Panarion (Adversus Haereses)

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.

ἴνα δὲ εἶναι πατέρα ἄγνωστον, τὸν αὐτόν τε πεποιηκέναι δυνάμεις καὶ ἀρχὰς καὶ ἐξουσίας· τοὺς δὲ ἀγγέλους διεστάναι τῆς ἄνω δυνάμεως, ἑπτὰ δέ τινας τὸν κόσμον πεποιηκέναι καὶ τὰ ἐν αύτῷ· τὸν κόσμον δὲ κατὰ μεριτείαν ἑκάστῳ ἀγγέλῳ κεκληρῶσθαι.

ὁμοῦ δὲ συνεΛ·όντας τοὺς αὐτοὺς ἀγγέλους ἐντεθυμῆσθαι καὶ κοινῇ τὸν ἄνθρωπον πεποιηκέναι κατὰ τὴν μορφὴν τῆς ἄνωθεν παρακυψάσης φωτεινῆς εἰκόνος, ἣν μὴ δυνηθέντες παρακύψασαν κατασχεῖν διὰ τὸ παραχρῆμα ἀναδραμεῖν, μιμήσασθαι ἠθέλησαν.

καὶ πεπλάσθαι μὲν τὸν ἄνθρωπον ὑπ' αὐτῶν οὐδενὸς ἕνεκα ἀλλ' ἢ διὰ τοιαύτην πρόφασιν. ἐπειδὴ γάρ, φησίν, ἄνωθεν τὸ αὐτὸ φῶς παρακῦψαν ἐρεθισμόν τινα ἐνεποίησε τοῖς αὐτοῖς ἀγγέλοις, τούτους πρὸς πόθον τοῦ ἄνω ὁμοιώματος ἐπιχειρῆσαι τοῦ ἀνθρώπου τὸ πλάσμα ποιῆσαι.

ἐπειδὴ γὰρ ἠράσθησαν τοῦ ἄνω φωτὸς πόθῳ τῷ πρὸς αὐτὸ καὶ ἡδονῇ κατασχεθέντες, φανέντος καὶ άφαντωθέντος ἀπ' αὐτῶν, ἐρασθέντας τε αὐτοῦ καὶ μὴ δυνηθέντας ἐμπλησθῆναι τῆς αὐτοῦ ἐρασμιότητος διὰ τὸ ὑπὸ θῆξιν ἀναπτῆναι τὸ αὐτὸ φῶς, τούτου χάριν εἰρηκέναι τοὺς ἀγγέλους φησὶ] δραματουργεῖ [*](1 — 5 vgl. Irenaeus adv. haer. I 24, 1; I 196 Harvey Saturnimis quidetn similiter ut menander unum patrem incognitum omnibus ostendit, qui fecit angelos archangelos rirfutes potestaies. a Septem auiem qiiibusdam atigelis nnmdimi factum et omnia quae in eo Hippolyt refiit. YII 28, 1 ; S. 208, 9 ff Wendland ἐδογμάτισε τοιαῦτα ὁποῖα καὶ Μένανδρος. λέγει δὲ ἔνα πατέρα ἄγνωστον τοῖς πᾶσιν ὑπάρχειν, τοῦ]τὸν ποιήσαντα ἀγγέλους ἀρχαγγέλους δυνάμεις ἐξουσίας. ἀπὸ δὲ ἑπτά τινων ἀγγέλων τὸν κόσμον γεγενῆσθαι καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτῷ — 5 f vgl. Filastrius haer. 31, 1 S. 16, 4 Marx et mundum esse divistwi per ordinem angelis (aus Epiph. entnommen) — 6—10 vgl. Irenaeus adv. haer. I 24, 1 ; I 196 Harvey = Hippolyt refut. VH 28 S. 208, 13 ff καὶ τὸν ἄνθρωπον δὲ ἀγγέλων εἶναι ποίημα, ἄνωθεν ἀπὸ τῆς αὐθεντίας φωτεινῆς εἰκόνος ἐπιφανείσης, ἣν κατασχεῖν μὴ δυνηθέντες διὰ τὸ παραχρῆμα, φησίν, ἀναδραμεῖν, ἄνω[θεν], ἐκέλευσαν ἑαυτοῖς λέγοντες· ποιήσωμεν ἄνθρωπον κτἑ — 7 ff ein ähnlicher Mythus haer. 21, 2, 5; S. 240. 10 ff dazu die weiteren dort angeführten Stellen — 11—18 vgl. Filastrius haer. 31,3: S. 15, 9 ff Marx ctipidi luminis ipsius facti virtutein eius videre cupiebant; non pj-aevalenies autem adinricem dixerunt: faciamus hominem etc. V M) [*](2 δὲ] τε M 3 τε < M 5 μεριτείαν] μέρη τι ἂν M 7 τῶν ἄνοABBREVν, ω M 10 πε πλάσθαι aus πλασθέντα V corr πλασθέντα M 11 γὰρ oben hineingeflickt Ycorr < M 12 αἰτοῖς < Μ 15 αὐτὸABBREV, 15 f ἀφαντοθέντος 17 θίξιν M 18 φησὶ] *; hinter εἰρηκέναι gestellt V δραματουργῶν aus δραματουργεῖ V corr)

249
ὁ αὐτὸς γίγς ὅτι »ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ’ εἰκόνα καὶ καθ' ὸμοίωσιν«·

παρακόψας τὸ εἰρημένον ἐν τῇ Γενέσει ὑπὸ τοῦ ὰγίου θεοῦ τὸ »[καθ'] ἡμετέραν«, ἐάσας <δὲ> τὸ »κατ' εἰκόνα«, ἵνα δὴ ἔχῃ ἡ αὐτοῦ πλάνη τὴν πιθανότητα· ὡς δῆθεν ἄλλων μὲν ποιούτνων εἰκόνα δὲ ἑτέρου † λέγειν ἐν τῷ »ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν«.