Ancoratus

Πηνελόπην μὲν γὰρ φθείρει, δί ὴδονὴν τράγος γενόμενος· τράγος δὲ οἶμαι ἐγίνετο διὰ τὸ ἀκμαῖον τῆς τοῦ γενείου παραπλοκῆς.

πρὸς Δανάην δὲ <Ζεὺς ὸ πρῶτον ὴμῖν καλούμενος> χρυσὸς ἐγίνετο, ἵνα παρθένον σώφρονα θαλαμευομένην φθείρῃ· χρυσὸς δὲ ἐκεῖνος οὐκ ἠδύνατο γνεέθαι ποτέ, ἀλλὰ γόης ὣν διὸ χρυσοῦ δωροδοκῶν τὴν παρθένον ἠπάτησε.

καὶ παρὰ μὲν Λήδᾳ κύκνος αὐθις γίνεται, τὴν ἀναπτέρωσιν τῆς πυρώσεως τῆς αὐτοῦ [*](3 vgl. dem. Hom. IV 16; S. 60, 22 ff Lagarde — 8 vgl. dem. Hom. VI 2 S.73,16ff Lagarde — — S. 128, 6 vgl. dem. Hom. V 12ff S. 67, 1ff Lagarde dem. Recogn. X c. 21. 22 Clemens AI. Protr. 32, 4; 1 24, 3ff ählin 37, 1; I 27, 23ff L J ïd.) [*](3 κατάγουσι] unterhalb von ïd. 5 ὅς*] ὡς L J denn ïd. 9 καὶ 2 < 10 καὶ] * 11 * etwa <ᾔσθετο τῶν ἔργων αὐτοῦ τῶν περὶ τὴν πέτραν> *, ätte seine Werke hinsichtlich des Steins gemerkt ïd. 1 1 Vater vornehmer Kinder ïd. 12 τοῦτο L 13 das auffallende (Wilamowitz S. 767 f) καὶ ό τούτου υἱὸς Ἑρμῆς ist audi durch ïd. gesichert; vgl. auch Ζ. 17 u. Leipoldt S. 167 | καὶ εἴθε L J u. wenn doch ’id.] εἴτε u. vor καὶ μὴ (Z. 14) + <εἴτε> Wilamowitz 14 τις ἐγένετο] man sie ätte nahen lassen ïd. | ἐγένετο J | καὶ μὴ] aber ïd. 15 καὶ κακεργάτης] wie ein örnter oder ein öser Liebhaber ὡς κεράστης ἢ κακεργάτης) ïd. | δι’ ἡδονὴν *] δι’ ἥν L δι’ ἣν ἤν J wegen der Lust ïd. 16 f διὰ τὸ ἀκμαῖον — παραπλοκῆς] wegen der Kraft u. Neuheit seines Barts ïd. 17 σανᾶν J | <Ζεὺς ό πρῶτον ἡμῖν καλούμενος> *, der aber, den wir Zeus ïd. 20 Ληίδα L Thlete ïd. 21f τὴν ἀναπτέρωσιν — ἀνασημαίνων) indem er das Werk seines Feuers u. die Lust, die in ihm war, offenbarte ïd.)

ἀετὸς δὲ <γενόμενος> πώποτε ἀναπετασθεὶς παιδοφθόρων διδάσκαλος προκαθέζεται· μηδέποτε ἀετὸς γενόμενος, ἀλλ᾿ ἐν πλοίῳ παρασήμῳ, ἀετῷ ὀνομαζομένῳ διὰ τὸ τάχος, Τροίαν παραπλεύσας καὶ τὸν υἱὸν τοῦ βασιλέως Τρώων] Γανυμήδην ἁρπάσας τὴν φθορὰν ἀπειργάσατο.

καὶ πρὸς Πασιφάην δὲ ταῦρος ἐγένετο, ὡσαύτως καὶ πρὸς Εὐρώπην.

106. Καὶ τί μοι τὰ πλήθη λέγειν <τῶν φθορῶν> τοῦ γενναίου τούτου <παρθένων> φθορέως καὶ φθορέων διδασκάλου; οὖ τὸ οὐκ όλίγοις ἐστὶ δῆλον. ἐν Κρήτῃ γὰρ τῇ νήσῳ ἐν τῷ ὄρει τῷ λεγομένῳ Λασίῳ ἔως δεῦρο δακτυλοδεικτεῖται.

Ζῆνες δὲ οὐχ εἶς ἢ δύο, ἀλλὰ καὶ τρεῖς καὶ τέσσαρες γεγόνασι τὸν ἀριθμόν. ὁ μὲν γὰρ εἶς αὐτῶν Κρονίδης ό προειρημένος, ό ταρταρώσας τὸν ἴδιον αὐτοῦ πατέρα ἐν τῷ καυκασίῳ ὄρει, ό δ’ ἄλλος Λατιάριος λεγόμενος, ἐξ οὑπερ οἱ μονομάχοι γεγόνασιν, ἄλλος δὲ ὁ τραγῳδός. ὁ καὶ τὴν χεῖρα αὐτοῦ καύσας.