Fall of Troy
Quintus Smyrnaeus
Quintus Smyrnaeus. Fall of Troy. Way, Arthur S., editor. London: W. Heinemann; New York: The Macmillan Co., 1913.
- καὶ τότʼ ἀπʼ Ἰδαίων ὀρέων φέρον ἄσπετον ὕλην
- αἰζηοί, πάντη δὲ νέκυν πέρι νηήσαντο·
- πολλὰ δʼ ἄρʼ ἀμφʼ αὐτῷ θῆκαν ξύλα, πολλὰ δὲ μῆλα
- φάρεά τʼ εὐποίητα βοῶν τʼ ἐρικυδέα φῦλα
- ἠδὲ καὶ ὠκυτάτοισιν ἀγαλλομένους ποσὶν ἵππους
- χρυσόν τʼ αἰγλήεντα καὶ ἄσπετα τεύχεα φωτῶν,
- ὅσσα πάρος κταμένων ἀποαίνυτο φαίδιμος ἀνήρ,
- ἤλεκτρόν τʼ ἐπὶ τοῖσι διειδέα, τόν ῥά τέ φασιν
- ἔμμεναι Ἠελίοιο πανομφαίοιο θυγατρῶν
- δάκρυ, τὸ δὴ Φαέθοντος ὑπὲρ κταμένοιο χέαντο
- μυρόμεναι μεγάλοιο παρὰ ῥόον Ἠριδανοῖο,
- καὶ τὸ μὲν Ἠέλιος γέρας ἄφθιτον υίέϊ τεύχων
- ἤλεκτρον ποίησε μέγα κτέαρ ἀνθρώποισι,
- τόν ῥα τότʼ εὐρυπέδοιο πυρῆς καθύπερθε βάλοντο
- Ἀργεῖοι κλυτὸν ἄνδρα δεδουπότα κυδαίνοντες
- Αἴαντʼ· ἀμφὶ δέ οἱ μέγαλα στενάχοντες ἔθεντο
- τιμήεντʼ ἐλέφαντα καὶ ἄργυρον ἱμερόεντα
- ἠδὲ καὶ ἀμφιφορῆας ἀλείφατος ἄλλα τε πάντα,
- ὁππόσα κυδήεντα καὶ ἀγλαὸν ὄλβον ὀφέλλει.
- ἐν δʼ ἔβαλον κρατεροῖο πυρὸς μένος· ἦλθε δὲ πνοιὴ
- ἐξ ἁλός, ἣν προέηκε θεὰ Θέτις, ὄφρα θέρηται
- Αἴαντος μεγάλοιο βίη· ὁ δὲ νύκτα καὶ ἠῶ
- καίετο πὰρ νήεσσιν ἐπειγομένου ἀνέμοιο·
- οἷός που τὸ πάροιθε Διὸς στονόεντι κεραυνῷ
- Ἐγκέλαδος δέδμητο κατʼ ἀκαμάτοιο θαλάσσης
- Θρινακίης ὑπένερθεν, ὅλη δʼ ὑπετύφετο νῆσος·
- ἢ οἷος ζώοντα μέλη πυρὶ δῶκε θέρεσθαι
- Ἡρακλέης Νέσσοιο δολοφροσύνῃσι χαλεφθείς,
- ὁππότʼ ἔτλη μέγα ἔργον, ὅλη δʼ ἀμφέστενεν Οἴτη
- ζωοῦ καιομένοιο, μίγη δέ οἱ ἠέρι θυμὸς
- ἄνδρα λιπὼν ἀρίδηλον, ἐνεκρίνθη δὲ θεοῖσιν
- αὐτός, ἐπεί οἱ σῶμα πολύκμητον χάδε γαῖα·
- τοῖος ἄρʼ ἐν πυρὶ κεῖτο λελασμένος ἰωχμοῖο
- Αἴας σὺν τεύχεσσι· πολὺς δʼ ἐστείνετο λαὸς
- αἰγιαλοῖς· Τρῶες δʼ ἐγάνυντʼ, ἀκάχοντο δʼ Ἀχαιοι.
- ἀλλʼ ὅτε δὴ δέμας ἠῢ κατήνυσε πῦρ ἀΐδηλον,
- δὴ τότε πυρκαϊὴν οἴνῳ σβέσαν· ὀστέα δʼ αὐτοῦ
- χηλῷ ἐνὶ χρυσέῃ θῆκαν· περὶ δέ σφισι γαῖαν
- χεῦαν ἀπειρεσίην Ῥοιτηίδος οὐχ ἑκὰς ἀκτῆς.
