Refutatio Omnium Haeresium (= Philosophumena)

οὕτω. φασί, καὶ [κἂν] πάντα τὰ συγκεκραμένα διακρίνεται. καὶ δὴ ἀπὸ τῶν ςῴων, φησί, καταμάνθανε. τελευτήσαντος γὰρ τοῦ δῴου ἕκαστα διακρίνεται, καὶ λυθέντων οὕτω τὸ ζῷον ἀφανίςετοι. τοῦτό ἐστι, φησί, τὸ εἰρημένον· »οὐκ ἦλθον ἠλθον βαλεῖν ἐπὶ τὴν γῆν, ἀλλὰ μάχαιραν«· τοῦτ᾿ ἐοτὶ τὸ διχάσαι καὶ χωρίσαι τὰ συγκεκραμένα.

διχάζεται γὰρ καὶ διακρίνεται ἐ̔καστα τῶν συγκεκραμένων οὶκείου χωρίου τυχόντα. ὡς γάρ ἐστι χωρίον συγκράσεως τοῖς ζῴοις [*](7 Vgl. Zeller 111 1 4 646, Alexander im Suppl. Aristot. II 2 (in Β betitelt περὶ κράσεως καὶ μίζεως), zur Terminologie auch Doxographi p. 463, Stoic. fr. II S. 151ff V. Arnim — 8ff vgl. Heraklit Fr. 67 D., Hipp. IX 10,8 — 13 εὐαγές] vgl. A. Dieterich, Kl. Schriften 95 2 — 15 vgl. die den orphischen Hymnen vorgesetzten Opferanweisungen — 24f Matth, 10, 34 μὴ νομίσῃς ὅτι ὄτι βαλεῖν εἰρήνην ἐπὶ τὴν γῆν· οὐκ ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην, ἀλλὰ μάχαιραν.) [*](2 Μιανῶν Ρ φοβερὸς Ρ 3 τῷ νοΐ ö.: τὸν ݲ Ρ 6 δς Miller: ὡς Ρ ἄλλοις τε πολλοῖς καὶ Cruice 7 σιθιανοὶ Ρ 12 Zeichen a. Rande, aber keine Note 17 χαλκός Ρ 19 εὑρἐθη falsch als Text von Ρ Miller 20f οἴνῳ διακρίνει ö.: αἰνωδία κρήνη Ρ 21 καὶ > Gö. ἐὰν > Ρ, μμ auch Ζ. 25f. u. S. 124, 15 22 κατεμάνθανε Ρ 23 λυθέντων We.: λυθέντος Ρ, λυθὲν Cruice τὸ zweimal Ρ)

οὕτω παρεισδύοντες διαφεθείρουσι τοὺς τοὺς ὁτὲ μὲν ἀποχρώμενοι ῥητοῖς, εἰς ὅ θέλουσι συνάrοντες κακώς τὰ καλῶς εἰρημέναι, φωλεύουσί τε τὸ ἑαυτῶν ἀδίκημα διὰ παραβολῶν ὧν βούλονται.

πάντα οὖν, φησί καθὼς ἔρηται, τὰ συγκεκραμένα ἴχει <χωρ> ίον ἴον καὶ τρέχει πρὸς τὰ οἰκεῖα, σίδηρος <πρὸς> Ἡρακλείαν λλίθον, καὶ τὸ ἄχυρον ἠλέκτρου καὶ τῷ κέντρῳ τοῦ θαλασσίου ἱέρακος τὸ χρυσίον.

οὕτως ἡ τοῦ καταμεμιγμένου τῷ μένου τῷ φωτὸς <ἀκτίς>, οἰκείου χωρίου ἐκ διδαακαλίας καὶ μαθήσεως μεταλαβοῦσα, σπεύδει πρὸς τὸν λόγον τὸν ἄνωθεν ἐλθόντα ἐν εἰκόνι δουλικῇ καὶ γίνεται μετὰ τοῦ τοῦ λόγος ἐκεῖ, ὄπου λόγος ἐστί, μᾶλλον ἢ ὁ σίδηρος πρὸς τὴν Ἡρακλείαν λίθον. καὶ ὅτι ταῦθ' οὕτως ἔχει, φησί, καὶ πάντα διακρίνεται ἐπὶ τῶν οἰκελίων τόπων τὰ συγκεκραμένα, μάνθανε.

