Quaestionum Homericanum ad Iliadem pertinentium reliquiae

2. 9 P 688.

10. 11. v. a lin. 11. 12.

22. Πλάτων ἐντὸϲ τρίτῳ Πολιτείαϲ (p. 388 B) κατηγορεῖ τῶν ὀδυρομένων, λέγων ὑπὲρ τῶν τεθνεώτων μὴ δεῖν τοῦτο ποιεῖν ὡϲ δεινόν τι πεπονθότων. Ζωίλοϲ δέ φηϲιν ἄτοπον νῦν εἰδέναι τὸν Ἀχιλλέα (v. 4)· προειδέναι τε γὰρ ἐχρῆν ὅτι κοινοὶ οἱ πολεμικοὶ κίνδυνοι, τόν τε θάνατον οὐκ ἐχρῆν δεινὸν ὑπολαμβάνειν, τό τε οὕτωϲ ὑπερπενθεῖν γυναικῶδεϲ. οὕτωϲ οὔτ’ ἄν βάρβαροϲ τιθὴ ἐποίηϲεν· καίτοι Ἑκάβηϲ ἐπὶ τῷ ϲυρμῷ Ἕκτοροϲ οὐδὲν τοιοῦτόν ἐϲτιν. Ζηνόδωροϲ δὲ ἀπολογεῖται λέγων ὅτι διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῶν πεπραγμένων θρηνεῖ , καὶ. ἄλλωϲ ϲυνήθη ταῦτα τῷ τε βίῳ· τοῦτό νυ καὶ γέραϲ οἶον ὁιζυροῖϲι. βροτοῖϲι κείραϲθαί τε κόμην βαλέειν τ’ ἀπ ὸ δάκρυ παρειῶν (δ 197. 8).

98. διὰ τί τὸν Ἀχιλλέα οὕτωϲ ἀνώμαλον πεποίηκεν, ὅϲ γε ὅτε ἔζη τεθνάναι ἐβούλετο, τεθνεὼϲ δὲ ζῆν δουλεύων μᾶλλον ἢ ἔχειν τὴν τοῦ Ἅιδου βαϲιλείαν (λ 489); ἢ οὔτε τὸ τεθνάναι δι’ αὐτὸ αἱρεῖϲθαι φαίνεται οὔτε τὸ ζῆν. ἀλλὰ διὰ μόνα τὰ καλα ἔργα καὶ ὅπωϲ πράττῃ ταῦτα. ἵνα μὲν γὰρ βοηθήϲη τῷ Πατρόκλῳ, τε Θναίην φηϲίν, ἵνα δὲ [*](marg. λύϲιϲ, A in lemn.: ὡϲ ποτὲ μοι μήτηρ διεπέφραδε 1. 2 καὶ ῥητέον ὅτι L. 3. 4 ἀντίλοχόϲ τε ταχὺϲ τὲ ὢν A 4 ἄπειϲι A 6 ἐντὸϲ om. L. 11 νῦν εἶναι vel ἐοικέναι coni. W. Ribbeck, Mus. Rh. XXXVI, p. 134 14 τιτθὴ Dind. 17 τε del. Dind.; legendum potius videtur τῷ τότε βίῳ 20 ὅϲ, ο in ras., B 21 τεθνάναι B 21 —23 δουλεύων τὸ ζῆν om. BL. in marg. cod. B exteriore, signo ÷ supra ζῆν (lin. 21) et ante δουλεύων posito, *B addidit eadem Eust., p. 1132, 60, in suo libro legit. Vict. post ζῆν (l. 21): βουλοίμην κ’ ἐπάρουροϲ. ἐών; ἢ οὕτε τὸ τεθνάναι κτλ. (lin. 22) 22 τεθνάναι *B 23 διὰ om. BL) Vict., supra lin. add. B πράττ. η (ante η ras.) B 24 μὲν οὖν Vict. αὐτίκα τεθναίην id.) [*](11 12 Baud scio an ex eodem fonto derivatum sit schol. A Σ 10. 11 (f. 239a, c. l. Μυρμιδόνων τὸν ἄριστον: χερσὶν ὕπο Τρώων) extr.: . . . . πῶς δὲ, φασὶ, τοῦτο πεπυσμένος παρὰ τῆς μητρὸς ἔπεμπε τὸν Πάτροκλον εἰ τὸν πόλεμον; ὅτι, φαίη τις ἄν, οὔτε τοὔνομα σαφῶς εἶπεν οὔτε τὸν χρόνον, παρά τε τὸν καιρὸν λήθη γίνεται τῶν τοιούτων, ὅταν δὲ ἀποβῇ μιμνήσκονται. Ad Didymum certe, cuius scholio adhaesit, referri nequit.) [*](20 sqq. † Eust. Σ, p. 1132, 58—62.)

