Refutatio Omnium Haeresium (= Philosophumena)

Γενομένης οὐν ἐντὸς πληρώματος ἀγνοίας κατὰ τὴν Σοφίαν καὶ ἀμορφίας κατὰ τὸ μέννημα τῆς Σοφίας, θόρυβος έγένετο ἐν τῷ πληρώματ· Ε γάρ) οἱ αἰῶνες οἰόμενοι, ὄτε παραπλησίως ἄμορφα καὶ ἀτελῆ γενήσεται τῶν αἰώνων τὰ γεννήματα καὶ φθορά τις καταλήφεται οὐκ εἰς μακρούν ποτε τοὺς αἰώνα·

κατέφυγον οὖν πάντες οἱ οίσίὼν ἐπὶ δέησιν τοῦ Πατρός, ἴνα λυπουμένην τὴν Σοφίαν ἀναπαύσῃ· ἔκλαιε γὰρ καὶ κατωδύρετο ἐπὶ τῷ γεγεννημένῳ ὑπ’ αύπῆς έκτρώματ· οὕτω γὰρ καλοῦσιν. ἐλεήσας έλεήσας ὁ Πατὴρ τὰ δάκρυα τῆς Σοφίας καὶ προοιμασάμενος τῶν αἰώνων τὴν δέησιν, ἐπιπροβαλεΙν κελεύει· οὐ γὰρ αὐτός, φησί, προέβαλεν, ἀλλὰ ό Νοῦς καὶ ἠ Ἀλήθεια Χριστὸν καὶ Πνεῦμα ἅγιον εἰς μόρφωσιν καὶ διαίρεσιν τοῦ ἐκτρώματος καὶ παραμυθέαν καὶ διανάπαυσιν τῶν τῆς Σοφίας στεναγμῶν.

καὶ γίνονται τριάκοντα αἰῶνες μετὰ τοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος. τινὲς μὲν οὖν αὐτῶν ταύτην εἶναι θέλουαι τὴν τριακοντάδα [*](8—12 vgl. Clem. Exe. 47, 4 S. 122, 5ff — 11 Gen. 1, 2 — 12 ἠ Ἱερουσαλήμ] Hebr. 12, 22 — 14 Exod. 33, 3 εἰσάξω σε εἰς γῆν ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι 3,8 εἰσαγαγεῖν αὐτοὺς τἰς γῆν ἀγαθὴν καὶ πολλήν, εἰς γῆν ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι —19—22 vgl. Iren. 1 2, 3 f S. 17 Η. — 25 über das ünglich weibliche Geschlecht des Geistes (VI 35, 7) s. Usener, Weihnachtsfest2 S. 120 — 28-S. 159, 2 vgl. S. 155, — 156, 4) [*](2 ἠθέληδε <δὲ> Gö. γεννῆσαι Roeper: ἐγέννησε P 3 ῇ] 5 γενητὴ 7 ἀγενήτωΡ γενητοῖς P 9 προσέβαλεν P 10 ἄμορφον Iren. Scott Bunsen: εὔμορφον P ἀκατασκεύαστον Scott Bimsen: ἀκατάσβεστον Ρ (nicht εύχατ.) 16 γένημα Ρ 17 < > Miller οἰόμενοι Bunsen: οἱ γενόμενοι Ρ γὰρ περίφοβοι γενόμενοι (vgl. S. 160, 11) Diels 21 ἔκλεαι Ρ γεγνημένω Ρ, verb. We.)

ἐπιπροβληθεὶς οὖν ὁ Χριστὸς καὶ τὸ Πνεῦμα ὐπὸ ὑπὸ τοῦ Νοῦ κοὶ τῆς Ἀληθεὶας, εύθέως τὸ ἔκτρωμα τὸ ἄμορφον τοῦτο τῆς Σοφίας Σοφίας καὶ δίχα αυξύγου γεγεννημένον άποχωρίξει τῶν ὅλων αίώνων, ἴνα μὴ βλέποντες αὐτὸ ταράσσωνται διὰ τὴν ἀμορφίαν οἱ τέλειοι αἰῶνες.

ἱν᾿ οὖν μηδ’ ὁλως τοῖς αἰῶσι τοῖς τελείοις καταφανῆ τοῦ ἐκτρώματος ἡ ἀμορφία, πάλιν καὶ ό Πατὴρ ἐπιπροβάλλει αἰῶνα ἕνα τὸν Σταυρόν, ὁς γεγεννημένος μέγας. ὡς μεγάλου καὶ τελείου πατρός, εἰς φρουρὰν καὶ χαράκωμα τῶναἰώ- προβεβλημένος, ὅρος γίρεται τοῦ πληρώματος, ἔχων ἐντὸς ἑαυτοῦ πάντας πάντας τοὺς τριάκοντα αἰῶνας· Ε; οῦτοι γάρ εἰσιν οἱ προβεβλημένοι.

καλεῖται δὲ Ὅρος μὲν οὗτος, ὅτι ἀφορίξει ἀπὸ τοῦ πληρώματος ἔξω τὸ ὑστέρημα, Μετοχεὺς δέ, ὅτι μετέχει καὶ τοῦ ὑστερήματος, Σταυρὸς δέ, ὅτι έπηγεν ἀκλινῶς καὶ ἀμετακινήτως, ὡς μὴ δύνασθαι μηδὲν τοῦ ὑστερήματος καταγενέσθαι έγγὺς τῶν ἐντὸς πληρώματος αἰώνων.

ἔζω οὐν τοῦ Ὅρου, τοῦ Σταυροῦ, τοῦ Μετοχέως ἐστὶν ἡ καλουμένη κατ᾿ αὐτοὺς Ὁγδοάς, ἥτις ἐστὶν ἠ ἐκτὸς πληρώματος Σοφία, ἡν ό Χριστὸς ἐπιπροβληθεὶς ὑπὸ τοῦ Νοῦ καὶ τῆς Ἀληθείας ἐμόρφωσε καὶ ἀπειργάσατο τέλειον αἰῶνα, οὐδενὶ τῶν ἐντὸς πληρώματος χείρονα δυν(άμεν)ον γενέσθαι.

ἐπειδὴ δὲ μεμόρφωτο ὴ Σοφία ἔζω καὶ οὐχ οἶόν τε ἦν [ἴσον] τὸν Χριστὸν καὶ ἅγιον <Πνεῦμα> ἐκ ἐκ τοῦ Νοὸς προβεβλημένα καὶ τῆς Αληθείας ἐ̓ξω τοῦ πληρώματος μένειν, ανέσραμεν ἀπὸ τῆς μεμορφωμένης ὁ Χριστὸς καὶ τὸ ὄγιον Πνεῦμα πρὸς τὸν Νοῦν καὶ τὴν Ἀλήθειαν, ἐντὸς τοῦ ὅρου [ἢ] μετὰ τῶν ἄλλων αἰώνων δοξάξων τὸν Πατίρα.