φρέαρ ἐστὶ ἐν Πέρσαις ἐν Ἄμπῃ πόλει παρὰ τὸν Τίγριν ποταμόν· ῴκοδόμηται δὲ παρὰ τὸ φρέαρ ἄνω δεξαμενή τις ἔλουσα τρεῖς ἀφετηρία ἀπ’ αὐτῆς. οὖ φρέατος ἀντλήσας κάδδῳ ἀνενέγκας τὸ ἀπὸ τοῦ φρέατος ἀντ\ληθὲν ὅ τι ποτέ ἐστιν, ἔχεεν εἰς τὴν παρακειμένην δεξαμενήν· τὸ τὸ χυθὲν χδυθέν ἐπὶ τὰς ἀφετηρίας ἐν ἑνὶ σκεύει ἀναληφθὲν διακρίνεται, καὶ ἐν μὲν <τῇ

πρώτῃ> ἅλας πηγνύμενον δείκνυται, ἐν ἑτέρα δὲ τῶν ̓φετηριῶν ἄσφαλτος, ἐν δὲ τῇ τρίτῃ ἔλαιον. μέλαν δέ ἐστι τὸ ἔλαιον, ὡς, φησί, καὶ Ηρόδοτος ἱστορεῖ, καὶ ὄσμὴν παρεχόμενον βαρειᾶν· ῤσδινάκην δὲ αὐτὸ οἱ Πέρσαι καλοῦσιν.

ἤρκει, φαοὶν οἱ Καιανοί, πρὸς ἀπόδειξιν τοῦ προκειμένου ἡ τοῦ φρέατος ὁμοιότης πάντων μᾶλλον τῶν προειρημένων.

Ἱκανῶς δοκεῖ ἡμῖν σεσαφηνίσθαι ἡ τῶν Σοφιανῶν εἰ δέ τις ὅλην τὴν κατ’ αὐτοὺς πραγματείαν βούλεται μαθεῖν, ἐντυχέτω βιβλίω̣ ἐπιγραφομένῳ παράφρασις Σήθ· πάντα γάρ τὰ ἀπόρ- [*](3 Phil. 3, 20 7—9 vgl. V 9, 19 — 12 Phil. 2, 7 μορφὴν δούλου s. zu S. 120, 21. 121, 1 — 15 Herodot VI 20 — 23 Herodot VI 119) [*](5 τε] δὲ Miller 6 ὡς Pasquali 7 χωρόν ö.: οὖν Ρ, ῥοῦν Miller 8 † πρὸς Miller 9 τῷ κέντρῳ] τῇ κερκίδι? Gö. (H), τοῖ κέντρου oder πλησιάζει We. ἱέρακος <ἕλκεται> Cruice 10 † ἀκτίς Gö.: δύναμις 15 Ἄμπη nach Herodot ö.: ἄμη Ρ 18 <καὶ> καδδῳ We. 20 ἐν <τῇ πρώτῃ> We. † πρώτῃ ö.: ἒν μὲν Ρ 22 ὅς φησι Ρ 24 σιθιανοἰ Ρ ω 27 σεσαφηνεῖσθαι Ρ σιθιανῶν Ρ 29 βίβλ Ρ)

Ἰουστῖνος πάντῃ ἐναντίος τῇ τῶν ἀγίων γραφῶν γενόμενος διδακῇ, προσέτι δὲ καὶ τῇ τῶν Μακαρίων εὐαγγελιστῶν γραφῇ ἢ φωνῇ, ὡς ἐδίδασκεν ὁ λόγος τοὺς μαθητὰς λέγων· »ρὶς ὁδὸν ἐθνῶν μὴ ἀπέλθητε«, ὅπρ δηλοῖ μὴ προσέχειν τῇ τῶν Μνῶν ματαίᾳ ματαίᾳ οὺτος ἐπὶ τὰ Μνῶν τερατολογούμενα καὶ διδασκόμενα ἀναγαγεῖν πειρᾶται τοὺς ἀκροωμένους, αὐτολεξεὶ τὰ παρ᾿ Ἕλλησι μυθευόμενα διηγούμενος, οὔτε πρότερον διδάξας οὔτε παραδοὺς τὸ τέλειον αὐτοῦ μυστήριον, εἰ μὴ ὅρχῳ δήσῃ τὸν πλανώμενον.