πῶϲ τοϲοῦτον φιλόζωον εἰϲάγει (λ 489) τὸν προκρίνοντα τὸ[*](λ 489 Dinl., c. l. βουλοίμην ἐπάρουροϲ.) ὀλιγοχρόνιον μετ’ εὐκλείαϲ ζῆν ἤτοι οὖν παραμυθούμενοϲ τὴν δυϲτυϲχίαν Ὀδυϲϲέωϲ ταῦτά φηϲιν, ἢ τὸ ἄπρακτον τῶν νεκρῶν ὁρῶν βδελύττεται κ’ τὴν παρὰ τοῖϲ νεκροῖϲ δίαιταν.

100. Θέτιοϲ δ’ ἐξαίϲιον ἀρὴν πᾶϲιν ἐπικρήνειεν (0 598.[*](L. f. 333b (O 598).) 99), τὴν παράνομον λέγει εὐχήν, τὴν ἔξω αἴϲηϲ καὶ μοίραϲ. τὸ γὰρ κατὰ μοῖραν· καὶ ἐντὸϲ αίϲιμα βάζειϲ (158. δ 206 confus. cum β 159) καὶ κα τὰ μοῖραν ἔειπεϲ. ἢ ὑπεραγόντωϲ μεγάλην. ἀρήν δὲ αἴτηϲιν· καὶ γὰρ ἡ εὐχὴ αἴτηϲιϲ παρὰ θεοῦ τυγχάνει· ἢ τὴν κατὰ τῶν Ἑλλήνων κατάραν. ὡϲ φιλέλλην δὲ λοιδορεῖ τὴν εὐχὴν Θέτιδοϲ.

Θέτιοϲ δ’ ἐξ---ϲιον ἀρη . πᾶϲιν ἐπικρήνειεν, τὴν παρά[*](Vat. ζητ. ιθ′.) νομον εὐχὴν καὶ ἔξω αἴϲηϲ καὶ μοίραϲ.

εἰϲ τὸ ἐμεῖο δὲ δῆϲεν ἀρῆϲ ἀλκτῆρα γενέϲθαι (C 100).[*](L f. 394 (Ϲ 100), Π. Vat. ζητ. κ′) [*](2 τθνᾶναι B μέλλει L. 3 ἢ βεβαίωϲ ἀναβιώϲκεϲθαι, εἰ μέλλοι πράξειν ἀναζήϲαϲ Vict quae B L. addunt: ὅρα δὲ πῶϲ τῷ αὐτίκα χρηϲάμενοϲ κτλ. in Vict. recte aliis lemmatibus adscripta sunt 4. 5 τὸν ὀλιγ. cod., quod e coni. mutavi: excidisse nonulla statuit Buttm. 8 L. ἐξαίϲιον ἀρήν in lemm. habet, quod perspicuitatis causa mutavi 16. εἰϲ τὸ om. V εἰμεῖο V) [*](1 † Eust. λ, p. 1695, 14.) [*](4— 7 Ex eadem quaestione qua ea quae antecedunt excerpta esse, ex Eustathii huius loci explicatione, quae schol. 98 respondet (v. lin. 1 ), apparet.) [*](8 sqq. Tres quaestiones (duo enim puae initio posuimus scholia pro uno numeranda sunt) inter se cohaerere in Prolegomenon cap. l docui. Ad hunc potissimum locum retuli, quod difficultas quaedam in eo inesse videbatur (Eust. Σ, p. 1132 extr.: στρελόν ἐστι νόημα καὶ διάφορον τῇ γραφῇ καὶ δυσφραδές).) [*](8 — 15 Alteram, ut solet, recensionem exhibet B f. 210 ad ἐξαίσιον Ο 598 (id. Lp f. 246ᵇ ibid. c. l. ἐξαίσιον, Vict. in marg. f. 209ᵇ ibid. c. eod. l.): ἄδικον· τοὐναντίον γὰρ ἐναίσιμα ⟨αἰνέσιμα Lp ⟩ τὰ κ αθήκοντα ἢ δίκαια ⟨om. ἢ δίκ. Vict.⟩. ἢ ὑπεργόντως nov. schol. Vict. c. l. ἀρήν, in text. scriptum ⟩ αἴτησιν· καὶ γὰρ ἡ εὐχὴ ⟨in Vict. alter. man. ex ἡσυχῇ corr.⟩ αἴτησις παρὰ θεοῦ τυγχάνει· ἢ τὴν καθ᾿ θ e τ corr. B⟩ Ἑλλήνων κατάραν. ὡς φιλέλλην δὲ λοιδορεῖ τὴν εὐχὴν Θέτιδος. ( Addit Vict.: ἐξαίσιον γὰρ τὴν ἔξω τοῦ αἰσίου γινομένην γησίν, οἷον τὴν παρὰ τὸ ὄσιον, ὄπερ σημαίνει τὸ αἴσιον.)) [*](De v. ἐξαίσιον notione v. etiam E. ust. 0, p. 1032, 29; δ, p. 1514, 22 ρ, p. 1832, 26; Et. M. 347, 32.) [*](16—p. 222, 4 Eadem fere ex altera recensione petita habet B⟩ f 249a ad δῆσεν Σ 100: ὅμοιον τῷ ἦ ⟨post h. litt. rasura unius litt.⟩ μάλα πολλὸν ἀποιχομένου Ὀδυσῆος δεύῃ (α 254). ἔστι δὲ ἀντὶ τοῦ ἐδέησεν. 254). ἔστι δὲ ἀντὶ τοῦ ἐδέησεν. ἀρῆς δὲ τῆς βλάβης, ὡς τὸ Μέντορ, ἄμυνον ⟨ἀμύνων cod ⟩ ἀρήν (χ 208). ἐμοῦ γὰρ, φησὶν, ἐδέησε τῷ Πατρόλῳ, ὥστεμε βοηθὸν τῆς βλάβης γενέσθαι. [τινὲς δὲ Ἄρεως κτλ ., quae e Didymi scholio petita esse videntur. cf. ll, p. 157, 7 Dind.]. Similia sunt quae cod. Vict. f. 340ᵇ habet, nisi quod )

