Ancoratus

ἐν τῷ οὖν εἰπεῖν »τὸν μόνον ἀληθινὸν θεόν« εἰς μοναρχίαν ἡμᾶς ἤγαγεν, ἕνα μηκέτι »ὑπὸ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου ὠμεν δεδουλωμένοι«, ἕνα μὴ πολυθεί·α ἐν ἡμῖν ἔτι ᾐ καὶ ἐπὶ τὴν πορνείαν τοιαύτην διασκορπίζηται τὰ τῶν ἀνθρώπων νοήματα, ἀλλ’ ἐπὶ ἑνότητα τοῦ μόνου ἀληθινοῦ θεοῦ· »πρώτη γὰρ πορνεία ἐπίνοια εἰδώλων φησὶν ἡ γραφή.

καί φησι »καὶ ὃν ἀπέστειλας [*](6 vgl. Luk. 11, 31 — 7 vgl. Panarion prooem. II 2, 6 — 12 Matth. 16, 16 — 14 Matth. 16,17 — 18 vgl. JoK 3, 15f; 17, 2 — 19 Job. 17, 3 20 – 24 Panarion li. 62, 7, 10 — 21 Gal. 4, 3 — 24 Weish. Sal. 14, 12 — 25 Joh. 17, 3 L J V) [*](1 (ts) * f ὅτ| οὐ — αἰτήσεως < J 1 ὅτ|] Diels | οὐ μόνον ἄκο)ν, ἀλλὰ καὶ ἑκὼν? Klosterm. | (ziig) * 2 τῶ νκαθ’ ὑμᾶς αἰτήσεως *] τῶν καθ’ ὑμᾶς ἀνάπαυσ|ν v τὴν ἀξίωσ|ν L 4 ἐκπλήττομα| L J | θαυμαστῶς L J | καὶ (vor θεοῦ) < V 5 ὃς] ὡς V | vor τῇ + ἐν v 7 ἀθέους L J | > * | τὰς < J | καθ’ ὑμῶν L 8 τῶν < v 9 ὑπάρξασα v | οἱ περὶ — πνείματος x003C; L J 11 σύμφωνα καὶ συνωδὰ v 12 τῷ ἀποστόλῳ x003C; L J 14 καὶ x003C; V | ἀκούων LJ | (ro) * | εἶ + σὺ J 15 vor υἱὲ + Σίμων v 16 τὸ δὲ βὰρ] βὰρ γὰρ v | υἱὸς hinter ἑρμηνεύετα| v | αὕτη γὰρ] καὶ τοῦτο L J 17 δέ- δωκεν V | τοῦ θεοῦ . J | αὐτοῦ v 18 τὴν x003C; ν | έν x003C; L | αὕτη — γ|νώσκωσί σε] τὸ γ|νώσκε|ν L J 19 | ἀπέστε|λεν L J 20 οὖν] γὰρ v 22 εἴη v 23 τὴν x003C; L J | ἐπ|σκορπίζητα| LJ 24 ἀλλὰ v 25 vor γραφὴ + θεία v)

οὐκ ἄρα ἀλλότριος θεοῦ καὶ τῆς μονάδος· ἀλλ’ ἐπειδὴ υἱὸς ἐκ πατρός, διὰ τοῦτο μόνος ἀληθινὸς θεός. καὶ οὐ κατὰ τοὺς ἐψευσμένους θεούς, οὓς ἐνόμισάν τινες τῶν Ἑλλήνων θεούς, οὐκ ὄντας θεούς, ἀλλὰ μόνος ἀληθινὸς θεός, ἐπειδὴ μόνος ἐκ μόνου ὁ μονογενὴς καὶ μόνον τὸ ἅηιον πνεῦμα. τριὰς γὰρ ἐν μονάδι καὶ εἷς θεὸς πατήρ, υἱὸς καὶ αγιον πνεῦμα.

