Panarion (Adversus Haereses)

κεκρατηκέναι δὲ τὴν ἄνω δύναμιν, ἣν Μητέρα φάσκουσι καὶ Θήλειαν· δοκεῖ γὰρ αὐτοῖς εἶναι καὶ μητέρας ἄνω καὶ θηλείας καὶ ἄρρενας, ὀλίγου δὲ δεῖ καὶ συγγενείας καὶ πατριαρχίας λέγειν. [*](8ff vgl. unten c. 3, 5; S. 74, 15ff n. Ps. Tertullian adv. omn. haer. 2 de Christo autem sie sentiunt, ut dicant illum tantumniodo Seth et pro ipso Seth ipsum fuisse — 15 vgl. haer. 38, 2, 6f; II 65, 1ff — 16 — 24 vgl. Ps. Tertullian a. a. Ο. huius perversitatis doctrina haee est: duos homines ab angelis consfitutos, Cain et Abel, propter hos niagnas inter angelos contentiones et discordias extitisse Filastrius haer. 3; S. 2, 28ff Marx quod duobus creatis hominibus imtio et angelis in dissensione constitutis tenuit virtus in coelo feminea; apud eos enim masculi et feminae, dii deaeque esse putantur — 23 zu Θήλειαν vgl. Hippolyt refut. V 19, 14 S. 119, 5 Wendland γέννημα Θηλείας) [*](V M 7 περὶ αὐτῆς ἐμάθομεν durchgestrichen V corr < M τε*] δὲ VM 10 * etwa <δοκεῖ> Pet. 18 <πόλεμον πρὸς> > * 19 nach ὑπὸ τοῦ Κάϊν + τὸν Κάϊν μόνον, durchgestrichen V corr 20 * etwa <στασιαξόντων> * 24 ἄρσενας V | δεῖ *] δεῖν V M)

γνοῦσα ὅτι ἀπέκτανται Ἄβελ, ἐνθυμηθεῖσα ἐποίησε γεννηθῆναι τὸν Σὴθ καὶ έν [*](Ö524) τούτῳ ἔθετο τὴν αὐτῆς δύναμιν, καὶ] καταβαλοῦσα | ἐν αὐτῷ σπέρμα τῆς ἄνωθεν δυνάμεως καὶ τὸν σπινθῆρα τὸν ἄνωθεν πεμφθέντα εἰς πρώτην καταβολὴν τοῦ σπέρματος καὶ συστάσεως.

καὶ εἰναι ταύτην σύστασιν τῆς δικαιοσύνης καὶ ἐκλογὴν σπέρματος καὶ γένους, ὅπως διὰ τῆς αύτης συστάσεως καὶ τούτου τοῦ σπέρματος καθαιρεθῶσιν αἱ δυνάμεις τῶν ἀγγέλων τῶν τὸν κόσμον πεποιηκότων καὶ τοὺς δύο ἀπ᾿ ἀρχῆς ἀνθρώπους.

διὰ ταύτην οὖν τὴν αἰτίαν καὶ τὸ γένος τοῦ Σὴθ ἀφορισθὲν ἐντεῦθεν κατάγεται, ἐκλογῆς ὄν καὶ διακεκριμένον τοῦ ἄλλου γένους.

προβαινόντων γὰρ τῶν καιρῶν, φασί, καὶ ὁμοῦ ὄντων τῶν δύο γενῶν, τοῦ τε Κάϊν καὶ τοῦ Ἄβελ, εἰς τὸ αὐτό > συνελθόντων διὰ κακίαν πολλὴν καὶ ὁμοῦ μιχθέντων, ἀποβλέψασα ἡ πάντων Μήτηρ καθαρὸν τὸ σπέρμα τῶν ἀνθρώπων ἠβουλήθη ἀπεργάσασθαι, ὡς προεῖπον, διὰ τὸ τὸν Ἄβελ ἀπεκτάνθαι, καὶ τοῦτον τὸν Σὴθ ἐξελέξατο καὶ καθαρὸν ἔδειξεν καὶ ἐν τούτῳ τὸ σπέρμα μόνῳ τῆς αὐτῆς συνάμεως καὶ καθαρότητος κατέθετο.

3. Ἰδοῦσα δὲ πόλιν πολλὴν ἐπιμιξίαν καὶ ἄτακτον ὁρμὴν τῶν ἀγγέλων καὶ τῶν ἀνθρώπων, εἰς μῖξιν τῶν δύο γενῶν ἐλθόντων, καὶ συστάσεις τινὰς γενῶν τὴν αὐτῶν ἀταξίαν ἐμποιήσασαν, πορευθεῖσα πάλιν ἡ αὐτὴ Μήτηρ τε καὶ Θήλεια κατακλυσμὸν ἤνεγκε καὶ ἀπώλεσε πᾶσαν στάσιν ἀνθρώπου παντός > γένους ἐναντίου, ἵνα [*](1—11 vgl. Ps. Tertullian adv. omn. haer. 2 ob hanc causam illam ’tutem quae super omncs virtutes esset quam matrem pronuntiant, dum Abel inierfecturu dicerent, ’oluisse concipi et nasci hunc Seth loco Abelis, ut evacuarentur aiigeli illi qui duos priores illos homines condidissent, dum hoc semefi mundum oritur et nascitur Filastrius haer. 3; S. 3, 3ff Marx quod pervidens inquit mater, quia occisus est Abel iustus, cogitavit ut jmreret iustum Seth, in quem et collocavit magnae virtutis spiritum, ut possint destrui, inquit, virtutes inimicae — 4 zu σπινθὴρ vgl. Hippolyt refut. V 19, 6; S. 117, 16 Wendland n. V 19, 14; S. 119, 5ff — —S. 74, 3 Ps. Tertullian a. a. 0. permixtiones enim dicunt angelorum et hominuni Iniqiias fuisse, ob quam causam illam virtutem, quam sicut diximus pronuntiant matrem, ad vindictam etiam cataclysmum inducere, ut et illud permixtionis semeti toUeretur et hoc solum semen quod esset purum integrum custodiretur) [*](V M 3 καὶ] * 1 καταβαλοῦσα Corn.] καταλαβοῦσα V M | αὐτῷ *] αὐτῆ V Μ 7 τ<οι>αύτης* 10 ἐντεῦθεν Μ <M γὰρ*] δὲ VM 13 <τε> <τε> vgl. Z. 3] γένος V Μ spiritum Filastrius | καθαθαρότητος V 22 lies ἀνθρώπων? Vgl. S. 77, 16 | <τε>*)