ο μὲν γάρ τι νεμεϲϲητὸν βαϲιλῆα ἄνδρ’ ἀ παρέϲϲαϲθαι, Ὅτε τιϲ πρότερον χαλεπήν ῃ (T 182. 83). ἀμφίβολογ διὰ τὴν αἰτιατικήν. ἔϲτι δὲ ὁ λόγοϲ περὶ τοῦ βαϲιλέωϲ, ὅτι οὐκ ἔϲτι νεμεϲητόν, εἰ βαϲιλεὺϲ ἄνδρα βλάψαϲ καὶ τῆϲ ἀδικίαϲ προϋπάρξαϲ ἀπαρέϲζητ. ϲεται αὐτόν. ἔϲτι δὲ τὸ ἀπαρέϲϲεται τὸ τῆϲ ἀρᾶϲ ἀπᾶραι, τουτέϲτι τῆϲ βλάβηϲ ἀπαλλάξαϲθαι καὶ ἐξιλάϲαϲθαι.

108. ad ζητ. ιε΄ .

125.---πῶϲ δὲ δηρόν φηϲι; δεκαπέντε γάρ εἰϲιν ἡμέραι ϲὺν αἷϲ οἱ θεοὶ εἰϲ Αἰθιοπίαν διέτριψαν. ῥητέον δὲ ὅτι πρόϲ τί ἐϲτι τὸ πολύ· καὶ γὰρ μία ἡμέρα Ἀχιλλεῖ πολὺ ἦν ἀφεϲτῶτι· φιλοπόλεμοϲ γάρ ἐϲτι. λέγει οὖν ὅτι ἀθρόα αὐτοῖϲ ἀποδώϲω. κἂν εἰ πολὺν χρόνον τοῦ πολεμεῖν ἀπέϲτην, ὡϲ καὶ ἡμεῖϲ ἐντὸϲ τῷ βίῳ λέγομεν· ἡ μία μοι ἡμέρα αἰών ἐϲτιν.

