Ancoratus

112. Ἴσασι πάντες τὸν δίκαιον Νῶς Λείψανον τοῦ κόσμου γεγονότα μετὰ τὸν κατακλυσμόν. ὡς οὖν παρελείφθη αὐτός τε καὶ οἱ τρεῖς αὐτοῦ υἱοί, οἶα δίκαιος ὢν καὶ τοὺς ἑαυτοῦ παῖδας εὐλαβεῖς καθιστᾶν πειρώμενος, ἴνα μὴ τοῖς αὐτοῖς ὑποπέσωσι κακοῖς ὡς καὶ οἱ ἐν τῷ κατακλυσμῷ, οὐ μόνον διὰ λόγων τούτοις τὴν εὐλάβειαν παρεδίδου, ἀλλὰ καὶ δι᾿ ὅρκου ἀφ᾿ ἑνὸς ἑκάστου αὐτῶν τὴν πρὸς τὸν ἀδελφὸν εὔνοιαν ἀπᾐτησε.

καὶ διαμερίζει μὲν ὡς κληρονόμος τοῦ κόσμου καταστὰς ὑπὸ τοῦ θεοῦ τοῖς τρισὶν υἱοῖς αὐτοῦ τὸν πάντα κόσμον, ὑπὸ κλήρους διελὼν καὶ ἑκάστην μερίδα κατὰ κλῆρον ἑκάστῳ ἀπονέμων·

καὶ τῷ μὲν Εὴμ τῷ πρωτοτόκῳ ὑπέπεσεν ό κλῆρος ἀπὸ [*](2—4 Deut. 6, 11 —6 vgl. Hos. 11, 9 — 10ff lib. Jub. 8, 11ff vgl. Panarion h. 66, 83 — 14 lib. Jub. 9, 14 Littmann — 18 —S 140, 7 vgl. lib. Jub. 8, 12 — 9,13 Littmann Hippolyt Chronik § 44ff Bauer Excerpta latina Barbari 192, 16ff Frick Chronicon pasch. 26 Aff; S. 45ff Dindorf (dazu die bei v. Gutschmid, Kl. Sehr. V 240ff 585ff, A. Bauer, Die Chronik des Hippolytos u. Frick, Chronica minora behandelten weiteren Zeugen). Epiph. ßt auf Hippolyt; jedoch so, ß er dessen ölkerlisten mit ärts aus Hippolyts Chronik hergeholtem Stoff, ganz vereinzelt auch aus eigenem Wissen úllt. Beachtenswert ist, ß Epiph. äufig mit dem lib. gen. gegen den cod. Matrit. zusammenstimmt. Vgl. ür seine Auffassung noch Panarion h. 2, 8ff u. h. 66, 83 L J 4 — S. 141, 20 Anastasius Sinait. quaest. 28; Migne 89, 557 Aff (Forts, der S. 137 u. 135 genannten Stelle; bei Anast. Sin. sind jedoch zwischen die aus Epiphanius entnommenen Abschnitte der ölkerliste ücke aus anderer Quelle ein- geschoben) —S. 137,3 Chron. pasch. 30 B; S. 53, —21 Dindorf) [*](2 τὸν τόπον αὐτῶν Anast. Sin. 3 εὕς] ἅς L 4 — 8 ζθσαμμενγεφαßτ bei Anast. Sin. ἀλλ᾿ ἔστωσαν οἱ ἀνόητοι ὅτι ό θεὸς δίκαιος ὢν δικαίως τὰ πάντα διεξάγει 4 ὡς < J 6 δὲ < J 9 — 12 ζθσαμμενγεφαßτ bei Anast. Sin. ό Με λείψανον τοῦ κόσμου μετὰ τὸν κατακλυσμὸν γενόμενος πολυτρόπως τοὺς ἑαυτοῦ παῖδας εὐλαβεῖς καθιστᾶν ἐπειρᾶτο 12 περιπέσωσι Anast. Sin. | ὡς] οἱσπερ Anast. Sin. 14 παρεδίδου Anast. Sin.] παρετίθει L J | δι’ ὅλου L J 15 f μὲν ὡς — τοῦ θεοῦ < Anast. Sin. 16 πάντα τὸν κόσμον εὐθέως τοῖς τρισὶν μἱοῖς Anast. Sin. 1 7 κατὰ κλῆρον < Anast. Sin. 18 τῷ τῷ 1] ταῦτα L | Σὴμ < Anast. Sin.)

Χὰμ δὲ τῷ δευτέρῳ ἀπὸ τῆς αὐτῆς Ῥινοκουρούρων ἕως Γαδείρων τὰ πρὸς νότον. Ἰάφεθ δὲ τῷ τρίτῳ ἀπὸ Μηδίας ἕως Γαδείρων καὶ Ρινοκουρούρων τὰ πρὸς βορρᾶν.