Quaestionum Homericanum ad Iliadem pertinentium reliquiae

117. v. ad Α 486.

138. δία τί μᾶλλὸν τοῦ θώρακοϲ αὕτη βοηθεῖ; ὅτι δυϲπαθέϲτερα τῶν ἀντιτυπούντων τὰ ὑπείκοντα.

171.---διὰ τί δὲ οὕτωϲ οὐτοϲ οὐτοϲ οὕτωϲ L ὑποϲτρέψειν φηϲίν; ὅτι Ἕλληνεϲ μὲν ἄπρακτοι ἀπελεύϲονται, Τρῶεϲ δὲ κερτομήϲουϲιν Ἀγαμεμνονα. Μενέλαοϲ ἐπὶ ξένηϲ ϲαπήϲεται, καὶ ins. L ἀτελήϲ ἡ ἄχη μενεῖ. τεχνικῶϲ δὲ δι’ ὧν ἀπολοφύρεται ὡϲεὶ καταλειφθηϲόμενοϲ fuit καταληφθηϲόμενοϲ L ὑπὸ τῶν ϲυμμάχων, εἰ Μἁενέλαοϲ ἀποθάνῃ, κατέχειν αὐτοὺϲ πειρᾶται, τεθνηκότοϲ ἡ καὶ μὴ τοῦ Μενελάου.

221. διὰ τί οἱ Tρῶεϲ, εἴπερ πάλιν ἐκθέϲθαι τὸν πόλεμον ἐβούλοντο, οὐ ζητοῦϲι τὸν βαλόντα βαλόντα ΒLp, βάλλοντα L, ἀλλ’ εὐθὺϲ ὁρμῶϲιν ἐπὶ τὰ ὅπλα; ὅτι ῷοντο βουλῇ τῶν βαϲιλέων πεπράχθαι τὴν παράβαϲιν. καὶ εἰ μὲν τεθνηκε Μενέλαοϲ, κρατήϲειν Ἐλλήνων ῆλπιζον διὰ τὴν ἐπ’ ἐκείνῳ λύπην κατεπτοημένων Dind. auctore in cod. quodam exstat κατεπτωμένων BLLp, εἰ δὲ μή, κἄν φθάϲαι ἀόπλοιϲ αὐτοῖϲ αὐτ. ἀόπλοιϲ Lp ἐμπεϲεῖν. διὰ τί δὲ πάλιν Ἕξκτωρ οὐκ [*](1 αὐτίκα ϲύλα corr. in αὐτίκ’ ἐϲύλα Lp 2 ϲτέρνοιϲι L. ϲτέρνοιϲ Lp 3 τὸ om. Et 3. 4 λύοιτο δ’ ἄν ἢ τῇ λέξει τὸ γὰρ τῷ καὶ τόξον LEt 5 μεταφ. ἢ τῷ ἔθει εἰθίϲμεθα γὰρ oὺχ ἕν ἔχειν ὅπλον It 6 ὅπλον ἔχειν Lp 5. 6 eadem fere verba: λύεται δὲ καὶ τῷ ἔθει, εἰθίϲμεθα γὰρ οὐχ ἕν ἔχειν ὅπλον κτλ. in altero scholio B⟩ manus secιndae legιntur, quod subiunctum est scholio manus primae ad Πάνδαροϲ (B 827 ) relato: τὴν τοξείαν μετωνυμικῶϲ. προϲυνίϲτηϲ δὲ αὐτὸν κατὰ Μενελάου. τὰϲ δὲ εἰϲ ἄκρον εὐεξίαϲ θεοῖϲ ἀνατίθηϲιν ὁ ποιητήϲ. Etiam in Lipsiensi illa (λύεται δὲ καὶ τῷ ἔθει κτλ., eodem modo extra ipsam. quaestionem repetita) cum verbis τὴν τοξείαν μετων. κτλ. coniuncta unum schol. effioont 8 αὐτὴ B⟩ 15 Lp haec addit: τινἑϲ δὲ πολυδίψιον τὸ πολλοῖϲ ἔτεϲι διψῶ · ἄνυδρον γὰρ τοῦτο ὸν ἔνυδρον ἐποίηϲεν ὁ Δαναόϲ. Eadem scholio B⟩ scriptor scholiorum B⟩ in ine addidit. ln Leid. scholium supra. editum scholia excipiιnt ad v. 166 et 169 pertinentia, tum (c.l. πολυδίψιον Ἄλργοϲ ἱκοίμην ) pergitur: πολλοῖϲ ἔτεϲι διψῶϲαν. ἄνυδρον γὰρ ταύτην ἔνυδρον ἐποίηϲεν ὁ Δαναόϲ) [*](Neque scio an iure nostro quaestioni ad ν. 88 editae eas adiungere potuerimus. Eudem certe, quae ad 8 827 leguntur: δύναται ἐπὶ τὴν τοξικὶν μεταψέρεσθαι, in quaestione supra edita eiusdem versus explicandi qratia aferuntur (p. 70, 30): ὃ σημαίνει τὴν τοξικήν. Qua in ratione Dorphyrium Aristarchum sequi e schol. A B⟩ 827 Aristoniceo apparet.) [*](4 Cf. B⟩ t 206 ad τόξον 0 441 (id. L. f. 328b, Lp f. 243b), ubi arcus Teucro abo Apolline donatus eodem modo explicatur, Plut. V. hom . c. 22.)

226. ἐζήτηται πῶϲ τοὺϲ ῖππουϲ καὶ τὰ ἄρματα εἴαϲε τὸν γὰρ[*](*B f. 55b ad ἕαϲε. L f. 80b, II. Lp f. 96a. Eton. l.c., p. 40, II.) ϲπεύδοντα οὐκ εἰκὸϲ τὰ ἄρματα καταλείπειν. λύεται δὲ ἐκ τοῦ καιρol. ἔδει γὰρ οὐ μόνον ⟨καὶ μόνον L. Et⟩ παρελθεῖν ἀλλὰ καὶ πρὸϲ ἑκαϲτον διαλεχθῆναι. ϲοβαρὸν γὰρ ἐραίνετο τὸ ἀπὸ τοῦ ἄρματοϲ ὁμιλεῖν.