- αὐτίκα δʼ ἐσκίδναντο πολυσκάρθμους ἐπὶ νῆας
- θυμὸν ἀκηχέμενοι· τὀν γὰρ τίον ἶσον Ἀχιλλεῖ.
- νὺξ δʼ ἐπόρουσε μέλαινα μετʼ ἀνέρας ὕπνον ἄγουσα·
- οἱ δʼ ἄρα δαῖτʼ ἐπάσαντο καὶ Ἠριγένειαν ἔμιμνον,
- βαιὸν ἀποβρίξαντες ἀραιοῖσι βλεφάροισιν·
- αἰνῶς γὰρ φοβέοντο κατὰ φρένα, μή σφισι Τρῶες
- νυκτὸς ἐπέλθωσιν Τελαμωνιάδαο θανόντος.
- Ἠὼς δʼ Ὠκεανοῖο ῥόον καὶ λέκτρα λιποῦσα
- Τιθωνοῦ προσέβη μέγαν οὐρανόν, ἀμφὶ δὲ πάντη
- κίδνατο παμφανόωσα· γέλασσε δὲ γαῖα καὶ αἰθήρ·
- τοὶ δʼ εἰς ἔργα τράποντο βροτοὶ ῥεῖα φθινύθοντες·
- ἄλλος δʼ ἀλλοίοισιν ἐπῴχετο· αὐτὰρ Ἀχαιοὶ
- εἰς ἀγορὴν ἐχέοντο καλεσσαμένου Μενελάου·
- καί ῥʼ ὅτε δὴ μάλα πάντες ἀνὰ στρατὸν ἠγερέθοντο,
- δὴ τότʼ ἐνὶ μέσσοισιν ἀγειρομένοισι μετηύδα·
- κέκλυτε μῦθον ἐμεῖο, θεηγενέες βασιλῆες,
- ὡς ἐρέω· μέγα γάρ μοι ἐνὶ φρεσὶ τείρεται ἦτορ
- λαῶν ὀλλυμένων, οἵ ῥʼ ἤλυθον εἵνεκʼ ἐμεῖο
- δῆριν ἐς ἀργαλέην, τοὺς οὐχ ὑποδέξεται οἶκος,
- οὐ τοκέες· πολέας γὰρ ὑπέκλασε δαίμονος Αἶσα.
- ὡς ὄφελον Θανάτοιο βαρὺ σθένος ἀτλήτοιο
- αὐτῷ ἐμοὶ ἐπόρουσε πρὶν ἐνθάδε λαὸν ἀγεῖραι·
- νῦν δέ μοι ἀλλήκτους ὀδύνας ἐνεθήκατο δαίμων,
- ὄφρʼ ὁρόω κακὰ πολλά· τίς ἂν φρεσὶ γηθήσειεν
- εἰσορόων ἐπὶ δηρὸν ἀμήχανα ἔργα μόθοιο;
- ἀλλʼ ἄγεθʼ ὅσσοι ἔτʼ εἰμὲν ἐπʼ ὠκυπόροισι νέεσσι
- καρπαλίμως φεύγωμεν ἑὴν ἐπὶ γαῖαν ἕκαστος,
- Αἴαντος φθιμένοιο πολυσθενέος τʼ Ἀχιλῆος,
- τῶν ἐγὼ οὐκ ὀΐω κταμένων ὑπαλύξαι ὄλεθρον
- ἡμέας, ἀλλʼ ὑπὸ Τρωσὶ δαμήμεναι ἀργαλέοισιν
- εἵνεκʼ ἐμεῦ Ἑλένης τε κυνώπιδος, ἧς νύ μοι οὔτι
- μέμβλεται ὡς ὑμέων, ὁπότε κταμένους ἐσίδωμαι
- ἐν πολέμῳ· κείνη δʼ ἀλαπαδνοτάτῳ σὺν ἀκοίτῃ
- ἐρρέτω· ἐκ γάρ οἱ πινυτὰς φρένας εἵλετο δαίμων
- ἐκ κραδίης, ὅτʼ ἐμεῖο λίπεν δόμον ἠδὲ καὶ εὐνήν.
