Panarion (Adversus Haereses)

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.

τὴν τῆς σαρκὸς δὲ ἀθετεῖ ἀνάστασιν, καθάπερ πολλαὶ τῶν αἱρέσεων· ψυχῆς δὲ ἀνάστασιν εἶναι λέγει καὶ ζωὴν καὶ σωτηρίαν μόνης.

οὐ μόνον δὲ παρ᾿ αὐτῷ ἓν λουτρὸν διδοται, ἀλλὰ καὶ ἕως τριῶν λουτρῶν καὶ ἐπέκεινα ἔξεστι διδόναι παρ᾿ αὐτοῖς τῷ βουλομένῳ, ὡς παρὰ πολλῶν ἀκήκοα.

συμβέβηκε δὲ τοῦτο γενέσθαι αὐτῷ τὸ ἐφίεοθαι τρία ἢ καὶ πλείω λουτρὰ διδόσθαι, δι᾿ ἣν ὑπεῖχεν χλεύην παρὰ τῶν αὐτὸν ἐγνωκότων μαθητῶν αὐτοῦ ἐκ παραπτώματός μάτος τε καὶ φθορᾶς τῆς εἰς τὴν παρθένον γεγενημένης.

ἐπειδὴ φθείρας ἐν τῇ ἑαυτοῦ πόλει τὴν παρθένον καὶ ἀποδράσας μὲν ἐν παραπτώματι μεγάλῳ εὑρέθη, ἐπενόησεν ὁ ἀγύρτης ἑαυτῷ δεύτερον λουτρόν, φήσας ὅτι ἔξεστιν ἕως τριῶν λουτρῶν τουτέστιν τριῶν βαπτισμῶν εἰς ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν δίδοσθαι, ἵν᾿ εἴ τις παρέπεσεν εἰς τὸ πρῶτον, λάβῃ δεύτερον μετανοήσας καὶ τρίτον ὡσαύτως, ἐὰν ἐν παραπτώματι μετὰ τὸ δεύτερον γένηται.

φέρει δὲ δῆθεν, ἵνα τὴν ἑαυτοῦ χλεύην ἀνασώσῃ, εἰς παράστασιν αὐτοῦ ὅτι [τὸ] μετὰ τὸ [*](1f vgl. Tertullian de praescr. 41 Inprimis, quis catechumenus quis fidelis, incertum est; pariter adeunt, pariter audiunt, pariter orant Hieronymus zu Gal. VI 6; Migne 26, 429 B Marcion hunc locum ita interpretatus est, ut putaret fideles et catechumenos simul orare debere et magistrum communicare in oratione discipulis — zum Abendmahl mit Wasser vgl. haer. 30, 16, 1 ; I 353. 11 ff; beachte auch das Schweigen Tertullians über etwaigen Weingebrauch adv. Marc. I 14; S. 308, 19 ff Kroymann — 3 vgl. Tertullian adv. Marc. IV 12 — 4f vgl. Gen. 2, 2 — 7 — 9 vgl. Irenaeus adv. haer.I 27, 3; I 218 Harvey safufem autem solum animarum esse futuram, earum quae eius doctrinam didicissent; corpus autem videlicet quoniam a terra sit sumptum, impossibile esse pari icipare salutem Hippolyt refut. X19, 3; S. 280, 10 f Tertullian adv. Marc. V 10. 15 de resurr. carn. 2 Adamantius de recta in deum fide 7; S. 70, 10 van de Sande Bakhuyzen Eznik, Wider die Sekten IV 16; S. 204, 1003 Schmid — 9ff vgl. Eznik, Wider die Sekten IV 16; S. 204, 1004f (aus Epiphanius) die Taufe erteilt er nicht nur emmal, sondern dreimal nach dem Sündigen) [*](V) [*](M 3—7 Nicephorus adv. Epiph. XXHI 94; Pitra spie. Solesm. IV 364, 32ff) [*](3 νηστεύειν Νiceph.] νηστεύει V M | διὰ τοιαύτας αἰτίας Niceph. | φάσκει durchgestrichen V corr < M 4 ἡ < Νiceph. 5 ἀναπαυσαμένου + ἀπὸ τῶν ἔργων Niceph. 6 νηστεύσωμεν, ω aus o V corr νηστεύομεν Niceph. | καθῆκον] βούλημα Niceph. 7 ἐργασώμεθα Niceph. 16 μεγάλω auf Rasur V corr 18 lies βαπτισμάτων?* 21 [τὸ]*)

99
αὐτοῦ παράπτωμα πάλιν ἐκαθαρίσθη καὶ λοιπὸν ἐν ἀθῴοις ὑπάρχει, μαρτυρίαν περὶ τούτου ψευδηγορῶν ὡς πιθανήν, δυναμένην ἐξαπατῆσαι οὐ τοῦτο δὲ σημαίνουσαν ὃ αὐτὸς λέγει·

ὅτι, φησί, βαπτισθεὶς ὁ κύριος ὑπὸ τοῦ Ἰωάννου ἔλεγε τοῖς μαθηταῖς· »βάπτισμα ἔχω βαπτισθῆναι, καὶ τί θέλω εἰ ἤδη τετέλεκα αὐτο;« καὶ πάλιν »ποτήριον ἔχω πιεῖν, καὶ τί θέλω εἰ ἤδη πληρώσω αὐτό;« καὶ οὕτω τὸ διδόναι πλείω βαπτίσματα ἐδογμάτισεν.