Refutatio Omnium Haeresium (= Philosophumena)

Hippolytus

Hippolytus. Hippolytus Werke, Volume 3. Wendland, Paul, editor. Leipizg: Hinrichs, 1916.

Κέρδων δέ τις καὶ αὐτὸς ἀφορμὰς ὁμοίως παρὰ τούτων λαβών καὶ Σίμωνος, λέγει τὸν ὑπὸ Μωσέως καὶ προφητῶν θεὸν κεκηρυγμένον μὴ εἶναι πατέρα Ἰησοῦ Χριστοῦ. τοῦτον μὲν γὰρ ἐγνῶσθαι τὸν δὲ τοῦ Χριστοῦ πατέρα εἶναι ἄγνωστον, καὶ τὸν μὲν εἶναι δίκαιον, τὸν δὲ ἀγαθόν.

τούτου δὲ τὸ δόγμα ἐκράτυνε Μαρκίων, τάς τε ἀντιπαραθέσεις ἐπιχειρήσας καὶ ὄσα αὐτῷ ἔδοξεν εἰς τὸν τῶν ἁπάντων δημιουργὸν δυσφημήσας. ὁμοίως δὲ καὶ Λουκιανὸς ὁ τούτου μαθητής.

[*](6 — 11 Iren. Ι 26, 3 s. 214 H.: Nicolaitae autem magistrum quidem liabent Nicolaum unum ex VII, qui primi ad diaconiura ab apostolis ordinati sunt; qni indiscrete vivunt. plenissime autem per loannis Apocalvpsin manifestantur qui sint, nullam diflerentiam esse docentes in moechando et idolothyton edere. quapropter dixit et de iis sermo (Apoc. 2, 6): sed hoc habes quod odisti opera Nicolaitorum, quae et ego odi. Vgl. Tert. 1 S. 215, 16ff Kr.; Filastrias C. 33, 1 Theodoret III 1; Epiph. XXV 2 ff. — Ob Stepbanus Gobarus, der bei Photius Cod. 232 Hippolyts ünstiges Urteil über Nikolaos ähnt, unsere Stelle oder das Syntagraa im Auge hat, ist nicht zu entscheiden — 7 Act. 6, 5 — 10 f Apoc. 2, 14)[*](12 — 19 Iren. Ι 27, 1 S. 214 H.: Κέρδων δέ τις ἀπὸ τῶν περὶ τὸν Σίμωνα τὰς ἀφορμὰς λαβὼν . . . . ἐδίδαξεν τὸν ὑπὸ τοῦ νόμου καὶ προφητῶν κεκηρυγμένον θεὸν μὴ εἶναι πατέρα τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ· τὸν μὲν γὰρ γνωρίζεσκθαι, τὸν δὲ ἀγνῶτα εἶναι, καὶ τὸν μὲν δίκαιον, τὸν δὲ ἀγαθὸν ὑπάρχειν. δεξάμενος δὲ αὐτὸν Μαρκίων ὁ Ποντικὸς ηὔξησεν τὸ διδασκαλεῖον ἀπηρυθριασμένως βλασφημῶν cum qui a lege et prophetis annunciatus sit deus)[*](3 <αἱ> γνῶμαι Cruice 4 πολλῆς ἀλογίας Roeper 5 σεμνότεροι περὶ] πρὸς (und ἠνέγχθησαν) Bunsen Ι 377 (I 72), vgl. S. 3, 22 f φιλοσοφήσαντες ï We.: οἱ φιλ. Ρ ἀφ’] εἐξ Sauppe 6 ἠλέγχθησαν Roeper: ἠνέχθησαν Ρ ἀυτοῖς Bunsen Ι 377 (I 71), ö.: αὐτῶν Ρ 9 βρώσεως Bunsen Ι 378 (I 74): γνώσεως Ρ ἐνυβρίζον Ρ 12 Titel κέρδων καὶ λουκιανὸς schwarz Ρ 18 δυσφημίσας Ρ δὲ ö.: τε Ρ Λουκιανός] s. zu S. 190, 16)
224