- ἀλλὰ τὰ μὲν κείνης Πριάμῳ καὶ Τρωσὶ μελήσει·
- ἡμεῖς δʼ αἶψα νεώμεθʼ, ἐπεὶ πολὺ λώιόν ἐστιν
- ἐκφυγέειν πολέμοιο δυσηχέος ἢ ἀπολέσθαι.
- ὣς ἔφατʼ Ἀργείων πειρώμενος· ἄλλα δέ οἱ κῆρ
- ἐν κραδίῃ πόρφυρε περὶ ζηλήμονι θυμῷ,
- Τρῶας ὅπως ὀλέσῃ καὶ τείχεα μακρὰ πόληος
- ῥήξῃ ἐκ θεμέθλων, μάλα δʼ αἵματος ἄσῃ Ἄρηα
- δίου Ἀλεξάνδροιο μετὰ φθιμένοισι πεσόντος·
- οὐ γάρ τι ζήλοιο πέλει στυγερώτερον ἄλλο.
- καὶ τὰ μὲν ὣς ὥρμαινεν, ἑῇ δʼ ἐπιίζανεν ἕδρῃ.
- καὶ τότε Τυδείδης ἐγχέσπαλος ὦρτʼ ἐνὶ μέσσοις,
- καί ῥα θοῶς νείκεσσεν ἀρηίφιλον Μενέλαον·
- ἆ δείλʼ Ἀτρέος υἱέ, τί ἤ νύ σε δεῖμα κιχάνει
- ἀργαλέον, καὶ τοῖα μετʼ Ἀργείοις ἀγορεύεις,
- ὡς πάϊς ἠὲ γυνή, τῶνπερ σθένος ἔστʼ ἀλαπαδνόν;
- ἀλλὰ σοὶ οὐ πείσονται Ἀχαιῶν φέρτατοι υἷες
- πρὶν Τροίης κρήδεμνα ποτὶ χθόνα πάντα βαλέσθαι·
- θάρσος γὰρ μερόπεσσι κλέος μέγα, φύζα δʼ ὄνειδος.
- εἰ δʼ ἄρα τις καὶ τῶνδʼ ἐπιπείσεται, ὡς ἐπιτέλλεις,
- αὐτίκα οἱ κεφαλὴν τεμέω ἰόεντι σιδήρῳ,
- ῥίψω δʼ οἰωνοῖσιν ἀερσιπέτῃσιν ἐδωδήν.
- ἀλλʼ ἄγεθʼ, οἷσι μέμηλεν ὀρινέμεναι μένἐ ἀνδρῶν,
- λαοὺς αὐτίκα πάντας ὀτρυνάντων κατὰ νῆας
- δούρατα θηγέμεναι, παρά τʼ ἀσπίδας ἄλλα τε πάντα
- εὖ θέσθαι, καὶ δεῖπνον ἄφαρ πάσσασθαι [*](Zimmermann, for e)fopli/ssasqai (sith lacuna) of Koechly.) ἅπαντας
- ἀνέρας ἠδʼ ἵππους, οἵ τʼ ἐς πόλεμον μεμάασιν·
- ἐν πεδίῳ δʼ ὤκιστα διακρινέει μένος Ἄρης.
- ὣς φάτο Τυδείδης· κατὰ δʼ ἕζετο, ᾗχι πάρος περ·
- τοῖσι δὲ Θέστορος υἱὸς ἔπος ποτὶ τοῖον ἔειπεν
- ἀνστὰς ἐν μέσσοισιν, ὅπῃ θέμις ἔστʼ ἀγορεύειν·
- κέκλυτέ μευ, φίλα τέκνα μενεπτολέμων Ἀργείων·
- ἴστε γάρ, ὡς σάφα οἶδα θεοπροπίας ἀγορεύειν.
- ἤδη μὲν καὶ πρόσθʼ ἐφάμην δεκάτῳ λυκάβαντι
- πέρσειν Ἴλιον αἰπύ· τὸ δὴ νῦν ἐκτελέουσιν
- ἀθάνατοι· νίκη δὲ πέλει παρὰ ποσσὶν Ἀχαιῶν.
- ἀλλʼ ἄγε, Τυδέος υἷα μενεπτόλεμόν τʼ Ὀδυσῆα
- πέμψωμεν Σκῦρον δὲ θοῶς ἐν νηὶ μελαίνῃ,
- οἵ ῥα παραιπεπίθοντες Ἀχιλλέος ὄβριμον υἷα
- ἄξουσιν· μέγα δʼ ἄμμι φάος πάντεσσι πελάσσει.
