Refutatio Omnium Haeresium (= Philosophumena)
Hippolytus
Hippolytus. Hippolytus Werke, Volume 3. Wendland, Paul, editor. Leipizg: Hinrichs, 1916.
τοῦτό ἐστι, φησίν, ὃ λέγει ὁ σωτήρ· »ἐὰν μή τις γεννηθῇ ἐξ ὕδατος καὶ πνεύματος, οὐκ εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν· ὅτι τὸ γεγεννημένον ἐκ τῆς σαρκὸς σάρξ ἐστιν.« ἀπὸ τῶν τριάκοντα οὖν αἰώνων τριά- [*](4—8 Tgl. Galen XIV 701f. XIX 358 Κ. V 623 f Κ. (= De decretis Hipp. üller) — 12 Mt. 8, 12 — 13 Luk. 1, 26 ff — 15 f vgl. X 16, 6 Ende — 16 Mark. 1, 9 — 20 f S. 231, 1 vgl. Kol. 2, 14. 15 — 21 f vgl. II Kor. 5, 3 — 24 — 26 Job. 3, 5. 6 ἐὰν μή τις — πνεύματος, οὐ δύναται εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ· τὸ γεγεννημένον ἐκ τῆς σαρκὸς σάρξ ἐστίν s. Resch TU Χ 4 S. 15; Reitzenstein ZnW XV 70) [*](1 ἐπιψαῦσαν τῶν Usener S. 138: ἐπιψαυσάντων Ρ, ἐπιχψαύσας τῶν ö. (es scheint, ß der unterbrochene Satz erst Ζ. 8 aufgenommen wird) 2 ἑαυτὸν Ρ 3 τοῦτο] ταὐτὸ ö. 5 ὑμένας, ἶριν öller S. 330: ὑμένας ῥὶν Ρ, ὑμένα εὐρὺν Miller πολύκτηνον corr. in πολυκτηνδόνα Ρ 9 <ἰδέαν> κατὰ Cruice τῶν αἰώνων Cruice αἰῶνος] αἰῶνες Ρ 10 τόνδε τὸν ö.: τὸν δέκατον Ρ 13 φησίν > Cruice 14 γέγραπται. <καὶ> Cruice ἐγενήθη Ρ 15 αὐτὸς αὐτὸ ὁ ἄνωθεν ö. 17 f γεγενημένου Ρ 19 ψυχὴ ö.: αὐτὴ Ρ τοῦ σταυροῦ (Phil. 2,8) Klost. 21 θριαμβεύσας Ρ 25 γεγενημένον Ρ)
εἰσὶ δὲ καὶ ἀπὸ ἐκάστου τῶν τριάκοντα αἰώνων αἰώνων ἰδέαι κατειλημμέναι ψυχαί, καὶ φύσιν ἔχει τούτων ἑκάστη νοεῖν τὸν κατὰ φύσιν Ἰησοῦν, ὃν ἐκεῖνος ὁ μονογενὴς ὁ αἰώνιος ἀπὸ τῶν αἰωνίων τόπων ἐνεδύσατο· εἰσὶ δὲ οὗτοι διάφοροι.