Panarion (Adversus Haereses)

Ἀλλὰ τὸν δεσμώτην ὡμολογήσαμεν μὴ δύνασθαι ἀδικεῖν;

Ὠμολογήσαμεν, ἔφη.

Κωλύεσθαι δὲ ἀλγμνόμενον ὑπὸ τῶν δεσμῶν;

Ναί.

Ἐπένευσεν.

Ἀλλὰ ἁμαρτάνομεν ὄντες ἐν σαρκί, ὁμοδοξούσης ἡμῖν εἰς τοῦτο τῆς σαρκός;

Ἀμαρτάνομεν, ἔφη.

Ὀ δὲ οὐ δύναται ἁμαρτάνειν;

Καὶ ἐνταῦθα ἐπένευσεν.

Ἄγχεται γάρ;

Μὴ ἐώμενος ὑπὸ τοῦ δεσμοῦ;

Ἀλλὰ τὸ μὲν σῶμα πρὸς τὸ ἁμαρτῆσαι συνεργόν;

Ναί.

Εἴργει δὲ ὁ δεσμός;

Οὐκ ἄρα τὸ σῶμα δεσμός, οὔτε κατὰ σὲ οὔτε κατὰ κατὰ ἄλλον, ἔφην, ὦ Ἀλγαοφῶν,ἀλλὰ πρὸς ἑκάτερον τῇ ψυχῇ συνεργόν, εἴτε πρὸς τὸ ἀγαθὸν εἴτε πρὸς τὸ κακόν.

Συνεχώρει.

24. Οὐκοῦν οὕτω δὴ τούτων ἐχόντων ἀπολόγησαι, ὦ ’Αγλαοξῶν, πρὸς ἃ πρῶτον ὑπέθου. ἔφης γὰρ δεσμὸν καὶ εἰρκτὴν καὶ πέδας τὸ σῶμα τῆς ψυχῆς ἐν τοῖς ἔμπροσθεν. καὶ ὁρᾷς ὡς οὐ συνᾴδουσι τούτοις ἃ ἔρης;

πῶς γὰρ συᾴδοιεν, εἴπερ γε ἀνάγκη, ὦ ἄριστε, δεσμὸν μὲν τὴν σάρκα νομίζεσθαι, τὴν δὲ ψυχὴν συνεργῷ πρὸς ἀδικίαν χρῆσθαι καὶ συμπράκτορι τῷ [*](M U S) [*](1 vor ἁμαρτάνειν + nicht S 1 f φονεύειν τε — σοι δοκεῖ, ἃ] u. eine andere Siinde, welche S; lies wohl εἰπερ τῷ μοιχᾶσθαι φονεύειν τε καὶ ἀσεβεῖν ἢ > ἁμαρτίᾳ συνευδοκεῖ, ἣν * 4 τὸν δεσμώτην] die Fessel S 7 ναί + sagte er S 9 ἐπένευσεν < S 10 ἡμῶν M 18 δῆλον < S 20 ταί] ich sage 21 f εἴρηει δὲ — συωέφη < S 23 vor δεσμός + ὁ U Ι κατὰ ἄλλων Μ Ι M < S 27 f πρὸς ἃ] wie S 28 καὶ πέδας < S 31 τὴν δὲ — χρῆσθαι δὲ] und S 31 f καὶ συμπράκτορι τῷ δεσμῷ < S)

εἰ γὰρ διὰ τὴν ἀμαρτίαν βασανιστήριον ἐδόθη, πρὸς τὸ ἀλγυνθεῖαν εἰς τὸ τιμᾶν τὸν θεὸν παιδευθῆναι τὴν ψυχήν, πῶς συνεργεῖ καὶ συναγωνίζεται τὸ σῶμα αὐτῇ πρὸς τὸ ἀδικεῖν; δεσμοὶ γὰρ καὶ φυλακαὶ καὶ πέδαι καὶ συλλήβδην αἱ τοιαῦται πάσαι πρὸς ἀπανόρθωδιν τιμωροὶ μηχαναὶ ἐφεκτικαὶ τοῦ ἀδικεῖν καὶ ἁμαρτάνειν τοῖς κολαζομένοις γίγνονται, οὐ γὰρ ὅπως ὁ ἀδικήσας ἀδικήσῃ πλέον,

συνεργὸς αὐτῷ πρὸς τὸ ἀδικεῖν ὁ δεσμὸς δίδοται, ἀλλ᾿ ὅπως λήξῃ τοῦ ἀδικεῖν, βασανιζόμενος διὰ τῶν δεσμὼν. καὶ γὰρ οἱ δικασταὶ ταύτῃ πεδοῦσι τοὺς φαύλους.