- ὣς φάτο Θέστορος υἱὸς ἐΰφρονος· ἀμφὶ δὲ λαοὶ
- γηθόσυνοι κελάδησαν, ἐπεί σφισιν ἦτορ ἐώλπει
- Κάλχαντος φάτιν ἔμμενʼ ἐτήτυμον, ὡς ἀγόρευε·
- καὶ τότε Λαέρταο πάϊς μετέειπεν Ἀχαιοῖς·
- ὦ φίλοι, οὐκέτʼ ἔοικε μεθʼ ὑμῖν πόλλʼ ἀγορεύειν
- σήμερον· ἐν γὰρ δὴ κάματος πέλει ἀχνυμένοισιν·
- οἶδα γὰρ ὡς λαοῖσι κεκμηκόσιν οὔτʼ ἀγορητὴς
- ἁνδάνει οὔτʼ ἄρʼ ἀοιδός, ὃν ἀθάνατοι φιλέουσι
- Πιερίδες· παύρων δʼ ἐπέων ἔρος ἔνθʼ ἀνθρώποις. [*](Zimmermann, for e)/ros a)nqrw/poisi of MSS.)
- νῦν δʼ, ὅπερ εὔαδε πᾶσι κατὰ στρατὸν Ἀργείοισι,
- Τυδείδαο μάλιστα συνεσπομένου τελέσαιμι·
- ἄμφω γάρ κεν ἰόντε φιλοπτολέμου Ἀχιλῆος
- ἄξομεν ὄβριμον υἷα παρακλίναντʼ ἐπεεσσιν,
- εἰ καί μιν μάλα πολλὰ κινυρομένη κατερύκει
- μήτηρ ἐν μεγάροισιν, ἐπεὶ κρατεροῖο τοκῆος
- ἔλπομʼ ἐμὸν κατὰ θυμὸν ἀρήιον ἔμμεναι υἷα.
- ὣς φάμενον προσέειπε πύκα φρονέων Μενέλαος·
- ὦ Ὀδυσεῦ, μέγʼ ὄνειαρ ἐϋσθενέων Ἀργείων,
- ἤνπερ Ἀχιλλῆος μεγαλόφρονος ὄβριμος υἱὸς
- σῇσι παραιφασίῃσι λιλαιομένοισιν ἀρωγὸς [*](*werse inserted by Zimmermann ex *i).)
- ἔλθοι ἀπὸ Σκύροιο πόροι δέ τις οὐρανιώνων
- νίκην εὐχομένοισι καὶ Ἑλλάδα γαῖαν ἱκῶμαι,
- δώσω οἱ παράκοιτιν ἐμὴν ἐρικυδέα κούρην
- Ἑρμιόνην, καὶ πολλὰ καὶ ὄλβια δῶρα σὺν αὐτῇ
- προφρονέως· οὐ γάρ μιν ὀΐομαι οὔτε γυναῖκα
- οὔτʼ ἄρα πενθερὸν ἐσθλὸν ὑπερφιάλως ὀνόσασθαι.
- ὣς ἄρʼ ἔφη· Δαναοὶ δὲ συνευφήμησαν ἔπεσσι.
- καὶ τότε λῦτʼ ἀγορή· τοὶ δʼ ἐσκίδναντʼ ἐπὶ νῆας
- ἱέμενοι δείπνοιο, τὸ δὴ πέλει ἀνδράσιν ἀλκή·
- καί ῥʼ ὅτε δὴ παύσαντο κορεσσάμενοι μέγʼ ἐδωδῆς,
- δὴ τόθʼ ὁμῶς Ὀδυσῆι περίφρονι Τυδέος υἱὸς
- νῆα θοὴν εἴρυσσεν ἀπειρεσίης ἁλὸς εἴσω·
- καρπαλίμως δʼ ἤια καὶ ἄρμενα πάντα βάλοντο·
- ἐν δὲ καὶ αὐτοὶ ἔβαν· μετὰ δέ σφισιν εἴκοσι φῶτες
- ἴδμονες εἰρεσίης, ὁπότʼ ἀντίαι ὦσιν ἄελλαι,
- ἠδʼ ὁπότʼ εὐρέα πόντον ὑποστορέῃσι γαλήνη.
