ δὲ αἰὼν οὗτος ὁ τρίτος τοὺς χαρακτῆρας βλέπων πάντας ἀθρόως τοὺς ἑαυτοῦ εἰς τὸ ὑποκείμενον κάτω σκότος κατειλημμένους, τήν τε δύναμιν τοῦ σκότους οὐκ ἀγνοῶν καὶ τὸ ἀφελὲς του φωτὸς ομου καὶ ἄφθονον, οὐκ εἴασεν ἐπὶ πολὺ τοὺς φωτεινοὺς χαρακτῆρας ἄνωθεν ὑπὸ τοῦ σκότους κάτω κατασπασθῆναι·