3. Πτύρει Κε ὁ λόγος τοὺς μὴ καταξιωθέντας πνεύματος ἁγίου. οὐδεὶς γὰρ δύναται εἰπεῖν κύριος Ἰησοῦς, εἰ μὴ ἐν πνεύματι ἁγίῳ«.

τὸ μὲν γὰρ Ἰησοῦς ὄνομα καὶ Ἰουδαῖοι λέουσιν, ἀλλ’ οὐ κύριον ἡγοῦνται. καὶ Ἀρειανοὶ λέουσι τὸ ὄνομα καὶ θεὸν *, θετὸν δὲ λέγουσι καὶ οὐκ ἀληθινόν, ἐπειδὴ οὐ μετέσχον πνεύματος ἁγίου.

ἐὰν γὰρ μή τις δέξηται πνεῦμα ἅγιον, οὐ λέγει τὸν Ἰησοῦν κύριον ὄντως καὶ θεὸν ὄντως καὶ υἱὸν θεοῦ ὄντως καὶ βασιλέα ὄντως αἰώνιον.

μάθωσι γὰρ οἱ τὴν κακὴν ὑπόληψιν ἐσχηκότες ὅτι πάντα ὁ μονογενὴς υἱὸς τοῦ θεοῦ οὐ περὶ περὶ ἑαυτοῦ μαρτυρεῖν.

οὕτω γὰρ εἶπεν ἐν τῷ εὐαγγελίῳ »ἐὰν ἐγὼ μαρτυρῶ περὶ ἐμαυτοῦ, ἡ μαρτυρία μου οὐδέν ἐστιν· ἄλλος ἐστὶν ὁ μαρτυρῶν περὶ ἐμοῦ‘.

καὶ τίς ἐστιν ὁ ἄλλος ἀλλ’ ὁ φωνήσας ἐξ οὐρανοῦ οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησά «; ὁ δὲ αὐτὸς ὁ λέγων [*](2 Job. 1, 18 — 12 I Kor. 12, 3 14 zu θεὸν > vgl. Panarion h. 62, 8 — 20 Job. 5, 31 — 22 Matth. 3, 17 L J V b (von Ζ. 5 ἐπε|δὴ bis S. 10, 11) 7 — 10 Siegel des Glaubens S. 26 Karapet (= arm.)) [*](1 ἀλλ’ ἢ] ἀληθ|νὸν J | θεὸς Χρ|στὸς ’? * 1 θεὸν 2 < LJ 3 ἐχεῖνος] αὐτὸς L J | εἷς] εἰ v 4 θεὸς (binter ἀληθ|νὸς) x003C; L 4 — 6 καὶ θεὸς ὁ — ἀληθ|νὸς θεός x003C; J 5 ἐπεὶ ἐπεὶ L 6 θεὸς (binter ἀληθ|νὸς) x003C; L 7 οὕς] ὡς v | οὐκ ὄντας — ἐν μονάδ| Ζ. 9) x003C; v | ὄντας + δὲ h | ἀλλὰ μόνος ἀληθ|νὸς θεός] uenn der Vater u. allein wahrer Gott ist, ist der Eingeborene auch allein wahrer arm. 8 vor ἀληθ|νὸς + ὁ b | μόνον + τὸ μόνον J 9 πνεῦμα + tcahrer Gott arm. | υἱὸς x003C; v 11 κατηξ|ωμένους LJ 13 γὰρ x003C; b | ὄνομα binter λέγουσ|ν vb | κύρ|ον) θεόν v 14 * etwa > * 15 Τε < LJ 16 μὴ γὰρ LJ | nacb τὸν + κύρ|ον ἡμῶν, aber getilgt ν 17 θεοῦ ὄντως] ὄντως θεὸς (!) b 18 vor αἰών|ον + καὶ v 19 vor navxa (= in jeder Hinsiebt; viell. besser πάντῃ zu scbreiben) + τὰ vh 20 οὕτω] αὐτὸς b | ἐγὼ < J 21 ὁ < L J 22 ἀλλ’ < L J 23 εἰς ὃν vb | ὁ δὲ αὐτὸς] οὑτος δὲ L J)