Ancoratus

72. Πνεύματα δὲ πλεῖστά φησιν ἡ γραφή· »ὁ ποιῶν τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα καὶ τοὺς λειτουργοὺς αὐτοῦ πυρὸς φλόγα« καί »πάντα τὰ πνεύματα αἰνεῖτε τὸν κύριον‘.

χάρισμα δὲ ἀξίοις διδοται »διακρίσεως πνευμάτων‘. ἃ μὲν γὰρ ἐπουράνιά ἐστι, »χαίροντα τῇ ἀληθείᾳ«, ἃ δὲ ἐπίγεια, ἀπάτης καὶ πλάνης ἐπιτήδεια, ἃ δὲ ὑπόγεια, ἀβύσσου καὶ σκότους τέκνα· »παρεκάλει« γὰρ τὸ εὐαγγέλιόν φησιν [*](2 ff vgl. oben c. 5, 7; S. 11, 21ff — 9f Jes. 9, 6 — 23 f Psal. 103, 4 — 25 Psal. 150,6 — 26 vgl. I Kor. 12, 10 — 26 f vgl. I Kor. 13, 6 — 28f Luk. 8, 31 vgl. Mark. 5, 10 L J pan.) [*](2 ἐκλιπών L J ἐλλείπων pan. | τῷ < L J 3 ἦν ἄρα L 4 L J 9 καὶ < LJ 6 ὁ2 < L | νέοος J 8 ὁ < LJ 11 ὃδ᾿ 3 ἃ δὲ pan. | τὸ κράτος καὶ τὴν ἀρχήν pan. 12 συνεργοῦνται L τῷ < LJ 13 ὑπὸ] ἀπὸ LJ | ἐθέλοιε J pan. 16 <ἐν> * | 18 ὑπὸ τούτων <pan. 19 rov < L J 25 χάρισμα *] χαρίσματα L J 26 εἰσι L J 27 ἐπίγεια] ὑπόγεια pan. 28 παρακαλεῖ L J)

λέγεται δὲ ycrvivua κρίσεως καὶ πνεῦμα καύσεως«, λέγεται καὶ πνεῦμα κόσμου (»ἡμεῖς δὲ οὐ τὸ πνεῦμα τοῦ κόσμου ἐλάβομεν« φησί) καὶ πνεῦμα δὲ ἀνθρώπου »τίς γὰρ οἶδεν ἀνθρώτων τὰ τοῦ ἀθνρώπου, εἰ μὴ τὸ πνεῦμα τοῦ ἀνθρώπου;« καὶ »πνεῦμα πορευόμενον καὶ οὐκ επιστρέφον«· »ὃτι πνεῦμα διῆλθεν ἐν αὐτῷ καὶ οὐχ ὐπάρξει« καί »ἀντανελεῖς τὸ πνεῦμα αύτῶν καὶ ἐκλείψουσι«, καὶ πνεῦμα προφητῶν·

»πνεύματα δὲ προφητῶν <φησί> προφήταις ὑποτάσσεται« καί »ἰδοὺ πνεῦμα ψευδὲς ἔστη ἐνώπιον κυρίου καὶ εἶπεν αὐτῷ, ἐν τίνι ἀπατήσεις τὸν Αχαάβ; καὶ ἔσομαι, φησί, πνεῦμα ψευδὲς ἐν τῷ στόματι τῶν προφητῶν‘,

λέγεται δὲ »πνεῦμα κατανύξεως« εἰναι <καὶ> »πνεῦμα δειλίας« καὶ »πνεῦμα Πύθωνος‘ »πνεῦμα πορνείας‘ καὶ πνεῦμα καταιγίδος« καὶ »πνεῦμα πολυρρῆμον« καὶ καὶ »πνεῦμα ἀσθενείας‘ καὶ »πνεῦμα ἀκάθαοτον« καὶ πνεῦμα κωφόν. καὶ πνεῦμα αλαλον« καὶ πνεῦμα μογγιλάλον« καὶ πνεῦμα χαλεπὸν λίαν«, ὃ καλεῖται λεγεών, καὶ τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας«.

ἄπειρα δὲ τὰ περὶ πνευμάτων λόγια σοφοῖς. ἀλλ’ ὣσπερ οἱ πολλοὶ υἱοὶ θέσει ἢ κλήσει οὐκ ἀληθείᾳ δέ, διὰ τὸ ἀρχὴν ἔχειν καὶ τέλος * άμαρτητικῶς, οὓτω καὶ πνεύματα πλεῖστα θέσει ἤ κλήσει, κἅν ἁμαρ- τητικὰ ᾐ, τὸ δὲ ἄγιον πνεῦμα μόνον καλεῖται πνεῦμα πατρὸς καὶ υὶοῦ, »πνεῦμα ἀληθείας‘ καὶ πνεῦμα Νοῦ. καὶ »πνεῦμα Χριστοῦ‘ καὶ »πνεῦμα χάριτος‘.