- καί ῥʼ ὅτε δὴ κληῖσιν ἐπʼ εὐτύκτοισι κάθισσαν,
- τύπτον ἁλὸς μέγα κῦμα· πολὺς δʼ ἀμφέζεεν ἀφρός·
- ὑγραὶ δʼ ἀμφʼ ἐλάτῃσι διεπρήσσοντο κέλευθοι
- νηὸς ἐπεσσυμένης· τοὶ δʼ ἱδρώοντες ἔρεσσον·
- ὡς δʼ ὅθʼ ὑπὸ ζεύγλῃσι βόες μέγα κεκμηῶτες
- δουρατέην ἐρύσωσι πρόσω μεμαῶτες ἀπήνην
- ἄχθεϊ τετριγυῖαν ὑπʼ ἄξονι δινήεντι
- τειρόμενοι, πουλὺς δὲ κατʼ αὐχένος ἠδὲ καὶ ὤμων
- ἱδρὼς ἀμφοτέροισι κατέσσυται ἄχρις ἐπʼ οὖδας·
- ὣς τῆμος μογέεσκον ὑπὸ στιβαρῇς ἐλάτῃσιν
- αἰζηοί· μάλα δʼ ὦκα διήνυον εὐρέα πόντον.
- τοὺς δʼ ἄλλοι μὲν Ἀχαιοὶ ἀποσκοπίαζον ἰόντας·
- θῆγον δʼ αἰνὰ βέλεμνα καὶ ἔγχεα, τοῖσι μάχοντο.
- Τρῶες δʼ ἄστεος ἐντὸς ἀταρβέες ἐντύνοντο
- ἐς πόλεμον μεμαῶτες ἰδʼ εὐχόμενοι μακάρεσσι
- λωφῆσαί τε φόνοιο καὶ ἀμπνεῦσαι καμάτοιο.
- τοῖσι δʼ ἐελδομένοισι θεοὶ μέγα πήματος ἄλκαρ
- ἤγαγον Εὐρύπυλον κρατεροῦ γένος Ἡρακλῆος·
- καί οἱ λαοὶ ἕποντο δαήμονες ἰωχμοῖο
- πολλοί, ὅσοι δολιχοῖο παρὰ προχοῇσι Καΐκου
- ναίεσκον κρατερῇσι πεποιθότες ἐγχείῃσιν.
- ἀμφὶ δέ οἱ κεχάροντο μέγα φρεσὶ Τρώιοι υἷες·
- ὡς δʼ ὁπόθʼ ἕρκεος ἐντὸς ἐεργμένοι ἀθρήσωσιν
- ἥμεροι ἀνέρα χῆνες, ὅτις σφίσιν εἴδατα βάλλῃ,
- ἀμφὶ δέ μιν στομάτεσσι περισταδὸν ἰύζοντες [*](Verse inserted by Zimmermann ex P.)
- σαίνουσιν, τοῦ δʼ ἦτορ ἰαίνεται εἰσορόωντος·
- ὣς ἄρα Τρώιοι υἷες ἐγήθεον, εὖτʼ ἐσίδοντο
- ὄβριμον Εὐρύπυλον, τοῦ δʼ ἐν φρεσὶ θαρσαλέον κῆρ
- τέρπετʼ ἀγειρομένοισιν· ἀπὸ προθύρων δὲ γυναῖκες
- θάμβεον ἀνέρα δῖον· ὁ δʼ ἔξοχος ἔσσυτο λαῶν
- ἠΰτε τις θώεσσι λέων ἐν ὄρεσσι μετελθών.
- τὸν δὲ Πάρις δείδεκτο, τίεν δέ μιν Ἕκτορι ἶσον·
- τοῦ γὰρ ἀνεψιὸς ἔσκεν, ἰῆς τʼ ἐτέτυκτο γενέθλης·
- τὸν γὰρ δὴ τέκε δῖα κασιγνήτη Πριάμοιο
- Ἀστυόχη κρατερῇσιν ὑπʼ ἀγκοίνῃσι μιγεῖσα
- Τηλέφου, ὅν ῥα καὶ αὐτὸν ἀταρβέϊ Ἡρακλῆι
- λάθρῃ ἑοῖο τοκῆος ἐϋπλόκαμος τέκεν Αὔγη·
- καί μιν τυτθὸν ἐόντα καὶ ἰσχανόωντα γάλακτος
- θρέψε θοή ποτε κεμμάς, ἑῷ δʼ ἴσα φίλατο νεβρῷ
- μαζὸν ὑποσχομένη βουλῇ Διός· οὐ γὰρ ἐῴκει
- ἔκγονον Ἡρακλῆος ὀϊζυρῶς ἀπολέσθαι.
