Fall of Troy
Quintus Smyrnaeus
Quintus Smyrnaeus. Fall of Troy. Way, Arthur S., editor. London: W. Heinemann; New York: The Macmillan Co., 1913.
- οὔ σʼ ἔτι δυσμενέεσσι κακὰς ἐπὶ κῆρας ἰάλλειν,
- μή σε καὶ ἀθανάτων τις ἀπʼ Οὐλύμποιο χαλέψῃ.
- ὣς ἄρʼ ἔφη· ὁ δʼ ἄρʼ οὔτι θεοῦ τρέσεν ἄμβροτον αὐδήν·
- ἤδη γάρ οἱ Κῆρες ἀμείλιχοι ἀμφεποτῶντο·
- τοὔνεκʼ ἄρʼ οὐκ ἀλέγιζε θεοῦ, μέγα δʼ ἴαχεν ἄντην·
- Φοῖβε, τί ἤ με θεοῖσι καὶ οὐ μεμαῶτα μάχεσθαι
- ὀτρύνεις Τρώεσσιν ὑπερφιάλοισιν ἀμύνων;
- ἤδη γὰρ καὶ πρόσθε μʼ ἀποστρέψας ὀρυμαγδοῦ
- ἤπαφες, ὁππότε πρῶτον ὑπεξεσάωσας ὀλέθρου
- Ἕκτορα, τῷ μέγα Τρῶες ἀνὰ πτόλιν εὐχετόωντο.
- ἀλλʼ ἀναχάζεο τῆλε καὶ ἐς μακάρων ἕδος ἄλλων
- ἔρχεο, μή σε βάλοιμι καὶ ἀθάνατόν περ ἐόντα.
- ὣς εἰπὼν ἀπάτερθε θεὸν λίπε, βῆ δʼ ἐπὶ Τρῶας,
- οἵ ῥʼ ἔτι που φεύγεσκον ἀεὶ προπάροιθε πόληος,
- καὶ τοὺς μὲν σεύεσκεν· ὁ δʼ ἀσχαλόων ἐνὶ θυμῷ
- Φοῖβος ἑὸν κατὰ θυμὸν ἔπος ποτὶ τοῖον ἔειπεν·
- ὦ πόποι, ὡς ὅ γε μαίνετʼ ἀνὰ φρένας· ἀλλά οἱ οὔτι
- οὐδʼ αὐτὸς Κρονίδης ἔτʼ ἀλέξεται [*](Zimmermann, for a)ne/cetai of v.) οὔτε τις ἄλλος
- οὕτω μαργαίνοντι καὶ ἀντιόωντι[*](Zimmermann, for a)ntio/wnta.) θεοῖσιν.
- ὣς ἄρʼ ἔφη, καὶ ἄϊστος ὁμοῦ νεφέεσσιν ἐτύχθη·