χαρίζεται γὰρ ἑκάστῳ διαφόρως τὸ άγαθόν, »ᾠ μὲν [*](2 ff Luk. 4, 41 — 3 Jes. 4, 4 — 4f I Kor. 2. 12 — 5f I Kor. 2, 11 — 6 Psal. 77,39 — 7f Psal. 102, 16 — 8 Psal. 103, 29 — 9f I Kor. 14, 32 — 10 —12 ön. 22, 21f — 12f Jes. 29, 10 öm. 11, 8) — 13 H Tim. 1, 7 — Act. 16, 16 — 14 Hos. 4, 12 — Psal. 10, 6 — Hiob S. 2 — 15 Luk. 13, 11 — Matth. 12, 43 Mark. 1, 23. 26 Luk. 4, 36; 6, 18 u. a. St. — 15f Mark. 9, 25 — 16 Mark. 7, 32 — Matth. S, 28 — 17 Mark. 5, 9 Luk. b, 30 — Ephes. 6, 12 — 22 Joh. 14. 17 — z. B. Rom. S, 9. 14 — öm. b, 9 — 23 Hebr. 10, 29 — 23ff I Kor. 12, 10 L J pan.) [*](1 αὺτὸν pan. ἀπελθεῖν < LJ < pan. 2 ἐπέτασε pan. L J πνεύματα δὲ pan.] τὰ πνεύματα L J 3 καύσωνος pan. 4 καὶ] δὲ pan. 4f οὐχ vor ἐλαβομεν J, < L 5 ἀνθρώπων <pan. 6 τὸ πνεῦμα τὸ ἐν τῷ ἀνθρώπῳ pan. 7 οὐχ] οὐκ] L 9 πνεῦμα προφητῶν· »πνεύματα δὲ *] πνεῦμα L J TivEvuaza δὲ pan. φησι· <φησί> | vor προφήταις + καὶ L J 10 καί 1] ἢ L J 12 L J 13 <καὶ> * 17 τὰ vor πνευματικὰ < L 18 ἀλλ’ < L J | εἴπερ J 19 — 21 οὐκ ἀληθείᾳ δὲ — ἁμαρτητικὰ ᾐ < L J 19 * änze wohl <καὶ * 21 πνεεῦμα (vor πατρὸς) *] ὑπὸ L pan. ἀπὸ J 23 τὸ (vor ἀγαθόν) <L)

ὃτι τὸ πνεῦμά σου τὸ ἀγαθὸν όδηγήσει με, ὁ θεός« φησὶν ὁ Δαυίδ, ἤ »τὸ πνεῦμα ὅπου θέλει πνεῖ« τὸ ἐνυπόστατον διὰ τῶν τοιούτων τοῦ ἁγίου πνεύματος δεικνὺς ἡμῖν) »καὶ τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἀκούεις, ἀλλ’ οὐκ οἶδας πόθεν ἔρχεται καὶ ποῦ ὑπάγει« καί »ἐὰν μὴ γεννηθῆτε ἐξ ὕδατος· καὶ πνεύματος« ὃμοιον ὡς εἶπε Παῦλος »ἐν γὰρ Χριστῷ Ἰησοῦ ἐγὼ ὑμᾶς ἐγέννησα«.

περὶ τούτου ὸ κύριος ὅταν ἔλθῃ ό παράκλητος, ὃν ἐγὼ πέμψω ὐμῖν, τὸ πνεῦμα τῆς ΄αληθείας, ὃ παρὰ τοῦ πατρὸς ἐκπορεύεται, ἐκεῖνος μαρτυρήσει περὶ ἐμοῦ« καί »ἔτι πολλὰ ἔχω λέγειν, ἀλλ᾿ οὐ δύνασθε βαστάζειν ἄρτι. ὃταν ἔλθῃ ἐκεῖνος, τὸ πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁδηγήσει ὑμᾶς εἰς πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν. οὐ γὰρ λαλήσει ἀφ’ ἑαυτοῦ, ἀλλ᾿ ὃσα ἀκούσει λαλήσει καὶ τὰ ἐρχόμενα ἀναγγελεῖ ὑμῖν. ἐκεῖνός με δοξάσει, ὅτι ἐκ τοῦ ἐμοῦ λήψεται καὶ ἀναγγελεῖ ὑμῖν πάντα«.