- τοῦ δʼ ἄρα κύδιμον υἷα Πάρις μάλα πρόφρονι θυμῷ
- ἦγεν ἑὸν ποτὶ δῶμα διʼ εὐρυχόροιο πόληος
- σῆμα πάρʼ Ἀσσαράκοιο καὶ Ἕκτορος αἰπὰ μέλαθρα
- νηόν τε ζάθεον Τριτωνίδος, ἔνθα οἱ ἄγχι
- δώματʼ ἔσαν καὶ βωμὸς ἀκήρατος Ἑρκείοιο·
- καί μιν ἀδελφειῶν πηῶν θʼ ὕπερ ἠδὲ τοκήων
- εἴρετο προφρονέως· ὁ δέ οἱ μάλα πάντʼ ἀγόρευεν·
- ἄμφω δʼ ὣς ὀάριζον ἅμʼ ἀλλήλοισι κιόντες.
- ἦλθον δʼ ἐς μέγα δῶμα καὶ ὄλβιον· ἔνθα δʼ ἄρʼ ἧστο
- ἀντιθέη Ἑλένη Χαρίτων ἐπιειμένη εἶδος·
- καί ῥά μιν ἀμφίπολοι πίσυρες περιποιπνύεσκον,
- ἄλλαι δʼ αὖτʼ ἀπάνευθεν ἔσαν κλειτοῦ θαλάμοιο
- ἔργα τιτυσκόμεναι, ὁπόσα δμωῇσιν ἔοικεν.
- Εὐρύπυλον δʼ Ἑλένη μέγʼ ἐθάμβεεν εἰσορόωσα,
- κεῖνος δʼ αὖθʼ Ἑλένην· μετὰ δʼ ἀλλήλους ἐπέεσσιν
- ἄμφω δεικανόωντο δόμῳ ἐνὶ κηώεντι·
- δμῶες δʼ αὖτε θρόνους δοιὼ θέσαν ἐγγὺς ἀνάσσης·
- αἶψα δʼ Ἀλέξανδρος κατʼ ἄρʼ ἕζετο, πὰρ δʼ ἄρα τῷ γε
- Εὐρύπυλος. λαοὶ δὲ πρὸ ἄστεος αὖλιν ἔθεντο,
- ᾗχι φυλακτῆρες Τρώων ἔσαν ὀβριμόθυμοι·
- αἶψα δὲ τεύχεα θῆκαν ἐπὶ χθόνα, πὰρ δὲ καὶ ἵππους
- στῆσαν ἔτι πνείοντας ὀϊζυροῖο μόγοιο·
- ἐν δὲ φάτνῃσι βάλοντο, τά τʼ ὠκέες ἵπποι ἔδουσι.
- καὶ τότε νὺξ ἐπόρουσε, μελαίνετο δʼ αἶα καὶ αἰθήρ·
- οἱ δʼ ἄρα δαῖτʼ ἐπάσαντο πρὸ τείχεος αἰπεινοῖο
- Κήτειοι Τρῶές τε· πολὺς δʼ ἐπὶ μῦθος ὀρώρει
- δαινυμένων· πάντῃ δὲ πυρὸς μένος αἰθαλόεντος
- δαίετο πὰρ κλισίῃσιν· ἐπίαχε δʼ ἠπύτα σύριγξ
- αὐλοί τε λιγυροῖσιν ἀρηράμενοι καλάμοισιν,
- ἀμφὶ δὲ φορμίγγων ἰαχὴ πέλεν ἱμερόεσσα.
