Panarion (Adversus Haereses)

οὐ γὰρ δύο ἄνθρωποι ἐπλάσθησαν, ἀλλὰ εἷς ὁ Ἀδὰμ καὶ ἐκ τοῦ Ἀδὰμ ὅ τε Κάϊν καὶ Ἄβελ καὶ Σήθ· καὶ οὐκέτι ἐκ δύο ἀνθρώπων, ἀλλ᾿ ἐξ ἑνὸς * ἕως τοῦ κατακλυσμοῦ, τῶν γενῶν ὅλων [*](3—11 Ps. Tertullian adv. omn. haer. 2 sed enim illos qui seminis illos prioris instituissent, occulte et latenter et ignorante illa matre virtute cum illis octo animabus in arcam misisse etiam semen Cham, quo seinen malitiae non periret, sed cum ceteris conservatmn et post cataclysmum terris redditum exemplo ceterorum excresceret et effunderetur et totum orhem et impleret et occuparet — 4 vgl. I Petr. 3, 20 — 15ff vgl. zu 1, 4; S. 72, 11ff u. Filastrius adv. haer. 3, 3; S. 3, 6ff Marx de Seth autem ipso Christum deum genus deducere aiunt. quidam auteni ex eis non solum genus de co deducere, sed etiam ipsum Christum esse adserunt atque opiriantur — 18 vgl. den Gedanken des wiederkehrenden Christus bei den äern haer. 30, 3, 5; I 337, 1ff) [*](V M 5 μὲν auf Rasur V corr 17 vor κατὰ + τὰ M 18 Χριστὸς]* 25 * etwa <τὰ γένη τῶν >* 25f τῶν γενῶν — κατακλυσμοῦ <M)

ἀπὸ δὲ τοῦ κατακλυσμοῦ ἐκ τοῦ Νῶς πάλιν, τοῦ ἑνὸς ἀνθρώπου, καὶ οὐκ ἐκ διαφόρων ἀνθρώπων, ἀλλὰ ἀπὸ ἑνὸς τοῦ Νῶε τοῦ κατὰ διαδοχὴν ἐκ σπέρματος τοῦ Σὴθ πᾶν γένος τῶν ἀνθρώπων, οὐκ εἰς δύο διαιρούμενον, ἀλλὰ εἰς ἓν γένος.

ἀφ᾿ οὑπερ καὶ Νῶε καὶ ἡ αὐτοῦ γυνὴ καὶ Σήμ, Χὰμ καὶ Ἰάφεθ, οἱ τούτου παῖδες, καὶ τρεῖς γυναῖκες τῶν αὐτοῦ παίδων ἀπὸ τοῦ Σὴθ τὸ γένος κατάγουσι πάντες καὶ οὐχὶ ἀπὸ δύο ἀνθρώπων τῶν μὴ γενομένων κατὰ τὴν τούτων μυθοποιίαν.

5. Βίβλους δὲ τινας συγγράφοντες ἐξ ὀνόματος μεγάλων ἀνδρῶν, ἐξ ὀνόματος μὲν Σὴθ ἑπτὰ λέγουσιν εἶναι βίβλους, ἄλλας δὲ βίβλους ἑτέρας Ἀλλογενεῖς οὕτω καλοῦσιν, ἄλλην δὲ ἐξ ὀνόματος Ἀβραάμ, ἣν καὶ ἀποκάλυψιν φάσκουσιν εἶναι, πάσης κακίας ἔμπλεον, ἑτέρας δὲ ἐξ ὀνόματος τοῦ Μωυσέως καὶ ἄλλας ἄλλων.

εἰς μωρίαν δὲ πολλὴν τὸν νοῦν ἑαυτῶν κατάγοντες γυναῖκά τινα Ὡραίαν λέγουσιν εἶναι τοῦ Σήθ. ὅρα δέ μοι, ἀγαπητέ. τὴν τούτων ἄνοιαν, ἵνα κατὰ πάντα τρόπον καταγνῷς τῆς αὐτῶν δραματουργίας καὶ μυθώδους ματαιοφροσύνης καὶ ἐπιπλάστου ληρολογίας.

εἰσὲ μὲν γὰρ ἄλλαι τινὲς αἱρέσεις, αἵτινες δύναμίν τινα εἶναι λέγουσιν, ἣν καλοῦσιν τικῶς Ὡραίαν· τὴν παρ᾿ ἄλλοις τοίνυν νομιζομένην δύναμιν Ὡραίαν τε καλουμένην οὗτοι γυναῖκα τοῦ Σὴθ λέγουσιν.

ὅθεν δυνά- [*](9—13 ücher auf den Namen des Seth vgl. bei den »Gnostikern« haer. 26, 8, 1; 1 284, 13 u. haer. 40, 7, 4 Hippolyt refut. V 22; S. 124, 28 Wendland εἰ δέ τις ὅλην τὴν κατ᾿ αὐτοὺς πραγματείαν βούλεται μαθεῖν, ἐντυχέτω βιβλίῳ ἐπιγραφομένῳ Παράφρασις Σήθ — zu Ἀλλογενεῖς vgl. haer. 40, 2, 2; S. 82, 13; ärung des Namens haer. 40, 7, 1 u. 4; dazu auch Porphyrius vita Plot. c. 16 ἀποκαλύψεις τε προφέροντες . . . Ἀλλογενοῦς — ἀποκάλυψις Ἀβραὰμ wohl nicht zusammenfallend mit der slavisch erhaltenen Abrahamapokalypse, vgl. ürer, Gesch. d. üd. Volkes 4 III 336f — ücher vgl. ürer, Gesch. d. üd. Volkes4 III 302 — 14 Ὡραία vermutlich Schreibfehler ür Νωρέα, vgl. Irenaeus adv. haer. I 30, 9 I 236 Harvey (Ophiten) post quos — Kain u. Abel — seciindum providentiam Prunici dicunt generatum Seth, post Noream; ex quibiis reliquain multitudinem hominufn gmeratam dicunt u. die nachfolgende Bemerkung über die anderen äresien (gemeint ist dabei wohl die Νωρία der »Gnostiker« haer. 26, 1, 3ff; 1 275, 15. 18 u. 276, 9ff)) [*](V Μ 1 > * 2 τοῦ3 nachgetragen V corr 10 μὲν] δὲ M | λέγουσιν *] λέγοντες VM 11 ἑτέρας wohl verderbt; lies vielleicht ἑπτὰ*, nach haer. 40, 7, 4 S. 88, 11 f 12 ἔμπλεων, ω aus ο Vcorr 14 nach γυναῖκα Rasur von 23 V 18f τικῶς Dind. 20 οὗτοι] οὕτω V)

»ἔγνω γάρ« φησίν »Ἀδὰμ Εὔαν τὴν γυναῖκα αὐτοὺ καὶ συλλαβοῦσα ἔτεκε τὸν Κάϊν«, καὶ ἐπέθετο αὐτῷ ὄνομα Κάϊν, ὅπερ ἑρμηνεύεται κτῆσις, λέγων »ἐκτησάμην υἱὸν διὰ κυρίου θεοῦ«.