Ancoratus

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915.

13. Πᾶσαι οὐν αἱ πρὸ τῆς ἐνσάρκου τοῦ Χριστοῦ Χριστοῦ ἀπὸ Ἀδὰμ ἀρξάμεναι καὶ μέχρις αὐτῆς εἴκοσίν εἰσι. μετὰ δὲ τὴν ἔνσαρκον τοῦ Χριστοῦ παρομοίαν ἕως βασιλείας Οὐαλεντινιανοῦ καὶ Οὐάλεντος καὶ Γρανιανοῦ πᾶσαι αἱ αἱρέσεις αἱ ψευδῶς ἐπιφημίσασαι τὸ τοῦ Χριστοῦ ὄνομα ἑαυταῖς ἐξήκοντά εἰσιν, οὕτως ἀριθμούμεναι·

Μενανδριανοὶ Μενανδριανοὶ Σατορνῖλοι Βασιλειδιανοὶ Νικολαϊ ται Γνωστικοί, οἱ καὶ Στρατιωτικοὶ καὶ Φιβιωνῖται παρὰ δέ τισι Σεκουνδιανῖται πὰρ ἄλλοις δὲ Σωκρατῖται παρ’ ἑτέροις δὲ Ζακχαῖοι παρὰ δὲ τισι Δοδδιανοὶ λεγόμενοι καὶ Βορβορῖται <καὶ Καρποκρατῖται Κηρινθιανοί, οἱ καὶ Μηρινθιανοί, Ναςωραῖοι Οὐαλεντῖνοι Οὐαλεντῖνοι Σεκουνόιανοί, οἷς συνάπτεται Ἐπιφάνης καὶ Ἰσίδωρος, Πτολεμαιονῖται Μαρκώσιοι Κολορβάσιοι Ἠρακλεωνῖται Οφῖται Καϊανοὶ Σηθιανοὶ Ἀρχοντικοὶ Κερδωνιανοὶ Μαρκιωνισταὶ Λουκιανισταὶ Ἀπελληϊανοὶ Σευηριανοὶ Τατιανοὶ Ἐγκρατῖται κατὰ Φρύγας, οἱ καὶ Μοντανισταὶ καὶ Τασκοδρουγῖται, Πεπουζιανοί, οἱ καὶ Πρισκιλλιανοὶ καὶ Κυϊντιλλιανοί, οἷς συνάπτονται Ἀρτοτυρῖται, Τεσσαρεσκσιδεκατῖται, οἱ τὸ πάσχα μίαν ἡμέραν τοῦ ἔτους ποιοῦντες, Ἀλογοι, οἱ τὸ εὐαγγέλιον καὶ τὴν ἀποκάλυψιν Ἰωάννου μὴ δεχόμενοι Ἀλογοι, Σαμφαῖοι, οἱ καὶ Ἑλκεσαῖοι, Θεοδοτιανοὶ Μελχισεδεκιανοὶ Βαρδησιανισταὶ Νοητιανοὶ Οὐαλήσιοι Καθαροί, οἱ καὶ Ναυαταῖοι, οἱ καὶ Μοντήσιοι, ὡς ἐν Ῥώμῃ καλοῦνται, Ἀγγελικοὶ Ἀποστολικοί, <οἰ καὶ> Ἀποτάκται, Σταβλησιανοὶ Ὠριγενιασταί, οἱ καὶ αἰσχροποιοί, Ὠριγενιασταὶ οἱ τοῦ Ἀδαμαντίου, ἡ Παύλου τοῦ Σαμοσατέως, L J [*](1 τῶν ἀριθμῶν J 5 <τῆς> * 7 σαδδουκίων J Ι Ὀσσαίων *] LJ Ι Νασσαραίων LJ 11 καὶ (vor μέχρις) < L 12 zov < L 15 σατορνίλιοι L 16 φοβιονίται L 18 <καὶ Βαρβηλῖται> * 19 κιρινθιανοί J Ι μιρινθιανοί LJ 20 Ἐπιφάνιος L J 21 μαρκόσιοι LJ 24 πεπουδιανοί LJ 25 κυιντελιανοί L κυϊντιλιανοί J 25 f τεσσαρισκαιδεκατίται, J 29 βαλδισιανισταί L βαλσισιανισταί J 30 ἰδεμοντίσιοι LJ 31 <οἱ καὶ> 32 ἡ (sc. αἵρεσις) *] οἱ L J)

22
ανιχαῖοι, οἱ καὶ Ἀκουανῖται, Ἱερακῖται μελιτιανοί, οἱ κατ’ Αἴγυπτον σχίσμα ὄντες, Ἀρεικοὶ, οἱ καὶ Ἀρειομανῖται, Αὐδιανῶν τὸ σχίσμα, ἀλλ’ οὐχ αἵρεσις, Φωτεινιανοὶ Μαρκελλιανοὶ Ἠμιάρειοι Πνευματομάχοι, οἱ τὸ ἅγιον πνεῦμα τοῦ θεοῦ βλασφημοῦντες, Ἀδριανοὶ Ἀέτιοι, οἱ καὶ Ἀνόμοιοι, οἷς συνάπτεται Εὐνόμιος, μᾶλλον δὲ ὁ ἄνομος, Διμοιριται, οἱ μὴ τελείαν Χριστοῦ τὴν ἐνανθρώπησιν ὁμολογοῦντες, <οἱ καὶ> Ἀπολλινάριοι, καὶ οἱ τὴν ἁγίαν Μαρίαν λέγοντες μετὰ τὸ τὸν σωτῆρα γεγεννηκέναι τῷ Ἰωσὴφ συνῆφθαι, οὕστινας ἐκαλέσαμεν Ἀντιδικομμαριαμίτας, καὶ οἱ εἰς ὄνομα αὐτῆς κολλυρίδα προσφέροντες, οἳ καλοῦνται Κολλυριδιανοί, Μεσσαλιανοί, οἷς συνάπτονται Μαρτυριανοὶ <οἱ> ἀπὸ Ἑλλήνων καὶ Εὐφημῖται καὶ Σατaνιανοί.