---ὅρα δὲ πῶϲ δηρὸν χρόνον λέγει τὰϲ δώδεκα τῆϲ τῶν θεῶν ἐκδημίαϲ ἡμέραϲ καὶ τὰϲ τρεῖϲ τὰϲ ἐντὸϲ ταῖϲ παρατάξεϲι· τὸν γὰρ ὀλίγον χρόνον πολὺν ἡγεῖται διὰ τὸ ἐνειθίϲθαι τῷ πολέμῳ καὶ μὴ θέλειν [*](1 ἔδηϲ . . ἀπὸ V 2 τοῦ om. L ἔδέ ..ε V 3 μέντωρ ἄμυνον . . . . . ἐμο V, ἀρήν V in marh. 5. 6 οὐ μὲν — χαλεπήνῃ om. B; βαϲιλῆα etiam in text. L., βαϲιλῆι V πρότεροϲ V (id. text. L) 7 παρὰ τ. β. 7. 8 οὐ νεμεϲητὸϲ, om. ὅτι, V νεμεϲϲητὸν L. 8. 9 ἀπαρέϲεται (bis) V ἀρῆϲ ἐπάραι V 9. 10 ἤτοι τῆϲ βλ. ἀπαλλάξαι V 19. 20 τὸν γὰρ ὅλον χρόνον B⟩ L.; ὀλίγον Vict. praebet) [*](tria in eo scholia leguntur: ') ἐδέησεν] ὅμοιον τῷ μάλα —δεύῃ. καὶ. Σοφοκλῆς· δεῖ σοῦ γενέσθαι τῷδ γ’ ἀνδρὶ σύμμαχον. ὄτι εἴω τεν τῷ ἐπεὶ. μὴ ἐπαγαγεῖν ἀνταπόδοσιν, 2) ἄλλως. ἐδέησεν] ἐδέησεν. ἀρὴς δὲ τῆς βλάβης κτλ. ut B, nisi quod in fine add : περισπαστέον τὸ δῆσε· τὸ γὰρ ε τοῦ δέ ἐστιν, 3) ἀρὴς ἀλκτῆρα] τινὲς Ἄρεος κτλ. ) [*](1 Aristarchum Ἄρεω pro ἀρῆς legisse schol. Did. l. c. docet (cf . Eust. Σ, p. 1133, 10; Et. M. 38, 2). Porphyrius tamen h. l. Parmenisci sententiam Ἄρης scribente notate videtur (v. schol. A ap. Dind. ll , p. 152, 3; Et. M. 138, 10; Eust. p. 1133, 2: ἐμοῦ δὲ δὴσεν ὁ Ἄρης, τουτέστιν ἔδησε καὶ ἐκώλυσε, τὸ ἀλκτῆρα γενέσθαι ).) [*](3 Ptolenaeus Ascalonita et Herodianus ἀρῆς legerunt, ἴνα σημαίνηται p. 151, 31 Dind.). Ἀρῆς ἐντὸϲ τοῖς εἰκαιοτέροις  fuisse Didymus l.c.affert; idme Zenodoteam habuisse recte La Roche, Hom, Textkr. p. 203, statuit. Cf. etiam Eust. l. c.; schol. H χ 208: ἀρήν τὴν βλάβην, τοῦ πολέμου δηλονότι.) [*](5 sqq. Cf. ad K 413, p. 156, 5.) [*](12 Quindecim dies Porph etiam Ξ 304 numerat.) [*](18 sqq. Ex eadem haec qua ea quae antecedunt quaestione petita esse vel inde efficitur, quod Eust. Σ, p. 1134, 58 sqq., sine dubio simillimo scholio usus τοὺς λύνοτας affert.)

128 sqq. πῶϲ, φηϲὶν, οὐκ ἀποτρέπει μᾶλλον τῆϲ μάχηϲ, ἀλλὰ καὶ[*](A f. 241ᵇ c.l. δὴ ταῦτά γε πάντα.) ἐπιρρώννυϲιν ἢ ὅτι εὐκλεῆ τὸν θάνατον αὐτῷ βούλεται γενέϲθαι. τὸν ναὶ οὖν μετ’ εὐκλείαϲ ϲυναινεῖ θάνατον· διόπερ τῆϲ μοίραϲ οὐ προεῖπεν αὐτῷ μὴ περιείληπται τὴν εἰϲ οἶκον ἀνακομιδήν. πῶϲ δὲ χάλκεα λέγει τὰ παρ’ Ἡφαίϲτου ὅπλα (v. 131, cf. v. 81) ἀπὸ τῆϲ χείρονοϲ ὕληϲ ἔχει γὰρ καὶ καϲϲίτερον καὶ ἄργυρον καὶ χρυϲόν (v 474. 75). κοινότερον οὖν καὶ χαλκεῖϲ ἔλεγον καὶ τοὺϲ ταῦτα ἐργαζομένουϲ ἦλθε δὲ χαλκεύϲ (γ 432) Ὅμηροϲ, τὸν χρυϲοχόον λέγων---