- Ἀργεῖοι δʼ ἀπάνευθεν ἐθάμβεον εἰσορόωντες
- ἐν πεδίῳ πυρὰ πολλὰ καὶ ἄσπετον εἰσαΐοντες
- αὐλῶν φορμίγγων τʼ ἰαχὴν ἀνδρῶν καὶ ἵππων
- σύριγγός θʼ, ἣ δαιτὶ μεταπρέπει ἠδὲ νομεῦσι·
- τοὔνεκʼ ἄρʼ οἷσιν ἕκαστος ἐπὶ κλισίῃσι κέλευσε
- νῆας ἀμοιβαίῃσι φυλασσέμεν ἄχρις ἐς ἠῶ,
- μή σφεας Τρῶες ἀγαυοὶ ἐνιπρήσωσι κιόντες
- οἵ ῥα τότʼ αἰπεινοῖο πρὸ τείχεος εἰλαπίναζον.
- ὣς δʼ αὕτως κατὰ δώματʼ Ἀλεξάνδροιο δαΐφρων
- δαίνυτο Τηλεφίδης μετʼ ἀγακλειτῶν βασιλήων·
- πολλὰ δʼ ἄρα Πρίαμός τε καὶ ἄλλοι Τρώιοι υἷες
- ἑξείης ηὔχοντο μιγήμεναι Ἀργείοισιν
- αἴσῃ ἐν ἀργαλέῃ· ὁ δʼ ὑπέσχετο πάντα τελέσσειν.
- αὐτὰρ ἐπεὶ δόρπησαν, ἔβαν ποτὶ δώμαθʼ ἕκαστος·
- Εὐρύπυλος δʼ αὐτοῦ κατελέξατο βαιὸν ἄπωθεν
- ἐς τέγος εὐποίητον, ὅπῃ πάρος αὐτὸς ἴαυεν
- ἠῢς Ἀλέξανδρος μετʼ ἀγακλειτῆς ἀλόχοιο·
- κεῖνο γὰρ ἔκπαγλόν τε καὶ ἔξοχον ἔπλετο πάντων·
- ἔνθʼ ὅ γε λέξατʼ ἰών· τοὶ δʼ ἄλλοσε κοῖτον ἕλοντο
- μέχρις ἐπʼ Ἠριγένειαν ἐΰθρονον. αὐτὰρ ἅμʼ ἠοῖ
- Τηλεφίδης ἀνόρουσε καὶ ἐς στρατὸν εὐρὺν ἵκανε
- σύν τʼ ἄλλοις βασιλεῦσιν, ὅσοι κατὰ Ἴλιον ἦσαν·
- λαοὶ δʼ αὐτίκʼ ἔδυσαν ἐν ἔντεσι μαιμώωντες,
- πάντες ἐνὶ πρώτοισι λιλαιόμενοι πονέεσθαι·
- ὣς δὲ καὶ Εὐρύπυλος μεγάλοις περικάτθετο γυίοις
- τεύχεα μαρμαρέῃσιν ἐειδόμενα στεροπῇσι·
- καί οἱ δαίδαλα πολλὰ κατʼ ἀσπίδα δῖαν ἔκειτο,
- ὁππόσα πρόσθεν ἔρεξε θρασὺ σθένος Ἡρακλῆος.
- ἐν μὲν ἔσαν βλοσυρῇσι γενειάσι λιχμώωντες
- δοιὼ κινυμένοισιν ἐοικότες οἶμα δράκοντες
- σμερδαλέον μεμαῶτες· ὁ δέ σφεας ἄλλοθεν ἄλλον
- νηπίαχός περ ἐὼν ὑπεδάμνατο· καί οἱ ἀταρβὴς
- ἔσκε νόος καὶ θυμός, ἐπεὶ Διὶ κάρτος ἐῴκει
- ἐξ ἀρχῆς· οὐ γάρ τι θεῶν γένος οὐρανιώνων
- ἄπρηκτον τελέθει καὶ ἀμήχανον, ἀλλά οἱ ἀλκὴ
- ἕσπετʼ ἀπειρεσίη καὶ νηδύος ἔνδον ἐόντι.
- ἐν δὲ Νεμειαίοιο βίη ἐτέτυκτο λέοντος
- ὀβρίμου Ἡρακλῆος ὑπὸ στιβαρῇσι χέρεσσι
- τειρόμενος κρατερῶς· βλοσυρῇς δέ οἱ ἀμφὶ γένυσσιν
- αἱματόεις ἀφρὸς ἔσκεν· ἀποπνείοντι δʼ ἐῴκει.
- ἄγχι δέ οἱ πεπόνητο μένος πολυδειράδος ὕδρης
- αἰνὸν λιχμώωσα· καρήατα δʼ ἀλγινόεντα
- ἄλλα μὲν ἄρ δέδμητο κατὰ χθονός, ἄλλα δʼ ἄεξεν
- ἐξ ὀλίγων μάλα πολλά· πόνος δʼ ἔχεν Ἡρακλῆα
- θαρσαλέον τʼ Ἰόλαον, ἐπεὶ κρατερὰ φρονέοντε
- ἄμφω, ὁ μὲν τέμνεσκε καρήατα μαιμώωντα
- ἅρπῃ ὑπʼ ἀγκυλόδοντι θοῶς, ὁ δὲ καῖε σιδήρῳ
- αἰθομένῳ· κρατερὴ δὲ κατήνυτο θηρὸς ὁμοκλή.
- ἑξείης δʼ ἐτέτυκτο βίη συὸς ἀκαμάτοιο
- ἀφριόων γενύεσσι· φέρεν δέ μιν, ὡς, ἐτεόν περ,
- ζωὸν ἐς Εὐρυσθῆα μέγα σθένος Ἀλκείδαο.
- Κεμμὰς δʼ εὖ ἤσκητο θοὴ πόδας, ἥ τʼ ἀλεγεινῶν
- ἀμφὶ περικτιόνων μέγʼ ἐσίνετο πᾶσαν ἀλωήν·
- καὶ τὴν μὲν χρυσέοιο κεράατος ὄβριμος ἥρως
- ἄμφεχεν οὐλομένοιο πυρὸς πνείουσαν ἀϋτμήν.
- ἀμφὶ δʼ ἄρα στυγεραὶ Στυμφηλίδεσ̔ αἱ μὲν ὀϊστοῖς
- βλήμεναι ἐν κονίῃσιν ἀπέπνεον, αἱ δʼ ἔτι φύζης
- μνωόμεναι πολιοῖο διʼ ἠέρος ἐσσεύοντο·
- τῇσι δʼ ἔφʼ Ἡρακλέης κεχολωμένος ἄλλον ἐπʼ ἄλλῳ
- ἰὸν ἀεὶ προΐαλλε μάλα σπεύδοντι ἐοικώς.
- ἐν δὲ καὶ Αὐγείαο μέγας σταθμὸς ἀντιθέοιο
- τεχνήεις ἤσκητο κατʼ ἀκαμάτοιο βοείης·
- τῷ δʼ ἄρα θεσπεσίοιο βαθὺν ῥόον Ἀλφειοῖο
- ὄβριμος Ἡρακλέης ἐπαγίνεεν· ἀμφὶ δὲ Νύμφαι
- θάμβεον ἄσπετον ἔργον. ἀπόπροθι δʼ ἔπλετο ταῦρος
- πύρπνοος, ὅν ῥα καὶ αὐτὸν ἀμαιμάκετόν περ ἐόντα
- γνάμπτε βίῃ κρατεροῖο κεράατος· οἱ δέ οἱ ἄμφω
- ἀκάματοι μυῶνες ἐρειδομένοιο τέταντο·
- καί ῥʼ ὁ μέν ὡς μυκηθμὸν ἱεὶς πέλεν. ἄγχι δʼ ἄρʼ αὐτοῦ
- ἀμφὶ σάκος πεπόνητο θεῶν ἐπιειμένη εἶδος
- Ἱππολύτη· καὶ τὴν μὲν ὑπὸ κρατερῇσι χέρεσσι
- δαιδαλέου ζωστῆρος ἀμερσέμεναι μενεαίνων
- εἶλε κόμης ἵπποιο κατʼ ὠκέος· αἱ δʼ ἀπάτερθεν
- ἄλλαι ὑποτρομέεσκον Ἀμαζόνες. ἀμφὶ δὲ λυγραὶ
- Θρηικίην ἀνά γαῖαν ἔσαν Διομήδεος ἵπποι
- ἀνδροβόροι· καί τάς μέν ἐπὶ στυγερῇσι φάτνῃσιν
- αὐτῷ σύν βασιλῆι κακὰ φρονέοντι δάϊξεν.
- ἐν δὲ καὶ ἀκαμάτοιο δέμας πέλε Γηρυονῆος
- τεθναότος παρὰ βουσί· καρήατα δʼ ἐν κονίῃσιν
- αἱματόεντα κέχυντο βίῃ ῥοπάλοιο δαμέντα·
- πρόσθε δέ οἱ δέδμητο κύων ὀλοώτατος ἄλλων